Week van de Toegankelijkheid zorgt voor overdenking

Afgelopen zaterdag is de Week van de Toegankelijkheid begonnen, 1 t/m 7 oktober. Op dit gebied ben ik daar betrokken bij via het gehandicaptenplatform Onbeperkt Oost. Dit platform geeft gevraagd en ongevraagd advies aan het stadsdeel. Na dat ik nu langer dan anderhalf jaar in Amsterdam woon leer ik steeds meer mensen uit mijn buurt kennen. Dit komt onder andere door dit platform.

Het was voor mij even wennen hoe zo’n gehandicaptenplatform te werk gaat. Daarnaast kom ik ook vaak genoeg op plekken waar ik als rolstoelgebruiker denk: “Hoe hebben is dit zo kunnen ontwerpen?” Maar ik had mij nooit verdiept in of hier regelgeving voor is en hoe architecten hier mee omgaan. Nu ben ik steeds meer betrokken bij dit platform en lees mij steeds meer in over toegankelijkheid voor rolstoelgebruikers. Zo is er een “Handboek voor Toegankelijkheid” en heb ik een onderzoekrapportage gelezen over toegankelijkheid bij de Amsterdamse woningbouw.

Het gene wat mij bij het lezen opvalt is dat er niets staat over winkeltoegankelijkheid. Sowieso is het handboek alleen bedoeld als richtlijn en zijn er geen verplichtingen om hier aan te houden. De Verenigde Naties heeft hier wel regels voor opgesteld via Agenda 22. Nederland heeft deze wel ondertekend, maar niet geratificeerd. Dit terzijde genomen wordt er dus in het handboek niet gesproken over winkeltoegankelijkheid. Terwijl er zoveel voorbeelden zijn waarbij de toegankelijkheid voor rolstoelgebruikers het nakijken heeft.

Zo heeft een bekend winkelketen op het gebied huishoudelijk artikelen altijd een vol gezette winkel. Logisch, want op elk gebied van huishoudelijke artikelen willen zij de grootste leverancier zijn. Maar dit zorgt er wel voor minder ruimte in de winkel voor rolstoelgebruikers. Daarnaast zijn de gangpaden ook erg smal in deze winkel. Zodat een rolstoelgebruiker aan beide kanten ergens tegen aan kan stoten. Gelukkig is het personeel altijd wel vriendelijk in deze winkel. Dit zorgt ervoor dat ik bij de kassa vraag of ze het product willen pakken voor mij. Het blijft wel zo dat een rolstoelgebruiker altijd zelfstandig wil zijn en dus hij liever zelf het product wil kunnen pakken.

Terwijl de Week van de Toegankelijkheid gaat over Naar Buiten! En zich meer wil richten op de toegankelijk van straat tot natuur, wilde ik toch aandacht geven aan de winkeltoegankelijk. Zolang er geen richtlijnen zijn op dit gebied is het moeilijk om winkeliers ergens toe te verplichten. Misschien moet er dan eens over deze richtlijnen gedacht worden. Tot die tijd vraag ik aan de winkelier of hij mijn product wil pakken.