Een Super Helden-dag voor super leerlingen

De zon komt een beetje door mijn gordijnen in mijn slaapkamer. Ik word wakker. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het half 8 is. Ik heb nog een half uur voordat ik op mag roepen. Vandaag ga ik niet naar mijn werk, maar ik heb wel een andere activiteit waarvoor ik er 8 uur uit moet. App-berichtjes poppen op mijn telefoon. Mijn zus is jarig en wordt door verschillende familieleden gefeliciteerd. Ik gooi er ook een felicitatie uit. Hierdoor is het toch al snel 8 uur.  De verzorgster helpt mij onder de douche. Terwijl ik douche maakt zij mijn brood klaar. Een luxe die niet veel mensen hebben.

Op naar Aerdenhout
Op het moment dat ik in mijn rolstoel zit word ik gebeld. De taxicentrale. De taxi die ik besteld had om kwart over 9 komt wat later, nu iets over half 10. Ik ga rustig eten en daarna poets ik mijn tanden en doe mijn haar. Wanneer ik daarmee klaar ben krijg ik een berichtje op mijn telefoon. De taxi is bijna gearriveerd. De taxi is toch nog iets later. Net voor tienen zit ik in de taxi. Ik app Wessel dat ik onderweg ben. Rond half 11 ben ik bij Antoniusschool in Aerdenhout.

Glimlach doorgeven
Vandaag ga ik een verhaal vertellen aan de leerlingen van groep 7 en 8 van deze school. Over een kleine maand hebben zij een sportdag. Deze dag zal mede worden georganiseerd door stichting Kieteman. Deze stichting is opgericht door mijn schoonzus en broer. Mijn neefje Kiet heeft een jaar op deze mooie wereld mogen zijn, maar toonde in dat jaar zijn glimlach meer dan menigeen. Deze glimlach willen mijn schoonzus en broer nu doorgeven aan kinderen die het iets moeilijker hebben. Zo organiseert de stichting dagen voor kinderen van vluchtelingen, zodat ze de dingen die ze in eigen land hebben meegemaakt en de moeilijkheden die ze daardoor hier nog ervaren even vergeten. Dat ze een glimlach op hun gezicht krijgen. Daarnaast financiert de stichting een kamp voor kinderen waarbij de ouders niet genoeg geld hebben om hun kinderen een vakantie te bieden. Een ander project is de Parel Parade.

Terug in de tijd
De Parel is mijn oude basisschool in Haarlem. Toen ik nog op deze school zat heette het nog De Regenboog. Het is een mytylschool. Het is een school voor kinderen met een beperking. Het kan zo zijn dat het kind in een rolstoel zit net als ik. Maar het kan ook zo zijn dat slecht ter been zijn. Maar ook een kind met een verstandelijke beperking kan er terecht. Deze kinderen hebben wat extra aandacht nodig. Zo heeft elke klas een assistent die deze aandacht kan geven. Zowel bij het schoolwerk in de klas als assisteren bij naar het toilet gaan. Of het begeleiden naar hun fysiotherapeut of ergotherapeut.

Enthousiaste kinderen
De leerlingen van groep 7 en 8 gaan hun sportdag houden samen met de leerlingen van groep 7 en 8 van De Parel. Samen met Wessel, een vader van een leerling van de school en lid van de ouderraad, maak ik de leerlingen warm voor deze sportdag. Een geslepen filmpje van snowboardster en Paralympics-kampioen Bibian Mentel hielp mee. Ik vertelde de leerlingen over de stichting en De Parel. De leerlingen werden erg enthousiast. Na afloop hadden ze nog vele vragen. Eén van de leukste vragen was wel: ‘Wat zou je doen als je één dag kon lopen?’ Ik moest hier wel even over denken. Eigenlijk wel grappig toen ik jong was heb ik daar zeker over nagedacht. Als kind had ik zelfs de hoop om profvoetballer te worden. Nu weet je dat het toch nooit gebeurd en denk je aan de dingen die je wel kan. Ik antwoorden dat ik die dag veel zou sporten.

Een bijzondere dag
Het was mooi om het enthousiasme te zien. Toen ik met mijn taxi weer naar huis ging werd er door de leerlingen ook uitgebreid ‘Dag, Marnix’ gezegd vanuit het schoolplein. Met een tevreden gevoel ging ik dan ook naar huis. Nu kijk ik uit om het enthousiasme terug te zien op 22 juni. Dan zal ik zeker aanwezig zijn bij deze bijzondere Super Helden-sportdag.