Een week aandacht voor toegankelijkheid is niet genoeg!

wandelingtoegankelijkheid

Misschien is het je niet opgevallen, maar van 3 t/m 8 oktober was het de Week van de Toegankelijkheid. Reden voor mij om dit op een bepaalde manier onder de aandacht te brengen. Op 7 oktober reed ik richting de Stopera. Daar wachten een aantal fractieleden van D66 uit de gemeenteraad en Tweede Kamerlid Vera Bergkamp op mij. Zij wilden deze week ook onder de aandacht brengen en laten zien hoe belangrijk toegankelijkheid is om iedereen mee te laten participeren in deze samenleving.

Het is altijd een mooi ritje vanaf waar ik woon naar de Stopera. Je gaat via de Plantage Middenlaan langs Artis. Door deze prachtige klassieke dierentuin is het één van de groenste lanen dat Amsterdam rijk is. Eenmaal aangekomen bij de Stopera heb ik mij nog niet eens aangemeld bij de receptie of Christaan van Cliëntenbelang meld zich ook aan. Niet veel later komt Jan-Bert en we hoeven bijna niets meer te zeggen. We worden meegenomen naar de fractiekamer van D66. Toen we in de kamer kwamen was iedereen al aanwezig. Alleen stadsdeelvoorzitter van het Centrum, Boudewijn Oranje, kwam iets later binnen. We deden een voorstelrondje. Iedereen gaf aan op wat voor een manier zij bezig zijn met de toegankelijkheid te verbeteren.

Na het voorstelrondje gingen we over naar wat voor een obstakels in de openbare ruimte nu echt het belangrijkste zijn om aan te pakken. Vera Bergkamp trapte af met de toegankelijkheid van de metrohaltes. Amsterdam ligt al een tijdje open en er wordt flink aan de Noord- / Zuidlijn gewerkt. Hierdoor kun je op het moment niet gebruik maken van de lift bij de metrohalte op het Waterloopplein vlakbij de Stopera. Een ander punt die besproken werd is het uitbreiden van terrassen van restaurant- en café-eigenaren. Hierdoor is er veel te weinig ruimte op de stoep. Ook bloembakken van bewoners zorgen voor te smalle stoepen. Maar ook te smalle stoepen op zich en te steile hellingen passeerden de revue.

Nu was het tijd voor de wandeling. Bij een zebrapad kwam er al een punt naar voren. De drukknop om aan te geven dat je wil oversteken zat te hoog. Daarnaast was de tussenstoep bij het zebrapad erg smal. Na het oversteken wilde Christiaan het gebouw van Academie van Bouwkunst ingaan. Terwijl ze hier studeren om architect te worden is het gebouw een voorbeeld van ontoegankelijkheid. Op de begane grond is het nog toegankelijk en heeft het zelfs een invalide toilet. Maar dan is er verderop toch een trede om verder te komen. Ook de hogere verdiepingen kun je alleen bereiken via een trap.

Na het bezoeken van de Academie gaat de wandeling weer verder buiten. We maakten een wandeling rondom de Stopera. Alle punten die we in de fractiekamer bespraken kwamen we tegen. Een parkje dat alleen via traptreden te bereiken was. Bij metrohalte Weesperplein was een voorbeeld van een hele smalle stoep waardoor je wel verplicht was de weg op te gaan. Daarnaast ging de weg ook nog eens heel steil onder een brug door. We liepen weer terug richting de Stopera. Daar kwamen we ook een voorbeeld tegen waarbij een bloembak midden op de stoep is gezet. De bewoner zorgt hierdoor er ook nog eens voor dat hij/zij zijn eigen voortuintje creëert door de ruimte tussen zijn woning en de bloembak. Dit is zelfs eigenlijk helemaal niet zijn eigendom, maar officieel openbare ruimte.

Wanneer we teruggekeerd waren bij de Stopera maakte Vera Bergkamp nog een filmpje om de Week van de Toegankelijkheid onder de aandacht te brengen van D66. Na dit filmpje ging iedereen weer zijn eigen weg. Ik nam weer de groene weg via Plantage Middenlaan. Een mooie afsluiting om aandacht te geven aan toegankelijkheid. De wandeling had ook al meteen effect. Raadsleden Jan-Bert Vroege en Meltem Kaya hebben een motie ingediend waardoor Amsterdammers strenger beboet kunnen worden door zomaar je fiets ergens neer te zetten. Hierdoor komen we vaak niet ergens langs. Maar dit is de eerste stap en er moeten nog vele stappen volgen.

 

Voorproefje voor de horeca

SONY DSC

Foto: Maarten Doedes

Het is een vrijdagmiddag. De Linnaeusstraat maakt zich op voor weer een nieuwe uitgaansavond. Ik wacht bij The Manor Hotel op de rest van mijn vrienden van Onbeperkt Oost. Ik vind het altijd een beetje vreemd om voor een hotel te staan terwijl het doel niet is om er te overnachten. Alsof de portier mij weg wil sturen. Mijn eigenaardige eigenschap is dat ik soms wel een kwartier eerder ben dan afgesproken. Maar als ik daar eenmaal ben sta ik daar voor de deur te wachten en eigenlijk te niksen. En dan ga ik dus afvragen of mensen, zoals een portier, mij niet vreemd vinden.

Gelukkige heeft Annemarije, de journaliste van de Dwars die een stukje gaat schrijven over onze avond, ook deze eigenschap. Even later komt Dror uit het hotel lopen. Hij heeft hier kennelijk geen last van. Hij zat al aan een tafeltje en had al een drankje besteld. Vandaag is het doel om dit hotel en twee andere restaurants/cafés te testen op zijn toegankelijkheid. Van 3 t/m 8 oktober is het namelijk weer de Week van de Toegankelijkheid en dit jaar wordt er speciaal aandacht gegeven aan de horeca.

Even later komen ook Jos en Maarten aangewandeld. We gaan zitten aan een tafeltje op het terras van The Manor. De sfeer is heel relaxed. Het is een mooie warme zomerdag, waarom zouden we ons druk maken. We bestellen allemaal een drankje terwijl wij wachten op Frederieke. Na een half uur komt Frederieke aanwandelen. Ze vertelde over een begrafenis waarbij ze aanwezig wilde zijn. Ze had het doorgegeven aan Jos. Geen nood. We hadden nog de hele avond voor het testen van de verschillende tenten die wij aan zouden doen.

Frederieke bestelde ook rustig een drankje. Daarna maakten we ons klaar om toch binnen naar de toegankelijkheid te kijken. Toen we naar binnen liepen via de hoofdingang van The Manor wilde Maarten eerst nog wat foto’s maken van hoe we naar binnen liepen.

The Manor Hotel is een goed toegankelijk hotel. Het heeft een ruime ingang. Als je naar het restaurant loopt is er in het midden een bar. Links en rechts van de bar zijn tafeltjes en stoelen voor de restaurant. De tafeltjes rechts van de bar zijn meer bedoelt voor een drankje en de tafeltjes links van de bar meer om iets te eten. Na de toilet ook te hebben gecheckt gingen we aan een tafeltje rechts zitten. Dror vond dat het misschien wat lichter mocht zijn in het hotel. Daarnaast vond ik dat ze wel een handvat aan de binnenkant van de deur mochten plaatsen van het toilet. Hierdoor kan je de deur van binnenuit sluiten als je in een rolstoel zit. Maar dit waren maar details. Voor de rest was het een ontzettend toegankelijk hotel. Ook genoeg ruimte tussen de tafeltjes.

We gingen nu de straat op richting het restaurant waar we wilden eten. Eigenlijk wilden we bij De Biertuin eten, maar daar was het zo druk. Dus liepen we verder naar Louie Louie. Het restaurant zelf was niet toegankelijk, er waren treden om binnen te komen. Maar we gingen wat eten aan het terras. Op het terras stonden van die campingtafels waarbij de banken aan de tafels zitten. Niet ideaal voor mensen in een rolstoel. Je kunt met je rolstoel dan alleen aan de kop zitten, waardoor je veel ruimte in beslag neemt van het gangpad.

Er zijn twee soorten van toegankelijkheid te onderscheiden. Fysieke en sociale toegankelijkheid. Fysieke toegankelijkheid gaat om of je ergens binnen kan komen, kun je overal komen. En sociale toegankelijkheid gaat om of je ergens welkom bent. Na het eten bij Louie Louie hebben we nog een drankje genomen bij Spargo om de avond af te sluiten. Spargo heeft een terras dat fysiek niet zo toegankelijk is. Er staan te veel tafeltjes op het terras, er is weinig ruimte om aan een tafeltje te zitten. Maar Spargo is wel sociaal toegankelijk. Dit houdt in dat de serveersters er alles aan wil doen om je toch op het terras te krijgen. Ze verschuiven tafels zodat het toch mogelijk is om aan een tafel te zitten met uiteindelijk een lekkere goudgele rakker in je hand.

Het was een mooie avond. Waarbij het heel gezellig was maar daarnaast ook nuttig om goed naar de toegankelijkheid te kijken. Een mooi voorproefje voor tijdens de Week van de Toegankelijkheid.