Tag archieven: Zeeland

Een mooi weekend Zeeland

Geplaatst op door
1

Het is donderdagochtend. Ik roep mijn zorg op om uit bed gehaald te worden. Mijn verzorger komt zingend mijn kamer binnen. Ik ben namelijk jarig. Vandaag wordt voor mij eigenlijk een gewone werkdag. Toch word ik een aantal keer gebeld door familie. Ik ben er blijkbaar niet op voorbereid, want ik zou het ook niet vieren vandaag. Mijn vader belt mij op een moment dat ik druk met mijn werk bezig ben. Dus het komt ook niet over. In de avond bel ik rustig met mijn vader.

Ophalen in Heemstede

De volgende dag ben ik vrij. Het is de bedoeling dat ik een lang weekend naar Domburg ga. Dit heb ik afgesproken met mijn tante en mijn oom die daar wonen. Aan het begin van de middag neem ik taxi naar mijn ouders in Heemstede. Daar komt ook mijn neef Victor die met mij mee gaat naar Domburg. Als ik in Heemstede ben is mijn neef er nog niet. Ik ga lunchen met mijn ouders. Op een gegeven moment moet Victor opgehaald worden bij het treinstation. Victor wordt nog rondgeleid door het net nieuwe appartement van mijn ouders. Daarna ga ik met de Caddy samen met Victor naar Domburg rijden. Ondertussen belt mijn zus nog omdat ze mij gisteren nog niet had gefeliciteerd.

Lange reis naar Zeeland

De reis is op een vrijdagmiddag. Iedereen is klaar met werk en heeft weekend. Hierdoor is het hartstikke druk op de weg. Dus we kwamen in een file terecht. Dat gaf helemaal niet. Zo hadden Victor en ik tijd om bij te kletsen. Ik had mijn neef al een tijd niet gezien. Eind jaren negentig heb ik in Arnhem gewoond. Mijn neef komt uit Arnhem en hij kwam in die tijd elke donderdagavond bij mij langs om een film samen te kijken. We zijn ongeveer even oud en deden van jongs af aan dingen samen. Dus het is fijn om weer een moment te hebben die we samen doorbrengen. Rond om Rotterdam was het het drukst. Daar zagen we bij de haven een groot schip dat heel erg hoog in de lucht werd gehouden.

Van jongs af aan

Victor en ik deden van jongs af aan dingen samen, maar de afgelopen jaren is ons leven wel heel verschillend. Victor heeft een gezin gekregen en heeft drie kinderen. Ik ben vrijgezel en heb geen kinderen. Eigenlijk heb je dan een ander leven. Dat heb ik ook gemerkt met mijn broer en zus die kinderen hebben. Het lijkt wel of hun hele privéleven in het teken staat van de kinderen, en misschien is dat logisch. Je brengt ze naar school, naar hockeytraining en dan hebben ze in de weekenden ook hockeywedstrijden die ze moeten spelen. Daarnaast hebben ze ook nog vrienden van mijn nichtjes en neefje die komen spelen. Aan dit soort dingen hoef ik niet te denken. In de weekenden kan ik gewoon uitslapen. Behalve dat ik twee keer in de week in het stadhuis ben en voor de rest werk ik thuis.

Eindelijk aangekomen

Wij komen bij Rotterdam. Een heel groot vrachtschip staat in de steigers hoog in de lucht. Victor en ik kijken er naar met verbazing. We hebben ook de tijd, want rond Rotterdam is de file nog het langst. Wanneer we eindelijk Zeeland binnen rijden merk je dat meteen. Het is veel rustiger en om ons heen zien we links en rechts van ons veel water en we rijden op een smalle weg. Rond zes uur zijn wij bij ons hotel. We werden al verwacht. Ook de tillift die ik besteld had was al in onze hotelkamer. Toen wij alleen in onze hotelkamer aankwamen merkten we dat de tillift niet onder mijn bed kon komen. Niet veel later kwamen mijn tante en oom bij onze kamer. Het was een warme verwelkoming. Het bed verhogen zouden mijn tante en oom regelen met het personeel die zij heel goed kennen.

Lekker luxe eten

Ondertussen gingen wij dineren en dat kan in het Badhotel. Ik durfde weer als eens vaker geen vis te bestellen. Dus ik koos voor de steak. We raakten in gesprek over onder meer het werk van Victor. Over onder andere dat hij elk jaar weer een documentaire maakt over de Slag om Arnhem voor de gemeente Arnhem. Daarna hebben we het over mijn werk en hoe het mijn oom allemaal beleefde als ambtenaar. Toen we klaar waren met dineren gingen we al naar bed. Het was al vrij laat en we hadden een groot programma voor morgen. Het personeel had mijn bed hoger weten te krijgen door er stenen onder te leggen. Dus dat was ook opgelost.

Start van een mooie dag

De volgende ochtend genoten Victor en ik van een echt luxe hotelontbijt met uitgebakken spek, roerei en Victor genoot zelfs van zalm. Daarna liepen Victor en ik naar het museum van mijn tante en oom wat nu Museum Domburg heet, vroeger het het de Marie Tak van Poortvliet Museum. Nu was er een tentoonstelling van Jacoba van Heemskerck. Zij zou rond het einde van de 19e, begin 20e eeuw een relatie hebben gehad met Marie Tak van Poortvliet, wat in die tijd niet kon.

Naar Vlissingen

Na Museum Domburg was het de begin van de middag. We bespraken wat we de rest van de middag zouden doen. Het was een hele regenachtige dag. We besloten naar Vlissingen te gaan, naar het Maritiem Museum. Dit was een museum waarbij je een audio-apparaat moest gebruiken. Het museum ging over de gewonnen zeeslagen van Michiel de Ruyter en de mannen die meegingen reizen op de schepen. Dit betekende dat ze soms maanden niet thuis waren en dat ze hun vrouwen alleen achterlieten met hun kinderen.

Een gezellige avond

Rond 4 uur gingen we weer terug naar Domburg met vis van een goede vishandel uit Vlissingen. Bij mijn tante en mijn oom thuis gingen we piratenbridge spelen. Het lijkt erg op boerenbridge, maar dan met iets aparte regels. Daarna gingen we Nederlands elftal kijken wat speelde tegen Ierland. We wonnen met 1-0, maar speelde helemaal niet goed. Maar we waren nu wel erg dichtbij het EK wat aankomende zomer wordt gespeeld.

Weer naar huis

Aan het einde van de avond gingen Victor en ik weer naar ons hotel. De volgende ochtend genoten we weer van eerlijk ontbijt. Na dat we nog een koffie namen met ons tante en oom gingen we echt weer naar huis. Of in ieder geval Heemstede, waar mijn ouders wonen. De reis ging op zondagochtend een stuk sneller dan vrijdagmiddag. Mijn vader reed Victor naar het Centraal Station van Amsterdam, zodat hij weer de trein naar Arnhem kon nemen en mij bracht hij weer thuis. Het is heel bijzonder om zo’n neef als goede vriend te hebben en dat ik zo’n bijzondere band heb met mijn tante en mijn oom. Ik had een fantastisch weekend!

Werken voor een weekje Zeeland

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het is alweer een week geleden dat ik Zeeland onveilig maakte. Vakantie is sinds ik werk een zeldzaamheid geworden. Maar het lijkt voor mijn collega’s alsof ik continu op vakantie ben. Dat komt waarschijnlijk voornamelijk omdat er tussen twee weken Zuid-Frankrijk en een weekje Zeeland maar drie weken werken zat.

Voor het eerst ging ik mee op een vakantie georganiseerd door De Zonnebloem. Ik had altijd argwaan tegen een organisatie als De Zonnebloem. Dat kwam ook in één van mijn eerdere blogs terug. Dit komt vooral door de angst dat jouw vakantie tot in de puntjes georganiseerd wordt door de vrijwilligers. Maar het voordeel was dat ik met vrienden had opgegeven voor deze vakantie. En daardoor ging ik het vriendengroepje vooral op pad.

Zo gingen wij al na het eerste avondmaal het dorpje verkennen. Het dorpje is zo klein dat het maar de beschikking heeft over twee eetcafés. Dit heeft het effect dat als het ene café besluit om op maandag dicht te zijn het andere café daar rekening mee houdt en dinsdag de deuren sluit. Maar aan één café heb je genoeg om een gezellige avond te hebben. Daarnaast was onze vakantie begonnen en we namen het er dan ook maar van. In een rustig Zeeuws dorpje zijn op maandagavond niet veel dorpelingen in het café. Dus je papt al snel aan met de cafébaas. Na dat we op het einde van de avond vertellen dat we ook nog zijn concurrent willen bezoeken wil de cafébaas toch even kwijt dat het eten daar niet zo goed is.

Nadat we weer terugreden naar onze verblijfplaats maakten we ons klaar voor de volgende dag in Vlissingen.  De volgende dag stond er een touringbus klaar. Het grappige van alles is dat naar Vlissingen rijden minder lang duurde dan ons helemaal vastmaken in de bus. Maar uiteindelijk waren we aan het begin van de middag op bestemming. De twee koppels waar ik mee optrok wilde graag gebak om nog een verjaardag van kort geleden te vieren. Daarna gingen we rustig aan Vlissingen bezichtigen. Ik wilde uiteindelijk wel bij de boulevard eindigen. En daar stranden ik ook letterlijk. Een lekke band maakte de mooie dag wat somberder. Maar niet getreurd. Een dochterbedrijf van mijn reparateur kon de zelfde avond mijn band nog plakken. Met een goed humeur ging ik dan ook bij het andere café eten. Zo als het hoort mosselen met friet. De cafébaas van de dag ervoor had geen gelijk. Het eten was lekker.

De dag erna hadden de vrijwilligers een planning gemaakt om in het dorp te blijven. Voor mijn vrienden en mij reden om mijn tante en oom op te zoeken in Domburg. Mijn tante beheerd daar een museum van kunstwerken van kunstenaars die in Zeeland verbleven. Daarnaast kregen wij ook een klein beetje geschiedenisles over Zeeland. Het mooie van Domburg is dat het strand dicht op zee zit en daardoor kunnen schepen dichtbij het strand komen. Het strand is ook één van de schoonste van Nederland. Terwijl ik nog ging dineren met mijn tante en oom gingen mijn vrienden barbecueën met de rest van de groep.

De laatste dag was gepland voor de hoofdstad, Middelburg. Het was een mooi stadje met veel cultuur en ook een ouderwetse markt. Wat ook bleek. Een stad om in te verdwalen. Uiteindelijk konden we niet meer de plek terugvinden van de touringbus. Maar door een telefoon wisten we de weg weer te vinden. Het weekje Zeeland werd afgesloten met een ‘bonte avond‘ De dj die uitgenodigd was bleef niet lang, maar we maakten er zelf een mooie avond van.

Deze vakantie was de eerste vakantie met De Zonnebloem. Het beviel mij beter dan verwacht. Dit omdat ik de touwtjes toch zelf in handen kon houden. Toch blijf ik er bij dat het hartstikke mooi zou zijn om helemaal zelf je vakantie te organiseren. Jij bepaald waar je naar toe gaat, je neemt alleen verzorgers mee. Hier moet ik aan werken. Maar tot de kerst is het nu werken geblazen.