Met goede moed het nieuwe jaar in!

Het jaar loopt met een stoomsnelheid voorbij. Terwijl ik in een vorige blog vertelde over hard knokken voor een baan ook in december, merk ik dat het aanbod deze maand erg mager is op het gebied van vacatures. Dit is misschien niet eens zo vreemd. Elk bedrijf kijkt wat voor winsten en verliezen ze hebben. En iedereen weet dat het economische mindere tijden zijn. Het is voordeliger om iemand in het volgende jaar aan te nemen dan dit jaar.

Toch had ik op de valreep van dit jaar nog een sollicitatiegesprek. Zie mijn stuk op Geenbeperking.nl. Ook heb ik via Seniors for Talents een mentor gekregen. Iedere mentor heeft raakvlakken in de branche waar zijn/haar kandidaat in wil werken. Mijn mentor heeft communicatiewetenschappen gestudeerd en heeft jarenlang in de uitgeverswereld gewerkt. Nu werkt ze bij Capgemini. Deze kan mij helpen met het verbeteren van mijn curriculum vitae, haar netwerk gebruiken om mij aan te bevelen en ik kan bij haar terecht voor allerlei vragen op het gebied van werk zoeken en solliciteren.

Ik denk dat er een goede klik was tussen ons. Ik heb haar meteen benaderd met de vraag of een bepaalde vacature die ik ontving via mail geschikt zou zijn. Hier heb ik ook vrij snel antwoord op gekregen. Uiteindelijk had ik op die vacature dat gesprek waar ik over vertelde op Geenbeperking.nl. Zelf moet ik hard blijven knokken om een baan te vinden, maar deze mentor komt wel heel goed van pas om dit te bewerkstelligen. 2011 zal mij niet meer de ideale baan schenken, maar 2012 zal mij hopelijk veel goeds bieden. Ik heb nog een sollicitatiegesprek in het vooruitzicht en ik moet natuurlijk niet de functie van fractie assistent vergeten voor D66 in Amsterdam-Oost, wat ik met plezier doe. Dus ik ga met goede moed 2012 in!

Openen op de elektrische manier

Vandaag heb ik de rubriek Uitpakken! ook iets waar ik mijn hele leven al problemen mee heb en wat ook met de kerstdagen in het vooruitzicht erg van belang is: enveloppen openen.

Mijn hele leven al kan ik met de ene hand die ik wel goed kan gebruiken niet goed enveloppen openen. Net als cadeaupapier scheur ik het helemaal kapot. Bij enveloppen had dit als gevolg dat ik de brief meenam die in de envelop zat. Een gedeelte van de brief kon ik niet meer lezen. Toen ik nog jong was kreeg ik ook een keer elektrische brievenopener. Dit apparaat was, twintig jaar geleden in ieder geval, niet zo goed als tegenwoordig. De batterijen gingen snel leeg en door het vele gebruik was het leven van dit apparaat maar van korte duur.

Toen ik ouder werd kon ik toch mijn hand beter onder controle krijgen waardoor ik alleen de envelop kapot scheur. Daarnaast is de post die je via de brievenbus ontvangt de afgelopen jaren erg afgenomen en heeft e-mail het over genomen. Nu met kerst in het vooruitzicht krijg je van sommige vrienden nog wel een kerstkaart per post. Maar nog steeds is de hoeveelheid niet zo groot dat ik het belang van een elektrische brievenopener zie.

Mijn vader heeft dit jaar een hartstilstand gekregen, wat ook een hersenbeschadiging tot het gevolg heeft gehad. Hij kan, net als ik, maar één hand goed gebruiken. Daarom heeft hij voor sinterklaas een elektrische brievenopener gekregen. Deze opener was niet op tijd geleverd waardoor die met de post geleverd zou worden. Ik heb deze elektrische opener nog niet gezien.  Mijn zwager, de sinterklaas van mijn vader (hij had mijn vader getrokken), vertelde dat het nog lastig was om zo’n elektrische opener te vinden. Tegenwoordig worden ze alleen maar gebruikt bij grote organisaties, die achter elkaar brieven moeten openen. Dit zijn grote, logge apparaten van wel 600 euro.

Uiteindelijk heeft mijn zwager wel de juiste elektrische brievenopener gevonden. Ik ben dus ook erg benieuwd hoe die eruit ziet en of deze beter is dan die van twintiger jaar geleden. Twintig jaar geleden was het ook plastic rotzooi. Alles heeft zijn vooruitgang gehad, dus vast ook de elektrische brievenopener.

Nu zit ik lekker met de hand mijn kerstkaarten te openen. Ik ben zelf niet zo van de kerstkaarten versturen. Ik vind dat ik de mensen die ik in levende lijven zie de beste wensen kan geven. Maar voor de gene die mij een kerstkaart gestuurd heeft (ook voor de gene die dat niet heeft gedaan). Fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar!

Feestje? Chocolade

Deze week in de rubriek Uitpakken! Iets wat helemaal in het teken staat van deze decembermaand: verpakkingen van chocolade.

De decembermaand is aangebroken. Sinterklaas is net vertrokken en kerst staat alweer voor deur. Tijdens al deze feestdagen is chocolade een belangrijk snoepgoed. Met Sinterklaas heb je de chocoladeletter en tijdens de kerst hangen we chocolade kransen in de boom en heb rendieren, kerstmannen en noem maar verpakt in chocolade. Volgens mij is het een christelijke traditie om met feestdagen chocolade te eten, want over een paar maanden heb je weer chocolade eitjes met Pasen. Zonder chocolade geen feest.

En om al de chocolade zitten van die folietjes gewikkeld. Met één hand krijg ik zeker alleen al bij paaseitjes de folie er alleen af met mijn tanden. Als ik te lang hiermee zit te prutsen heb ik de chocolade al kapot gebeten of is de chocolade al gesmolten. Maar ook na de kartonnen verpakking van de chocoladeletter zit er ook weer een folie om de chocoladeletter. Laat staan de chocolade rendieren en kerstmannen.

Maar toch blijf je chocolade eten tijdens de feestdagen. Ik vind het ook hartstikke lekker. Maar toch blijft het moeilijk om de folies los te krijgen. Er zijn wel duizenden chocolades tijdens feestdagen. Al die folies zijn ook nog eens  slecht voor het milieu. Maar denken we op dat moment niet aan. Het is toch feest!