Een avontuur voor mijn nichtje

Met mijn nichtje Faye in de Arena.

We zitten alweer in maart. De tweede seizoenshelft van het voetbalseizoen is alweer een aantal wedstrijden onderweg. Inmiddels is Schreuder ontslagen en heeft Heitinga de taken bij Ajax overgenomen. Ajax staat er in de competitie na een aantal wedstrijden onder leiding van Heitinga er ook een stuk beter voor. Ik ga ook met een lach naar de Arena. Al ben ik altijd wel vrolijk als ik onze jongens mag bekijken in de Arena. Als ik naar de Arena ga heb ik ook altijd een begeleiderskaart. Mijn zwager of zus gaan vaak met mij mee. Als mijn nichtjes horen dat pappa of mamma weer met mij mee gaan vragen ze altijd of ze ook mee mogen, maar ik heb nooit een extra kaart voor hun. Maar deze keer tegen Sparta heb ik het wel kunnen regelen voor Faye.

Op weg naar Ajax

De wedstrijd begint om kwart voor vijf. Ik spreek met mijn zwager af dat we al om vier uur bij de Arena zijn. Mijn nichtje mocht van mij nog een sjaal uitkiezen bij één van de kraampjes rondom de Arena. Als je mij een beetje kent weet je dat ik iemand die graag op tijd is voor een afspraak. Dus ik was al half drie onderweg. En dit bleek een goed idee, want de metro’s waren al redelijk vol richting Gein. Maar ik was zo vroeg vertrokken dat dit geen probleem was. Rond half vier was ik al bij de Arena. Wat bleek is dat mijn zwager en nichtje vier uur niet gingen redden. Uiteindelijk waren ze net voor de wedstrijd aanwezig. Dus was er geen tijd om een sjaal uit te kiezen en moesten we naar binnen.

Enthousiasme van Faye

Toen we eenmaal binnen waren keek Faye haar ogen uit. Zittend op de schoot van haar vader probeerde Jochem te kijken welke spelers ze allemaal kende. Ze kwam niet op veel namen, maar dat is niet zo belangrijk. Ze werd al enthousiast van hoe aanvallend Ajax begon aan de wedstrijd. Dit zorgde er al voor dat Ajax in de zesde minuut 1-0 voor kwam te staan. Ik weet niet of ze de hele tijd oplette wat er gebeurde tijdens de wedstrijd, maar je zag dat ze er wel van genoot om in het stadion te zijn. Ze genoot wel van de sfeer. En eigenlijk is dat ook belangrijk voor mij en de jongens waarmee ik in de Arena zit. Op een gegeven moment kwam ook Ajax op een 2-0 voorsprong, nog voor de rust.

Sfeer in Arena

De rust is het drukste moment om een nieuw drankje te halen of een snack. Dus meestal halen we wat als de tweede helft net begint. En dit keer was het niet anders. Terwijl mijn zwager nog een biertje voor mij haalde kreeg Faye nog een fris met een zakje chips. Ze bood netjes wat chips aan, maar ik hoefde niet. Aan het begin van de tweede helft had Ajax moeite om op schot te komen. Een penalty in de 64ste minuut was nodig om weer een beetje schot in de zaak te krijgen. Maar voor Faye was het spel van Ajax niet het belangrijkst. Je zag dat ze vol genoot van het gezang om haar heen en de sfeer die gemaakt werd. Ze was ook verbaasd hoe sommige supporters fel mee reageren als ze niet eens zijn met een beslissing van de scheids.

Slotfase wedstrijd

In de 84ste minuut maakte Kudus met een mooie vrije trap de 4-0. Ik gaf Faye mijn telefoon in de hand. Zij mocht de man van de wedstrijd kiezen via de Ajax-app. Maar dit ging een beetje fout. Voor zij kon swipen naar de juiste speler vergrendelde mijn telefoon. Toen ik mijn telefoon weer ontgrendelde was er al een stem uitgebracht. We hadden gestemd op Gerónimo Rulli, de keeper. Natuurlijk had hij de 0 gehouden, maar dit was niet echt de man van de wedstrijd. Mijn zwager en mijn nichtje gingen een paar minuten voor de wedstrijd was afgelopen al naar beneden om de auto weer te pakken naar Heemstede. Normaal gesproken zouden we zingen: “Laat je club maar in de steek.” Maar ik begrijp ook wel dat ze niet meer in zo’n file willen komen te staan die ze hadden toen ze naar de Arena reden.

Genieten van mijn nichtjes en neefje

Het is nu de tweede keer dat een nichtje van mij mee geweest is naar Ajax. En beide keren vond ik het hartstikke leuk. Ik probeer mijn nichtjes en neefje de liefde die ik heb voor Ajax mee te geven. Zo heb ik ze allemaal lid gemaakt van de Ajax Kidsclub. De twee nichtjes die nu mee geweest zijn zijn de kinderen van mijn zus. Nu is het nog de bedoeling dat ook haar laatste dochter, Bente, aan het eind van het seizoen mee gaat. En misschien kijken of de kinderen van mijn broer ook een keer mee kunnen gaan. Maar voor nu verheug ik mij eerst op dat Bente mee gaat.

Hollywood in Wales

Toen ik in 2015 Swansea City bezocht.

Sinds een week kijk ik de documentaireserie “Welcome to Wrexham”. Een serie waarbij acteurs / filmproducers Ryan Reynolds en Rob McElhenny voetbalclub Wrexham AFC kopen. Het mooie aan deze serie is dat ze ook echt de trouwe supporters volgen die de club al jaren steunen. Dit werd ook al gedaan in de documentaireserie Sunderland til I die. Het verschil is wel dat Sunderland niet werd overgenomen door Hollywood-sterren. Sunderland viel uit elkaar en degradeerde naar de League One. Wrexham staat zelfs nog lager en speelt in de laagste professionele competitie van Groot-Brittanië, de National League.

Je club altijd blijven steunen

Wat ik mooi vind van deze supporters is dat ze hun voetbalclub blijven steunen ook al blijven ze maar verliezen en kun je denken “Kan het nog slechter gaan?”. Ik ben opgegroeid in Heemstede, de professionele voetbalclub die eigenlijk het meest dichtbij lag was HFC Haarlem. Deze club had begin jaren 80 nog succes toen ene Ruud Gullit daar speelde en Barry Hughes er trainer was. Maar toen was ik net geboren. In de tijd dat ik opgroeide speelden ze altijd onderaan in de Eerste Divisie. En in 2010 waren ze failliet en gingen ze door als amateurs. Als je trouw zou zijn aan de club uit jouw omgeving dan zou ik een fan moeten zijn van HFC Haarlem. Maar dat ben ik niet. Ik ben een Ajax-fan.

Jeugd bepaalt je club

Ik ben dus een Ajax-fan en dat is heel anders dan een fan te zijn van Wrexham of Sunderland. Ajax is de grootste voetbalclub van Nederland en er wordt niet minder verwacht dan elk jaar meedoen om de kampioenschap. Dit is iets waar fans van Wrexham off Sunderland alleen maar van kunnen dromen. Sommige mensen zeggen dat je fan moet worden van de club waar je vandaan komt. Ik had toen ik jong was dan moeten kiezen voor HFC Haarlem. Maar ik heb nooit wat gevoeld voor die club. Vanaf het begin dat ik voetbal leuk begon te vinden was ik voor Ajax. In Haarlem zat ik op de basisschool en in mijn klas waren klasgenoten voor Ajax of voor Feyenoord. Niemand was voor HFC Haarlem. In het centrum van de stad was een officiële shop van HFC Haarlem. Ze verkochten daar een paar shirtjes en spullen van HFC Haarlem, voor de rest lag de shop vol met shirtjes en spullen van. Ajax en Feyenoord. Dat zegt alles.

Al eerder gebeurd

Ryan Reynolds en Rob McElhenny willen van Wrexham een club maken dat langzaam groeit naar Premier League. Hierbij hebben ze voor ogen dat ze het voor de gemeenschap doen. Dat de gemeenschap weer ergens vertrouwen en trots op kunnen zijn. Het is al eerder gebeurd dat een club promoveerde van erg laag naar de Premier League. Juist ook een club uit Wales, Swansea City, is het gelukt. Onder andere de Haagsche behangkoning John van Zweden investeerde in de club toen Swansea City in League Two speelde. In 2015 heb ik een wedstrijd van Swansea City bezocht. Dit was een mooie belevenis. Al verloren ze van Manchester City. Bekijk mijn blog van mijn Swansea-trip als je meer wilt weten.

Moeilijk om te promoveren

Groot-Brittanië is de enige plek in de wereld die zoveel professionele competities heeft. Van de National League tot de Premier League zijn vijf divisies. En elke League is ontzettend ingewikkeld om uit te komen en te promoveren. Dus Reynolds en McElhenny moeten een lange adem hebben, want helemaal promoveren tot de Premier League kan jaren duren. Tot nu toe zijn ze erg enthousiast. In de serie lijken ze een goede band te hebben met de gemeenschap van Wrexham. Dus misschien zullen deze lange adem ook wel hebben. Maar in de serie raakten ze ook gefrustreerd als ze het tijdens een video call hadden over het kopen van het voetbalveld van Wrexham, de Racecourse Ground. Dit was erg bureaucratisch en duurde vooral volgens McElhenny erg lang.

Eigenaars enthousiast

Uiteindelijk lukte Wrexham het in het eerste seizoen onder de nieuwe eigenaars niet te promoveren naar de League Two. Reynolds en. McElhenny waren bij de wedstrijd waarin het net niet lukte. Ondanks dat werden ze erg enthousiast van de supporters, die ondanks alles de club blijven steunen. Nu zitten we in het tweede seizoen van de nieuwe eigenaars en ze staan er erg goed voor in de National League, maar het seizoen is nog niet afgelopen. Er komt ook een tweede seizoen van de serie en ik ben erg benieuwd hoe dat gaat worden. Ik blijf het avontuur van deze Hollywood-sterren met enthousiasme volgen.

Het WK dat eigenlijk niet zou mogen plaatsvinden

Het stadion wat ik zal missen in december.

Het is een week geleden dat de laatste speelronde is gespeeld in de eredivisie voor de winterstop. Dit is veel eerder dan normaal doordat het WK wordt gespeeld aan het eind van november en december. Een rare gewaarwording dat er nu bijna twee maanden geen competitievoetbal zal zijn. De ogen zijn nu gericht op Qatar. Daar gaat aanstaande zondag het WK beginnen. Er is al van alles over gezegd. Waarom wordt het WK daar gespeeld? Waarom wordt het WK in de winter gespeeld?

Bobo’s hebben nooit genoeg geld

Natuurlijk is het al meer dan tien jaar geleden dat besloten is dat Qatar het WK krijgt in 2022. Het had met veel geld te maken en daar hadden de bobo’s van de FIFA wel oor naar. Deze bobo’s zijn nu bijna allemaal vertrokken. Om het WK te kunnen laten plaatsvinden in Qatar moest er de afgelopen jaren veel stadions gebouwd worden. Iedereen kent nu de verhalen over migranten die naar Qatar zijn gekomen om deze stadions te bouwen. Deze migranten leefden daar in verschrikkelijke omstandigheden. En iedereen vroeg zich ook meteen af: Waarom wordt het WK daar gehouden? Daarnaast zal je zien dat na het WK deze stadions nauwelijks meer gebruikt zullen worden. Net als na het WK van 2010 in Zuid-Afrika. Ongelofelijk zonde.

Competitievoetbal in de war

Dan werd later nog het WK verschoven van de zomer naar de winter. Dit omdat het natuurlijk veel te warm is om te voetballen in de zomer in Qatar. Maar hierdoor werden wel de speelschema’s van alle competities van clubvoetbal in de war geschopt. De groepsfase van de Champions League moest in no time gespeeld worden. Elke week was er wel een speelronde van de Champions League. Als supporter moet je dit ook maar bij kunnen houden. Maar als trouwe Ajax-supporter liet ik natuurlijk geen enkele thuiswedstrijd in de Champions League schieten. Al was oktober wel een dure maand voor mij, want voor een Champions League-wedstrijd ga ik graag eerst even uit eten met vrienden. Normaal gesproken is dit wat meer verdeelt over de maanden september, oktober, november en december. Ik moet mij maar bedenken dat ik uiteindelijk niet meer geld kwijt ben, alleen is het nu in een kortere periode.

Geen winterwonderland in de Arena

Voor iemand die meer van clubvoetbal houdt dan landenvoetbal is het toch even slikken. Juist om in de maand december naar de Arena te gaan vind ik erg mooi. Lekker de koud trotseren en warm gekleed met een warme chocomel in je handen. Nou, ja. In mijn geval is toch bijna altijd bier. Maar het sfeertje om juist in december naar de Arena vind ik mooi. En om dan bij de laatste speelronde er als een malloot er uit te zien met de nieuwste kersttrui van Ajax. Heerlijk, maar helaas zal dit dit jaar niet gebeuren.

“Hup, Holland, hup!”

Natuurlijk zal ik het WK wel gaan bekijken. De situatie in Qatar zal niet verbeteren doordat Marnix Brockmeier niet naar het WK gaat kijken, zoals sommige vrienden zeggen niet naar het WK te gaan kijken. Eigenlijk heb ik nog nooit een eindronde van een WK of EK gemist. Daar is een eindronde te bijzonder voor. Wel kan ik heel makkelijk een oefenduel of wedstrijden van het Nederlands elftal missen in de Nations League. Maar goed laat ik nu maar de mottenballen uit mijn Oranje-shirtje halen. “Hup Holland, hup! Laat de leeuw niet in zijn hempie staan!”

Een dag vol “Ajax-stress”

Schreuder wisselt pas in de 74ste minuut.

Het is dinsdagochtend. Ik krijg een appje van een vriend: “Godsamme, ik heb nu al Ajax-stress. Dat heb ik niet zo vaak.” Ik antwoord: “Ach, ga er maar vanuit dat we gaan verliezen. Dan valt het altijd mee.” Ik ben altijd positief ingesteld als het om Ajax gaat, maar de laatste weken spelen onze jongens echt niet goed. Achteraf had ik positiever moeten zijn, maar zo’n gevoel kan je niet wegkroppen. Ik maak mij gewoon klaar voor een volgende werkdag en denk pas weer aan de wedstrijd na mijn werkdag.

De gesprekken vooraf

Eigenlijk is dit niet helemaal waar. In het stadhuis is de wedstrijd van vanavond ook het gespreksonderwerp met een collega die ook naar de wedstrijd blijkt te gaan. Voor deze collega is het de eerste keer dat hij naar een Champions League-wedstrijd gaat. Hij is pas net in de ochtend door vrienden gevraagd of hij vanavond mee wilt. Hij is er erg zenuwachtig onder, maar hij heeft er alle vertrouwen in dat het het vanavond goed gaat komen. Als ik zeg dat ik denk dat Napoli 0-3 van ons gaat winnen dan geeft hij aan dat hij niet zo’n negativiteit van mij verwacht had. “Meestal ben je wel wat positiever.”

De voorpret

Na de laatste vergadering via Teams ga ik op weg naar huis. Hier laat ik mijn tassen achter en kleed ik mij om in mijn Ajax-kleding. Ik heb nog wel even wat tijd voor ik naar Loetje moet rijden, waar ik met vrienden ga eten voor de wedstrijd. Ik zet een Spotify-lijstje op met Ajax-muziek om al een beetje in de stemming te komen. Na een half uurtje ga ik naar Loetje rijden. Via de Mauritskade kom ik op de Weesperstraat. De Ruyschstraat, waar Loetje zit, is een zijstraat van de Weesperstraat.

Lekker eten voor wedstrijd hoort erbij

Als ik naar Loetje binnen wil is Philip er al en hij helpt mij met de iets te hoge drempel om binnen te komen. Achter in het restaurant is er een plek voor ons vieren. Frits, de vader van Philip en Jochem moeten nog komen. Zij komen van buiten Amsterdam en komen nog via het openbaar vervoer. We bestellen alvast voor Frits en Jochem, anders komen we te laat bij de Arena. Ik neem biefstuk Bali, de wat pittigere variant, en de andere de normale biefstuk. Niet veel later komt Frits al binnen en tien minuten later ook mijn zwager.

De weg naar de Arena

Na dat we genoten hebben van de biefstukken pakken we de metro op de Wibautstraat. Ik kan vanavond niet meer met een meisje zoenen, maar dat maakt mij niet uit. Het gaat vrij snel met de metro. De metro naar Gein komt er bijna meteen aan als wij op het perron staan. Eenmaal aangekomen op Strandvliet worden we door politie weer omgeleid zoals altijd bij een Champions League-wedstrijd. We gaan langs het trainingsveldje over het fietspad en dan weer langs de kraampjes met souvenirs aan de noordkant. De uitsupporters van Napoli moeten namelijk via de ingang bij Strandvliet. Na de hele omweg gaan we eindelijk het stadion. Als ik bij mijn plek kom zijn de jongens er al die meestal om mij heen staan. Ook de vriend met Ajax-stress.

Nu komen echt de zenuwen

De jongens zijn zenuwachtig, maar geloven wel in een goed eindresultaat. Ik zeg dat ik denk dat Napoli 0-3 gaat winnen. Ik moet meteen mijn mond houden en ook geloven dat we gaan winnen. Maar Schreuder speelt al weken het zelfde en geen verrassingen. Dat heeft al drie keer geen overwinning opgeleverd. Maar we gaan het zien. Ajax start wel sterk. Dat levert al snel een doelpunt op door matige verdediging van Napoli. Door een soort flipperkast-doelpunt scoort Kudus de 1-0. Ik ben eigenlijk blij dat ik geen gelijk zal krijgen.

Verbijstering

Maar dat waren de enige 10 minuten dat Ajax goed was, daarna kwam Napoli. Binnen een kwartier was het alweer 1-1. Raspadori scoorde. Ik dacht dat het een nieuw Italiaans gerecht was. Daarna zet Napoli Ajax alleen maar nog meer onder druk. Al duurt het wel 20 minuten voor dat de 1-2 valt, maar daarna gaat het snel. Voor rust komt Ajax zelfs op een 1-3 achterstand.

Steun van het publiek

Na rust vindt Schreuder geen reden om al te gaan wisselen en dat heeft hij geweten. Vlak na rust komen we 1-4 achter. Dit kan wel eens een historische avond worden met de grootste thuisnederlaag ooit in Europa worden. Ajax komt er echt helemaal niet meer aan te pas en Schreuder blijft maar vasthouden aan de elf spelers waarmee hij begon. In de 60ste minuut wordt het zelfs 1-5. Dan gaan de eerste supporters al het stadion uit. Dit vind ik toch jammer. Feyenoorders vinden Ajacieden geen echte supporters, omdat zij controleren of Ajax wel echt gaat winnen. Feyenoord-supporters moedigen hun spelers de hele wedstrijd aan, hoe goed of slecht het ook gaat. Volgens hun. Konden sommige Ajax-supporters dat ook maar eens tonen. Maar ik ben het niet eens met die Feyenoorders. Er zijn echt wel supporters die hun club tot het einde van de wedstrijd aanmoedigen. En ik durf te zeggen dat ik daar één van ben. En de jongens die om mij heen staan.

Veel gepraat over Ajax

Pas in de 74ste minuut wisselt Schreuder voor het eerst. Toch opvallend. Na afloop zou Schreuder zeggen dat het toch geen nut had om te wisselen. In de laatste 10 minuten van de wedstrijd scoort Napoli nog één keer. We verliezen met 1-6. De dikste nederlaag thuis ooit in Europa. Bij het wachten bij de liften hebben we het met elkaar er over waar we naar gekeken. Misschien lag deze nederlaag ook aan mij, had ik niet van te voren moeten denken dat we er 0-3 af gaan. En dan is het zelfs nog veel erger geworden. De dagen erna gaan alle praatprogramma’s over de dikke nederlaag en dat de glorie-tijd van de afgelopen jaren misschien wel voorbij is.

Op nog een mooi seizoen

Maar er staat nog een heel sterk team. Misschien moeten we accepteren dat het Europees niet meer goed zal komen dit seizoen, maar we doen altijd mee om de landstitel. En dat zal dit seizoen niet anders zijn. Alleen moet Schreuder wat minder vasthouden en zijn basisspelers en ook wat meer wisselen. Dan geloof ik dat het nog een heel mooi seizoen kan worden.

Voetbalseizoen in volle gang

Het is nu ruim twee weken na de transferdeadline. Ajax heeft Antony uiteindelijk moeten verkopen. Als een club zoveel voor een speler wilt betalen kan je bijna niet weigeren. Het leek uiteindelijk wel op het spelletje Football Manager, wat ik vroeger met veel plezier speelde. Ik was toen trainer van Ajax, maar daarnaast werd ik ook trainer van rijke clubs als Barcelona, Real Madrid en Manchester United. Ik verkocht de slechte spelers van Ajax voor veel geld aan die clubs. Nu lijkt het of er het zelfde gebeurd bij Manchester United. Ten Hag denkt ik moet mijn oude werkgever een dienst verlenen. Ik koop Martinez en Antony voor te veel geld.

Paniekaankopen

We konden Antony natuurlijk goed gebruiken in de Champions League. We willen natuurlijk mee blijven doen aan de top van Europa. Dit was een argument om hem niet te verkopen, maar zoveel geld kan Ajax niet laten liggen. Op de laatste dag dat de transfermarkt open was haalde Ajax nog Ocampos van Sevilla. Uiteindelijk huren ze he hem en kopen ze hem niet. De Raad van Commissarissen riep een halt toe als het ging om het kopen. En misschien was dit ook goed. Het leek namelijk wel dat ze Ocampos wilde kopen als paniekaankoop.

Feyenoorder met verstand van voetbal

Maar goed, Ocampos huren wij nu. Daarnaast haalde we ook even transfervrij Florian Grillitisch. Het zei mij niets, maar Schreuder kent hem nog uit zijn periode bij Hoffenheim. Feyenoord had ook een oogje op deze speler. Op Facebook zeiden Feyenoord-supporters dat het de goede kant op gaat met de club. Hoe een andere Feyenoord-supporter daar op reageerde vond ik grappig. “Het enige verschil is dat hij bij Ajax een reservespeler is en hij zou bij ons een basisspeler zijn.” Ik wilde deze supporter ter plekken een Ajacied maken.

Veel wedstrijden achter elkaar

Maar nu zijn we alweer twee weken verder. Er zijn in die twee weken alweer vier wedstrijden gespeeld. Dit komt omdat we moeten opschieten. Want in november staat alweer het WK voor de deur. Omdat die bondsmensen van de FIFA het zo nodig vonden om het WK in Quatar te laten spelen. En in de zomer is het wel erg warm in Quatar. Dan maar in de winter, dan is het daar iets koeler. Al scheelt het volgens mij niet veel. Maar goed de wedstrijden tegen Cambuur en Heerenveen zijn gespeeld in de competitie en voor de Champions League speelden we tegen Rangers en Liverpool.

Start Champions League

Het lijkt wel of de competitie dit seizoen geen probleem gaat worden, al moet je niet te vroeg juichen. We wonnen respectievelijk met 4-0 en 5-0 van Cambuur en Heerenveen. Vorige week woensdag tegen Rangers was ik in de Arena. Het was een wedstrijd in de vroege avond, kwart voor 7. Dat betekent dat je niet met vrienden voor de wedstrijd in een restaurant kan eten. Dus neem je een vette hap rondom het stadion en ook nog eens in het stadion, want alleen rondom het stadion voor de wedstrijd vult niet. Tegen Rangers zag ik een echt een galavoorstelling van Ajax. We lieten de Rangers echt alle hoeken van het veld zien. Wat je dan krijgt is dat Ajax-supporters naast hun schoenen gaan lopen. “We kunnen van iedereen winnen.” Volgens mij zijn de Rangers de zwakste broeder in de poule.

Nog veel te doen

En dat bleek ook wel een week later. We hadden het erg moeilijk tegen Liverpool. Vooral Liverpool had veel kansen en Ajax kwam er sporadisch aan te pas. Na iets meer dan een kwartier scoorde Salah voor Liverpool de 1-0. In de Premier League doet Salah het dit seizoen nog niet zo goed, maar dan zul je net zien dat hij het tegen Ajax wel doet. Die Salah heeft mij al veel punten gekost in de Football Fantasy dat ik speel met vrienden. Terwijl Liverpool bleef drukken kreeg Ajax toch een kans 20 minuten later. Dit leverde meteen de 1-1 op. Dat was ook de ruststand. In de tweede helft bleef Liverpool drukken en de meeste kansen hebben, maar het lukte ze maar niet te scoren. We hadden eventjes de hoop dat we het 1-1 zouden halen, maar in de 89ste minuut scoorde Matip toch de winnende 2-1.

Op een lekker voetbalseizoen

En nu volgt de uitwedstrijd tegen AZ. De laatste wedstrijd voor de interlandbreak. Als Ajax hier goede zaken doet gaat het in ieder geval in de competitie voor de wind. Het zou mooi zijn als PSV punten zou laten liggen tegen Feyenoord. Maar we hebben het gewoon zelf in de hand als we blijven winnen. Het nieuwe voetbalseizoen is als een tierelier begonnen en ik zit er alweer helemaal in. Hopelijk wordt het een mooi voetbalseizoen.

Op een nieuw seizoen

Het is warm in de stad. Ik begrijp dat het in een stad als Amsterdam het veel warmer kan worden dan buiten de stad. Ik geniet toch van de stad in de warmte. Net als vorig jaar neem ik de metro naar de Arena voor de Johan Cruijff Schaal. In de metro is het niet druk. Je zou ook denken dat klopt, want de meeste mensen zijn op vakantie. Maar Daniëlle is al bij de Arena en appt mij dat het daar wel druk is. Als ik bij Strandvliet kom merk ik al dat het inderdaad druk is. Veel supporters nemen dit seizoen serieus. De hoop is dat we weer domineren in eigen land en weer Europees succes hebben in de Champions League.

Vette hap vooraf

Ik ga nog even door tot Bijlmer Arena. Daar staat Philip al te wachten. Hij vertelt mij dat het zowel druk is bij de Burger King als bij de FEBO. We nemen dus maar een hotdog bij één van de hotdogkraampjes. Daniëlle staat al met een biertje iets verderop te wachten. Wij nemen een biertje van de sixpack die Philip in de supermarkt gekocht heeft. De gesprekken gaan over de nieuwe aankopen van Ajax en over het nieuwe thuisshirt van dit seizoen. Daniëlle heeft het nieuwe thuisshirt gekocht en achterop haar rug schittert, in het goud, de naam van een nieuwe aankoop Bassey. Twee vliegen in één klap.

Nieuwe spelers bespreken

Daniëlle is het toch met ons eens dat de naam en het rugnummer in het goud niet zo mooi is. Maar ze moest wel een nieuw thuisshirt kopen, want op haar laatste thuisshirt die ze gekocht heeft staat nog Martinez en die is weer deze zomer verkocht. Het leuke aan het begin van een nieuw seizoen is het met elkaar hebben over de nieuwe aankopen en het niet met elkaar eens zijn of je de speler goed vindt. Daarna is het toch echt tijd om naar binnen te gaan voor de wedstrijd.

Spanning stijgt

Het is altijd vrij gemakkelijk om de Arena binnen te komen met je rolstoel. De grotere lift, die aan de linkerkant staat, staat meestal al klaar. Meestal zijn we een kwartier voor de wedstrijd boven. Alvast even een biertje halen. En nu hadden we alleen nog een hotdog gegeten. Dus we hadden nog meer honger. Philip ging nog even naar beneden voor een hamburger en friet. Nu maar genieten van het begin van het seizoen. Wat je dan gaat afvragen is hoe nieuwe spelers als Wijndal en Bergwijn het gaan doen.

Goed begin

Ajax begon het eerste half uur erg sterk en kwam op voorsprong door een mooi schot van Bergwijn. Maar daarna vielen ze toch wat terug en zag je dat de verdediging van Ajax nog niet op oorlogssterkte is. Vooral Blind kan het niet meer bijbenen. En als keeper Gorter ook nog eens gaat blunder is het snel van 1-0 voor Ajax, 1-1 en 1-2 voor PSV met de rust. Nieuweling voor PSV Guus Til zorgde daarvoor.

Veel te bespreken tijdens rust

Wat zou de nieuwe trainer Schreuder zeggen in de rust? Het goede begin van de wedstrijd was in het laatste kwartier van de eerste helft meteen weggespoeld. Aan het begin van de tweede helft start Ajax weer goed. Vrij snel wordt het weer 2-2. Ongeveer rond de 60ste minuut denkt Scheuder het om te kunnen gooien. Nieuweling Calvin Bassey komt erin. Maar defensief wordt Ajax niet meteen sterker. Door weer geklungel in de verdeling maakt Til zijn derde. En een paar minuten later zijn er weer fouten en wordt het 2-4 voor PSV. Om het nog erger te maken krijgt Bassey een rode kaart. Hij stond nog geen 10 minuten in het veld. Rond de 80ste minuut heeft Kudus een strak schot, 3-4.

Veel fouten

Nu gaan we nog hopen dat het nog kan. Maar PSV heeft op het einde van de wedstrijd zijn verdeling in orde en er komt daardoor ruimte. In blessuretijd maakt PSV nog 3-5. De Johan Cruijff is voor de Eindhovenaren. In het publiek hoor je alweer gemor. Welke spelers kunnen het niveau van Ajax niet aan? Je hoort de naam van de jonge doelman Jay Gorter en Blind kan het niet meer bijbenen. Maar misschien moeten we dit maar als nog maar een oefenwedstrijd zien. Net als vorig jaar heeft PSV al wat voorrondes voor de Champions League in de benen en moet Ajax het alleen maar hebben van oefenwedstrijden.

Nog veel om aan te werken

Philip en ik namen weer de metro terug naar huis. Al hadden we wel verloren, we hadden wel een wedstrijd gezien met veel doelpunten. Schreuder moet nog zijn juiste team zoeken en spelers moeten weer in wedstrijdritme komen. Deze zoektocht is juist mooi en maakt voetbal mooi. Resultaten kunnen niet in één rechte lijn omhoog gaan. Er zijn altijd hobbels. Voetbal is net het echte leven.

Dronken van geluk tijdens kampioenschap

Drie weken geleden speelde Ajax tegen AZ. We zouden die dag al kampioen kunnen worden. Maar zoals verwacht werd dit een hele zware wedstrijd voor onze jongens. Een groep vrienden kwam langs om de wedstrijd waarin we misschien kampioen konden worden te bekijken op mijn grote tv-scherm. De dag ervoor kwam AH bij mij langs en ik had extra veel bier, chips, ijs en borrelhappen ingekocht voor mijn vrienden. De borrelhappen waren voor in mijn Airfryer en ik kwam er achter dat ik de bitterballen had besteld die alleen voor het frituur bestemd waren.

Een goede gastheer

Ik wilde extra goed zorgen voor mijn vrienden, dan moet je wel het juiste bestellen. Maar dit mocht de lol niet bederven. Er waren genoeg lekkere hapjes en mijn nieuwe grote tv-scherm moest de meeste indruk maken. Ongeveer een uur voor de wedstrijd kwamen mijn vrienden al. Er was al een voorbeschouwing vanaf half 2. Uiteindelijk bleek ik de enige te zijn die bier wilde drinken. Ik had dus een grote voorraad gekocht. Zelfs Philip ging aan de cola. Het bleek dat ik meer dan genoeg bier had, maar te weinig cola.

Hoop op kampioenschap

De wedstrijd begon. Je zag dat beide teams erg voorzichtig begonnen, waarschijnlijk omdat ze vooral niet wilden verliezen. In de eerste helft waren er weinig kansen. Net voor rust is er een opluchting bij ons als Brobbey de 0-1 maakt. In de rust konden de bitterballen en vleugeltjes in de Airfryer. Toen kwam ik er dus achter dat ik alleen bitterballen had aangeschaft die alleen voor het frituur waren. Mijn gasten gingen alleen voor de vleugeltjes. Maar dit mocht de pret niet drukken. We stonden 0-1 voor tegen AZ en als PSV ging verliezen tegen Feyenoord dan waren we kampioen.

Hoop vervliegt

Maar AZ begon de tweede helft heel erg sterk en zette Ajax echt onder druk. Een aantal minuten in de tweede helft scoorde AZ dan ook de gelijkmaker. De druk hield stand en de PSV-supporters die al in De Kuip zaten werden ontzettend enthousiast. Zeker toen AZ in de 75ste minuut een voorsprong nam. Ze dachten: “Vandaag kunnen we de koppositie overnemen.” Maar gelukkig draaide het om en kreeg Ajax meer kansen. In de 86ste minuut maakte Alvarez gelijk. Nu was het zo als PSV van Feyenoord zou winnen vandaag dan konden we niet in de speelronde halverwege komende week kampioen, maar wel over een week tijdens de laatste speelronde van het jaar.

Met dank aan 010

PSV begon sterk tegen Feyenoord. Toen ze na een kwartier op voorsprong kwamen dachten we al dit wordt moeilijk voor Feyenoord. Maar toen ze na een half uur zelfs 0-2 voor kwamen te staan dachten we: “Dit gaat PSV gewoon winnen.” Mijn vrienden gingen naar huis en hoefden deze wedstrijd niet verder af te kijken. Ik ging ook andere dingen kijken. Opeens kreeg ik een appje uit een app-groep van voetbalvrienden uit de Arena. “`Yessss.” De wedstrijd tussen PSV en Feyenoord was bijna afgelopen en Feyenoord kreeg een penalty voor de 2-2. PSV was woest, omdat de penalty onterecht zou zijn. Maar wat maakt mij dat uit. We hoefden nu niet een week te wachten voor de kampioenschap. Tijdens de volgende speelronde, halverwege de week, thuis tegen Heerenveen kunnen we kampioen worden.

Drukte naar Arena

Het is woensdag 11 mei, half 6 ’s avonds. Ik wil net weggaan naar de Arena. Ik rijd naar tramhalte van Rietlandpark. Even wachten tot de tram komt. Op weg naar het Weesperplein om daar de metro te nemen naar de Arena. Maar bij de metro is het al erg druk, al is het nog twee uur voor de wedstrijd. Ik wacht op metro 54 richting Gein. Al komt metro 51 en 53 eerder. Ik had ook metro 53 kunnen nemen richting Gaasperplas en daarna bij Van der Madeweg overstappen en metro 50 nemen die ook naar de Arena gaat. Maar ik wil liever niet overstappen, dus wacht op metro 54. Als metro 54 er na een half uur eindelijk is blijkt het een kleine metro te zijn die bomvol zit. Dus dan toch maar metro 53 nemen naar Van der Madeweg. Bij Van der Madeweg ga ik eruit, maar wat blijkt is dat metro 50, die al klaar stond, ook vol zit. Ik moet nog op twee metro’s wachten tot ik eindelijk mee kan. Tegen de tijd dat ik bij de Grolsch Pub ben om nog een biertje te nemen voor de wedstrijd is het al 7 uur. Een uur voor de wedstrijd.

Dan maar meteen de Arena in

Ik zou met Philip en Daniëlle nog een biertje nemen, maar ik had ook al kwart over 7 afgesproken met Jochem om de Arena in te gaan. Van Daniëlle krijg ik nog een biertje, maar zij willen ook snel daarna de Arena in. Ik neem een paar slokken van mijn biertje, maar besluit hem voor de rest daar neer te leggen om naar Jochem te gaan en ook de Arena in te gaan. Maar Philip wilde nog de tas van zijn zus om mijn rolstoel hangen. Die mogen zij namelijk niet de Arena innemen en ik wel met mijn rolstoel. Hierdoor kwam ik zo’n tien minuten te laat bij Jochem. Hij appt mijn zus om aan te geven dat ik ook eens te laat ben. Ik ben meestal namelijk zelfs redelijk te vroeg.

Het kan niet meer fout gaan

We gingen naar binnen. Het zat al redelijk vol. Niemand wilde deze wedstrijd missen. Vandaag kunnen onze jongens kampioen worden. Nep-schalen gemaakt van karton werden uitgedeeld. De jongens achter mij waren al in een vrolijke stemming. Vandaag zou het niet fout gaan. Na deze wedstrijd zou er een feestje zijn. Ajax begon moeizaam, maar we hoefden niet bang te zijn voor Heerenveen. Zij waren niet bij machten om gevaarlijke kansen te hebben. Toen Tagliafico de 1-0 maakte in de 19e minuut was er een opluchting. Nu kon het echt niet meer fout gaan.

En het feest ging door

Later scoorden nog Berghuis en Haller in eerste helft en Brobbey en Alvarez in tweede helft, maar het maakte niet zoveel meer uit. We zaten de hele wedstrijd te feesten. Wat een topavond en de huldiging was ook mooi. Al was de huldiging na de wedstrijd in de Arena. Nog nooit was er zoveel bier geschonken in de Arena, 50.000 liter. Aan het einde van de avond had ik het gevoel dat ik 1/10 daarvan had gedronken. De volgende dag moest ik gewoon werken en mijn hoofd bonkte. Boem, boem, boem. Maar gelukkig werkte ik thuis, dus merkte niemand het.

Een spannende slotfase

Het voetbalseizoen is weer bijna voorbij. En zo als altijd vallen in deze periode de beslissingen. Tijdens Pasen was de bekerfinale tussen PSV en Ajax. Mijn Paasweekend begon al op zaterdag door met Philip Arsenal te kijken in De Oude Schaeper. Het was erg rustig in De Schaeper. Waarschijnlijk viert iedereen al Pasen bij familie. De afgelopen twee jaar kon je tenslotte niet veel feestdagen bij familie vieren en nu weer wel.

Meer interesse voor FA-cup

Er waren wel een groep Engelsen. Alleen kwamen zij niet voor de wedstrijd van Arsenal, maar voor de FA-cup halve finale Manchester City – Liverpool. Welke gek kijkt ook liever Arsenal dan een wedstrijd Man City – Liverpool? Toch wilde ik Arsenal kijken. Je bent een fan of niet. Alleen was het voor Arsenal een moeizame wedstrijd. Ze hadden wel veel balbezit, maar niet veel kansen op doel. En door één goede uitbraak verloren ze toch de wedstrijd.

Op weg naar De Kuip

Na deze wedstrijden ging ik naar huis. De dag erna, tijdens 1e Paasdag, ging ik naar Rotterdam voor de bekerfinale. Samen met mijn broertje reden we naar De Kuip. De tocht naar het stadion is al mooi. Tijdens de rit verheug je je al op wat een mooie pot zal worden. De Kuip is natuurlijk minder modern dan de Arena. Het is een veel ouder stadion. Wanneer je naar De Kuip rijdt ben je meer in woonwijk dan de Arena. Het is een erg klassiek stadion. We parkeren de auto op een parkeerplaats vlakbij de ingang die wij moeten hebben.

Een ongekende sfeer

Het is veel makkelijker om bij de plek te komen waar je zit dan in de Arena. In de Arena moet je nog met de lift naar boven. In De Kuip zijn steigers gemaakt. Doordat je met je rolstoel op de steiger staat kun je het toch wat beter overzien. Alleen stond de andere rij met supporters zo dichtbij dat je niet helemaal het goal kon zien. Op zich waren we ruim op tijd, maar voor deze finale dachten meer mensen er over om eerder te komen. Dus een plek op de eerste rij op de steiger was niet meer mogelijk. Dus ik stond op de tweede rij. De sfeer zat er al goed in. Er werden veel Ajax-liederen gespeeld en er werd flink meegezongen.

Een goed begin

Toch kwamen er supporters op de steiger die daar niet horen. Ze klommen over de hekken. Ik ervaarde dit als vrij gezellig, maar andere supporters in een rolstoel hadden er meer problemen mee. Dit had ik trouwens pas door toen ik weer thuis was en het vernam via de site van AT5. Ik was vooral met de wedstrijd bezig. De wedstrijd begon moeizaam. Beide teams wilden niets weggeven. Maar je voelde de spanning in het stadion. Toen de wedstrijd steeds meer vorderde merkte je dat Ajax meer het initiatief wilde nemen. Dit leidde uiteindelijk tot het eerste doelpunt. Een mooi afstandsschot van Gravenberch.

Tegenslag

Aan het einde van de eerste helft scoorde Ajax weer. Alleen werd het doelpunt afgekeurd. Het duurde even voor dat de VAR de beslissing nam. Wij zaten in een hoek waar we het niet goed konden zien. Maar we hadden ook niet door dat de VAR naar buitenspel zat te kijken. Wij dachten dat het gewoon 0-2 was. Daarna was het rust en we gingen de rust in met een 0-1 voorsprong.

Comeback PSV

Tijdens de rust was het een feestje. We waren ervan overtuigd dat we vandaag gingen winnen. Mijn broertje ging bier voor ons halen. Dit duurde vrij lang omdat natuurlijk iedereen iets wilden drinken tijdens de rust. Toen Karel terugkwam was de tweede helft al begonnen. PSV begon sterk en scoorde een aan het begin van de tweede helft de gelijkmaker. Niet veel later kwamen ze zelfs op voorsprong. Onze vreugden verdween snel in angst. Een kwartier later scoorde Ajax de gelijkmaker. Maar weer keek de VAR er naar en werd het afgeruid vanwege buitenspel.

Toch heel speciaal een bekerfinale

Wij hadden het gevoel dat de VAR tegen ons was en dat de doelpunten onterecht werden afgekeurd. Maar daar had je niets aan. Naarmate de wedstrijden vorderden was er steeds minder tijd om te scoren en de spanning steeg hierdoor. Maar echt kansen kwamen er niet meer. De laatste minuten hoopte je nog op een wonder, maar je wist dat het er niet meer in zat. Op het moment dat er werd afgefloten baalde je wel. Maar ik had er toch vrij snel vrede mee. We gingen van de steiger af en zochten onze auto weer op bij de parkeerplaats. Toch een mooi avontuur om naar De Kuip te gaan. De sfeer is toch wel speciaal tijdens zo’n bekerfinale. Dat voel je de hele tijd als je daar bent.

Nu maar de competitie

Nu is het alweer begin mei en staan de laatste wedstrijden voor de competitie voor de deur. Ajax moet uit tegen AZ en PSV uit tegen Feyenoord. De beslissing voor het kampioenschap kan vandaag al vallen. Als Ajax van AZ wint en PSV verliest van Feyenoord. Maar wint zowel Ajax als PSV dan valt de beslissing de volgende speelronde. En wint PSV en verliest Ajax dan is de spanning natuurlijk weer helemaal terug en is het verschil tussen Ajax en PSV maar 1 punt. Ik kijk uit naar deze spannende slotfase van het seizoen. We zullen zien.

Eindelijk weer naar De Schaeper

Nadat ik na twee thuiswedstrijden ben geweest in de Arena ging ik weer een uitwedstrijd kijken mijn stamkroeg in de Tweede Hugo de Grootstraat. Ajax speelde om kwart voor 7 ’s avonds, maar ik ging al eerder naar kroeg om met mijn Engelse vrienden eerst nog even naar Arsenal te kijken. Philip was daar niet bij, want hij moest zijn nodige centjes verdienen in de Media Markt. Ik kwam weer met de taxi aan. Ik werd met een grote glimlach verwelkomt door de altijd vrolijke Kim. Ze voorzag mij meteen van een glas modder, of ook wel een Guinness.

Altijd een plek voor mij

De wedstrijd begon eigenlijk meteen toen ik binnen kwam. Er was weer een vaste plek voor mij gemaakt. Arsenal moest tegen Brentford. Een club dat dit seizoen nieuw is in de Premier League en een verrassing is. Al gaat het nu even een stukje minder dan aan het begin van het seizoen. Arsenal’s eerste wedstrijd dit seizoen was ook tegen Brentford en die verloren ze.

Arsenal weer op dreef

Maar nu liggen de kaarten anders. Terwijl Arsenal heel moeizaam begon draaien ze nu beter en hebben ze kans op een Champions League-plek. Stuart was al in De Oude Schaeper. Hij had volgens mij al wat Guinness op. Toch had Arsenal het moeilijk tegen Brentford. In de eerste helft gebeurden er niet veel. Net na rust liet het jonge talent Smith Rowe zich zien. En als Saka ook nog de 2-0. Aan het einde van de wedstrijd deed Brentford iets terug, maar het kwam te laat.

Voorbereiding op Ajax

Tegen 6 uur kwam Philip ook naar De Schaeper en was klaar bij de Media Markt. Stuart wilde eigenlijk Ajax met ons meekijken, maar toen hij de Hollandse inhakers hoorde dacht hij: ‘Snel wegwezen’. Zelf vind ik dit soort muziek wel leuk in een café voor en na een wedstrijd, maar ik zou het zelf thuis niet draaien. Philip en ik bereidden zich voor op de wedstrijd tegen Willem II. We moesten ook nog wat eten en Philip stelde een kapsalon voor bij de buren. Dit bleek een schot in de roos. Deze kapsalon was anders dan die je normaal bestelt. Er zaten bijvoorbeeld andere groentes, zoals asperges, en het had een saus van blauwe kaas. Met deze lekkere kapsalon in de hand kon de wedstrijd beginnen.

Opluchting na doelpunt

Ajax begon voortvarend. In de eerste helft kregen ze enorm veel kansen. Maar het lukten hun niet om er doorheen te komen. In de tweede helft werd het moeizamer voor Ajax. Ze kregen steeds minder kansen. En de brillenstand bleef steeds langer staan. In de 80ste minuut viel een rommelgoal waarbij Timber met zijn handeltje tegen de doelpaal aan kwam. Ook al was het een rommelgoal, de opluchting was groot. Na de wedstrijd vierden Philip en ik het dan ook nog met een paar biertjes.

Ouderwetse sfeer

Een week later was ik weer in De Schaeper voor de wedstrijd tegen Go Ahead. Philip zou hier helemaal niet bij zijn. Als ik het mag zeggen verdient hij zijn centjes op de verkeerde momenten. Maar Kim toonde dat het net zo goed erg leuk in De Schaeper kan zijn zonder hem. Iedereen die naar De Schaeper komt voor Ons Alller Ajax ken ik inmiddels. In de loop der jaren bouw je ook een band met hun op. Het bestaat voornamelijk uit grappen bij elkaar uithalen en discussiëren over de opstelling.

Angstgegner Go Ahead

Nadat Kim met haar vrolijke lach weer een beker modder voor mijn neus zetten spraken we over onder kaartspelletjes die zij met Philip speelt. Nu kon de wedstrijd beginnen. Ook zonder Philip zouden we moeten kunnen winnen van Go Ahead. Ajax begon voortvarend. Alleen vielen ze wel aan, maar ze konden niet veel creëren. Na iets meer dan een kwartier spelen werd een schot van Go Ahead van richting veranderd en dat betekende de 0-1 achterstand. Daarna viel Ajax aan, maar net als in Amsterdam konden ze niet door de muur heen komen die de spelers van Go Ahead zette in hun eigen 16 meter. Aan het einde van de eerste helft dacht Ajax weer veel te laks over de verdediging en dat zorgde voor zelfs een 0-2 achterstand met rust. In de tweede helft zat Ajax nog steeds tegen de muur te spelen. Ze kwamen er één keer doorheen, maar dat was niet genoeg. Ajax verloor met 1-2.

Omdat het weer mag

Natuurlijk baal je even na de laatste fluitsignaal, maar dat zorgde er niet voor dat ik vertrok bij De Schaeper. Philip zou nog even wat drinken na zijn werk en het maakte niet uit dat de wedstrijd van Ajax al afgelopen was. Zeker na een nederlaag merk je dat veel klanten meteen het café verlaten. Maar wij niet. Het was nog gezellig genoeg. Daarnaast moest ik ook nog wat eten. Samen met Philip zat ik nog aan de pizza en we zaten te genieten van het feit dat we gewoon eindelijk weer naar de kroeg kunnen.

Langzaam weer naar vroeger

Het is 13 februari rond half 7. In de Arena hoor je de vertrouwde tonen van ‘Dit is mijn club’. De wedstrijd tegen Twente is net afgelopen. We zijn echt over de Tukkers heen gewaaid. Een vernedering ten top. Maar het is goed om de sfeer weer te proeven in de Arena. Wat heb ik dit gemist. Vorige week was ik er ook bij tegen Heracles. Toen speelden onze jongens ook de pannen van het dak. Ik proef de sfeer alleen vandaag nog meer.

Eindelijk weer leven

De afgelopen maanden zaten we weer in lockdown. Er gebeurde weinig. Zelfs om een blog te schrijven aan het begin van het jaar lukte mij niet. Ik schrijf meestal een blog aan het begin van een jaar over wat dit jaar zal brengen. Maar de afgelopen maanden werkte ik voornamelijk thuis. Elke dag was bijna het zelfde. Er is geen verrassing. Tussen kerst en oud en nieuw was ik vrij. Ik besteedde mijn tijd voornamelijk met films, series kijken en lezen. Dat gaf een ontspanning. Nu is het februari en ik hoop dat ik deze maand weer wat vaker naar het stadhuis mag, naar het stadion en mijn stamkroeg.

Reizen naar Arena

Ik mocht dus weer naar de Arena. Heracles Almelo was de eerste tegenstander van ‘ Ons Aller Ajax’. De reis er naar toe met tram en metro was weer lekker. Ik ging ruimschoots op tijd weg. Ik merkte geen drukte in zowel de tram als metro. Misschien kwam dat ook omdat maar eenderde naar het stadion mocht. Toen ik eenmaal bij de Arena aankwam zag ik wel dat het wat drukker was. Ik ging naar de ingang waar ik altijd de lift pak naar boven. Ik moest nog even wachten op mijn zus, die vandaag met mij mee zou gaan.

Langzaam op gang gekomen

Toen we boven waren hadden we nog een kwartier voor de wedstrijd zou beginnen. Ik ging nog even naar het toilet. Toen ik terug kwam begon de wedstrijd bijna. Je merkte dat iedereen weer even moest wennen dat we weer in het stadion mochten zitten. Het was in het begin best rustig. Een doelpunt van Davy Klaassen was nodig om dit doorbreken. Maar je merkte dat er minder supporters in het stadion waren. Daarnaast had Ajax het echt moeilijk in de eerste helft tegen Heracles. In de tweede helft scoorde Haller door een mooie pass van Tadic. Dit zorgde voor zekerheid. Later in de tweede helft wisselde Ten Hag toch een aantal spelers. Jongere spelers kregen een kans. Hiervan profiteerde Kenneth Taylor. Dit doelpunt zal Taylor wel vertrouwen geven. Aan het einde van de wedstrijd had Tadic de kans om de score nog te vergroten met een penalty. Maar Tadic miste, dat doet hij niet vaak. Het bleef bij 3-0.

Een volle dag

Een week later ging ik weer naar de Arena. Eerst naar de film vlakbij het stadion en daarna de wedstrijd. Ik nam dus een paar uur voor de wedstrijd de metro. Je merkte dat ook. Het was heel rustig in de metro. Zoals altijd was ik ruim op tijd bij Pathé Arena. Philip was toch niet veel later ook bij de bioscoop. Klaar om de nieuwe Spider-Man te kijken. Een bioscoopbezoek was voor mij ook weer een paar jaar geleden. Zeker voor corona. Dus dat was wel weer lekker. We keken de film in Imax. Volgens mij was dit voor mij voor het eerst. Een decennium geleden heb ik Avatar wel in 3D gezien, maar dat was toch anders. Het was een goede film, wat mij nieuwsgierig maakt hoe dit verder zal lopen in de volgende films.

Heerlijke sfeer

Na de film konden we direct doorlopen naar de Arena. De bioscoop ligt ten zuiden van de Arena en mijn plekken zijn aan de noordkant van de Arena. Wij konden onder de Arena doorlopen bij de parkeergarage om bij de noordkant te komen. Het stadion is nog steeds voor eenderde gevuld, dus we waren snel boven. Weer moest ik eerst even naar het toilet. Maar daarna ging het echt beginnen. De sfeer was er misschien toch wat meer dan de wedstrijd een week eerder tegen Heracles. De eerste helft ging wel weer moeizaam. Er was weer een doelpunt nodig van Klaassen om de ban te breken. Maar het was wel weer ouderwets gezellig met Mike en Pelle die weer achter mij stonden. Tijdens de rust gingen zij wel weer naar de plekken waar ze eigenlijk moesten zitten. Daar waren ook vrienden van hun.

De vertrouwde tonen

Tijdens de tweede helft ging het pas echt lopen. Net als tegen Heracles scoorde Haller net na rust de 2-0. Een kwartiertje later had Tadic, net als vorige week, de kans om de score uit te breiden via een penalty. Maar net als vorige week miste hij. Toch echt niet iets voor hem. Later kwam nog een eigen goal van Pröpper. Haller liet aan het einde van de wedstrijd nog zijn klasse zien als goalgetter en scoorde nog 2x in de laatste tien minuten. Uiteindelijk was het een veel grotere uitslag dan je na de eerste helft zou verwachten. Het gaf mij een fantastisch gevoel. Plus dat we eindelijk weer naar het stadion mogen. Daarom kwamen de vertrouwde tonen van ‘Dit is mijn club’ echt aan.