Tag archieven: Rotterdam

Een spannende slotfase

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het voetbalseizoen is weer bijna voorbij. En zo als altijd vallen in deze periode de beslissingen. Tijdens Pasen was de bekerfinale tussen PSV en Ajax. Mijn Paasweekend begon al op zaterdag door met Philip Arsenal te kijken in De Oude Schaeper. Het was erg rustig in De Schaeper. Waarschijnlijk viert iedereen al Pasen bij familie. De afgelopen twee jaar kon je tenslotte niet veel feestdagen bij familie vieren en nu weer wel.

Meer interesse voor FA-cup

Er waren wel een groep Engelsen. Alleen kwamen zij niet voor de wedstrijd van Arsenal, maar voor de FA-cup halve finale Manchester City – Liverpool. Welke gek kijkt ook liever Arsenal dan een wedstrijd Man City – Liverpool? Toch wilde ik Arsenal kijken. Je bent een fan of niet. Alleen was het voor Arsenal een moeizame wedstrijd. Ze hadden wel veel balbezit, maar niet veel kansen op doel. En door één goede uitbraak verloren ze toch de wedstrijd.

Op weg naar De Kuip

Na deze wedstrijden ging ik naar huis. De dag erna, tijdens 1e Paasdag, ging ik naar Rotterdam voor de bekerfinale. Samen met mijn broertje reden we naar De Kuip. De tocht naar het stadion is al mooi. Tijdens de rit verheug je je al op wat een mooie pot zal worden. De Kuip is natuurlijk minder modern dan de Arena. Het is een veel ouder stadion. Wanneer je naar De Kuip rijdt ben je meer in woonwijk dan de Arena. Het is een erg klassiek stadion. We parkeren de auto op een parkeerplaats vlakbij de ingang die wij moeten hebben.

Een ongekende sfeer

Het is veel makkelijker om bij de plek te komen waar je zit dan in de Arena. In de Arena moet je nog met de lift naar boven. In De Kuip zijn steigers gemaakt. Doordat je met je rolstoel op de steiger staat kun je het toch wat beter overzien. Alleen stond de andere rij met supporters zo dichtbij dat je niet helemaal het goal kon zien. Op zich waren we ruim op tijd, maar voor deze finale dachten meer mensen er over om eerder te komen. Dus een plek op de eerste rij op de steiger was niet meer mogelijk. Dus ik stond op de tweede rij. De sfeer zat er al goed in. Er werden veel Ajax-liederen gespeeld en er werd flink meegezongen.

Een goed begin

Toch kwamen er supporters op de steiger die daar niet horen. Ze klommen over de hekken. Ik ervaarde dit als vrij gezellig, maar andere supporters in een rolstoel hadden er meer problemen mee. Dit had ik trouwens pas door toen ik weer thuis was en het vernam via de site van AT5. Ik was vooral met de wedstrijd bezig. De wedstrijd begon moeizaam. Beide teams wilden niets weggeven. Maar je voelde de spanning in het stadion. Toen de wedstrijd steeds meer vorderde merkte je dat Ajax meer het initiatief wilde nemen. Dit leidde uiteindelijk tot het eerste doelpunt. Een mooi afstandsschot van Gravenberch.

Tegenslag

Aan het einde van de eerste helft scoorde Ajax weer. Alleen werd het doelpunt afgekeurd. Het duurde even voor dat de VAR de beslissing nam. Wij zaten in een hoek waar we het niet goed konden zien. Maar we hadden ook niet door dat de VAR naar buitenspel zat te kijken. Wij dachten dat het gewoon 0-2 was. Daarna was het rust en we gingen de rust in met een 0-1 voorsprong.

Comeback PSV

Tijdens de rust was het een feestje. We waren ervan overtuigd dat we vandaag gingen winnen. Mijn broertje ging bier voor ons halen. Dit duurde vrij lang omdat natuurlijk iedereen iets wilden drinken tijdens de rust. Toen Karel terugkwam was de tweede helft al begonnen. PSV begon sterk en scoorde een aan het begin van de tweede helft de gelijkmaker. Niet veel later kwamen ze zelfs op voorsprong. Onze vreugden verdween snel in angst. Een kwartier later scoorde Ajax de gelijkmaker. Maar weer keek de VAR er naar en werd het afgeruid vanwege buitenspel.

Toch heel speciaal een bekerfinale

Wij hadden het gevoel dat de VAR tegen ons was en dat de doelpunten onterecht werden afgekeurd. Maar daar had je niets aan. Naarmate de wedstrijden vorderden was er steeds minder tijd om te scoren en de spanning steeg hierdoor. Maar echt kansen kwamen er niet meer. De laatste minuten hoopte je nog op een wonder, maar je wist dat het er niet meer in zat. Op het moment dat er werd afgefloten baalde je wel. Maar ik had er toch vrij snel vrede mee. We gingen van de steiger af en zochten onze auto weer op bij de parkeerplaats. Toch een mooi avontuur om naar De Kuip te gaan. De sfeer is toch wel speciaal tijdens zo’n bekerfinale. Dat voel je de hele tijd als je daar bent.

Nu maar de competitie

Nu is het alweer begin mei en staan de laatste wedstrijden voor de competitie voor de deur. Ajax moet uit tegen AZ en PSV uit tegen Feyenoord. De beslissing voor het kampioenschap kan vandaag al vallen. Als Ajax van AZ wint en PSV verliest van Feyenoord. Maar wint zowel Ajax als PSV dan valt de beslissing de volgende speelronde. En wint PSV en verliest Ajax dan is de spanning natuurlijk weer helemaal terug en is het verschil tussen Ajax en PSV maar 1 punt. Ik kijk uit naar deze spannende slotfase van het seizoen. We zullen zien.

Een mooi land als Nederland verdient goede zorg

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het is een donderdagavond en ik kom terug van een werkdag in Zeist. Na dat ik meer weet over het duurzaam beleggen, wat het pensioenfonds voor mensen in de zorg doet, houdt het ’s avonds niet op. In buurthuis Archipel organiseert D66 een thema-avond over laagdrempelige zorg en de diversiteit die daarbij hoort.

Terwijl ik vlakbij het buurthuis woon ben ik er nog nooit geweest. Misschien komt dat door het beeld wat ik heb bij buurthuizen. Als ik rond half 8 binnen kom is het nog vrij rustig. Ik word vriendelijk uit mijn jas geholpen. Na dat mij een koffie is aangeboden zoek ik een plekje in het publiek. Zoals ik van D66’ers gewend ben druipen ze rustig binnen. Zelfs een kwartier na de afgesproken tijd. Maar dat geeft ook een ontspannen sfeer.

Het is toch tijd om de avond af te trappen. Salima Belhaj, Tweede Kamerlid, opent de avond. Ze geeft het woord aan Raisa Hehenkamp. Raisa is politicoloog en houdt zich bezig met diversiteit in de zorg. Heel belangrijk hierbij is dat Nederland, en zeker Amsterdam, veel verschillende culturen kent. Maar daarnaast zijn er nog talloze verschillen. Zoals seksuele voorkeuren of sociale achtergrond. Eigenlijk is elk persoon wel verschillend. Zo kennen we dus ruim 17 miljoen diversiteiten in Nederland. En iedereen heeft in zijn leven wel een keer zorg nodig. Dus zijn er 17 miljoen verschillende zorgvragen. We zouden eigenlijk meer moeten kijken naar deze zorgvragen en daar het zorgaanbod op aanpassen. Nu is het vaak andersom.

Astrid Wenneker is steunfractielid in Doetinchem en heeft een bedrijfje dat thuiszorg levert voor oudere mensen. Zij vertelt dat ze rekening houdt met de diversiteit van haar klanten. Zo neemt zij vooral 50-plussers aan omdat deze mensen meer raakvlakken hebben met haar klanten. Haar klanten kunnen hierdoor onder andere het Doetinchemse dialect blijven spreken. Een ander voorbeeld is een Surinaamse mevrouw met dementie dat verzorgt wordt door een Surinaamse. Als je lijdt aan dementie keer je vaak terug naar je kinderjaren. Deze verzorgster zorgde ervoor dat ze liedjes uit de jeugd van mevrouw zong waardoor ze weer opbloeide.

Maar hoe graag wij ook willen dat het zorgaanbod zich aanpast aan de zorgvraag. Het is moeilijk om dat ook werkelijk te realiseren. Zo heeft zorginstelling Cordaan een veel groter aantal klanten dan het bedrijfje van Astrid Wenneker. Om aan ieder zorgvraag te voldoen is dan moeilijk. Daarom ontwikkelt Cordaan samen met Philips een techniek om de klanten te volgen wat hij/zij doet de hele dag vertelt Eelco Damen, CEO van Cordaan. Met deze data kan je de behoefte van de klanten vastleggen. Een moeilijke vraag hierbij is: hoe waarborg je de privacy? Maar het is wel de toekomst dat we deze technieken gaan gebruiken.

De avond werd afgesloten door schrijfster Ronit Palache. Zij sloot af met een mooi verhaal over haar oma. Een verzorgster zag het als handig dat haar telefoonnummer getatoeëerd was op haar arm. Niet wetend dat het om een identificatienummer ging die ze kreeg in het concentratiekamp. Een pijnlijke situatie dat haar oma goed oppakte. Daarom is het zo belangrijk om er hard voor te zorgen dat het zorgaanbod zich aanpast aan de zorgvraag. Nederland is namelijk een mooi land. Iedereen verdient hier een waardig en mooi leven tot het eind. Hier moet wij voor knokken. Al kost het vele jaren.