En nu vooruit! Stemmen!

Morgen is het zover. Dan mag iedereen weer stemmen. Daarom heb ik de afgelopen weken mijn partij flink gesteund om de mensen te overtuigen van het sociaal liberale verhaal. Voor het eerst in bijna twee jaar dat ik nu lid ben steun ik de partij door te flyeren.

Het is een hele belevenis flyeren voor een partij Ten eerste is het ons kent ons. Elk weekend dat ik geflyerd heb heb ik ook weer de zelfde gezichten gezien. Daarnaast staan we dan  ook nog eens elke keer op de zelfde locatie. PvdA, GroenLinks, SP en wij allemaal op de zelfde plek. Ik vroeg aan de rest van het team waarom wij dan niet op andere plek gaan staan. Het antwoord was dat je de mensen meteen kan beïnvloeden op andere mogelijkheden. Toch zou ik naar een andere plek gegaan zijn. Dan overgooi de mensen niet met flyers. Maar de andere reden snap ik ook.

Wat mij ook opviel is de reactie van mensen op de flyer van D66. De één ziet het hoofd van Alexander Pechtold en zegt: “Op die lelijkerd ga ik niet stemmen. Hij had beloofd te emigreren als Wilders zou regeren.” Ik ging maar niet aan hem uitleggen dat Wilders helemaal niet geregeerd heeft. Of een kindje mocht geen lolly van mij aannemen omdat zijn vader niet op D66 gaat stemmen. Ook was er een vrouw die graag flyer van mij wilde krijgen, maar toen ze zag van wie de flyer was keek ze raar op. Waarschijnlijk had zij verwacht dat ik door mijn rolstoel voor een andere partij zou flyeren.

Maar er waren ook positieve reacties. Zo zeiden voorbijgangers dat ze al van plan waren D66 te stemmen.  Of ik bood ze een flyeren en kwamen ze even later terug om de flyer terug te geven met de boodschap dat ze al van plan waren D66 te stemmen. Of ze dit dan ook werkelijk gaan doen is maar de vraag. Dan ga je ze maar op hun woord geloven. Ook waren er mensen die van elke partij een flyer vroegen en serieus de standpunten gingen bekijken.  Dan is een flyer goed besteed. Maar ook zag ik dat de flyers snel weer weggegooid werden. De Dappermarkt was gevuld met de verschillende flyers. Gelukkig waren die flyers wel eerlijk verdeeld tussen de partijen.

Voorlopig staat D66 na een kleine groei in de peilingen op gelijk aantal zetels van nu in de Kamer. Dit komt misschien door de concurrentiestrijd om de grootste partij te worden tussen PvdA en VVD. Maar toch hoop ik dat de kiezers morgen stemmen op hun voorkeur en dat ze niet strategisch gaan stemmen. Dan komt toch meestal niet uit wat ze wilden bereiken met hun stem.

Voor het eerst heb ik geflyerd voor een politieke partij. En het was een gebeurtenis die ik niet zou hebben willen missen. Ik hoop dat het flyeren ook wat heeft opgeleverd voor D66. Maar dat weten we morgen pas. Maar één ding weet ik wel. Ik wil de toekomst mijn partij nog vaker inzetten. En nu stemmen!

 

Werken voor een weekje Zeeland

Het is alweer een week geleden dat ik Zeeland onveilig maakte. Vakantie is sinds ik werk een zeldzaamheid geworden. Maar het lijkt voor mijn collega’s alsof ik continu op vakantie ben. Dat komt waarschijnlijk voornamelijk omdat er tussen twee weken Zuid-Frankrijk en een weekje Zeeland maar drie weken werken zat.

Voor het eerst ging ik mee op een vakantie georganiseerd door De Zonnebloem. Ik had altijd argwaan tegen een organisatie als De Zonnebloem. Dat kwam ook in één van mijn eerdere blogs terug. Dit komt vooral door de angst dat jouw vakantie tot in de puntjes georganiseerd wordt door de vrijwilligers. Maar het voordeel was dat ik met vrienden had opgegeven voor deze vakantie. En daardoor ging ik het vriendengroepje vooral op pad.

Zo gingen wij al na het eerste avondmaal het dorpje verkennen. Het dorpje is zo klein dat het maar de beschikking heeft over twee eetcafés. Dit heeft het effect dat als het ene café besluit om op maandag dicht te zijn het andere café daar rekening mee houdt en dinsdag de deuren sluit. Maar aan één café heb je genoeg om een gezellige avond te hebben. Daarnaast was onze vakantie begonnen en we namen het er dan ook maar van. In een rustig Zeeuws dorpje zijn op maandagavond niet veel dorpelingen in het café. Dus je papt al snel aan met de cafébaas. Na dat we op het einde van de avond vertellen dat we ook nog zijn concurrent willen bezoeken wil de cafébaas toch even kwijt dat het eten daar niet zo goed is.

Nadat we weer terugreden naar onze verblijfplaats maakten we ons klaar voor de volgende dag in Vlissingen.  De volgende dag stond er een touringbus klaar. Het grappige van alles is dat naar Vlissingen rijden minder lang duurde dan ons helemaal vastmaken in de bus. Maar uiteindelijk waren we aan het begin van de middag op bestemming. De twee koppels waar ik mee optrok wilde graag gebak om nog een verjaardag van kort geleden te vieren. Daarna gingen we rustig aan Vlissingen bezichtigen. Ik wilde uiteindelijk wel bij de boulevard eindigen. En daar stranden ik ook letterlijk. Een lekke band maakte de mooie dag wat somberder. Maar niet getreurd. Een dochterbedrijf van mijn reparateur kon de zelfde avond mijn band nog plakken. Met een goed humeur ging ik dan ook bij het andere café eten. Zo als het hoort mosselen met friet. De cafébaas van de dag ervoor had geen gelijk. Het eten was lekker.

De dag erna hadden de vrijwilligers een planning gemaakt om in het dorp te blijven. Voor mijn vrienden en mij reden om mijn tante en oom op te zoeken in Domburg. Mijn tante beheerd daar een museum van kunstwerken van kunstenaars die in Zeeland verbleven. Daarnaast kregen wij ook een klein beetje geschiedenisles over Zeeland. Het mooie van Domburg is dat het strand dicht op zee zit en daardoor kunnen schepen dichtbij het strand komen. Het strand is ook één van de schoonste van Nederland. Terwijl ik nog ging dineren met mijn tante en oom gingen mijn vrienden barbecueën met de rest van de groep.

De laatste dag was gepland voor de hoofdstad, Middelburg. Het was een mooi stadje met veel cultuur en ook een ouderwetse markt. Wat ook bleek. Een stad om in te verdwalen. Uiteindelijk konden we niet meer de plek terugvinden van de touringbus. Maar door een telefoon wisten we de weg weer te vinden. Het weekje Zeeland werd afgesloten met een ‘bonte avond‘ De dj die uitgenodigd was bleef niet lang, maar we maakten er zelf een mooie avond van.

Deze vakantie was de eerste vakantie met De Zonnebloem. Het beviel mij beter dan verwacht. Dit omdat ik de touwtjes toch zelf in handen kon houden. Toch blijf ik er bij dat het hartstikke mooi zou zijn om helemaal zelf je vakantie te organiseren. Jij bepaald waar je naar toe gaat, je neemt alleen verzorgers mee. Hier moet ik aan werken. Maar tot de kerst is het nu werken geblazen.