Een dag vol “Ajax-stress”

Schreuder wisselt pas in de 74ste minuut.

Het is dinsdagochtend. Ik krijg een appje van een vriend: “Godsamme, ik heb nu al Ajax-stress. Dat heb ik niet zo vaak.” Ik antwoord: “Ach, ga er maar vanuit dat we gaan verliezen. Dan valt het altijd mee.” Ik ben altijd positief ingesteld als het om Ajax gaat, maar de laatste weken spelen onze jongens echt niet goed. Achteraf had ik positiever moeten zijn, maar zo’n gevoel kan je niet wegkroppen. Ik maak mij gewoon klaar voor een volgende werkdag en denk pas weer aan de wedstrijd na mijn werkdag.

De gesprekken vooraf

Eigenlijk is dit niet helemaal waar. In het stadhuis is de wedstrijd van vanavond ook het gespreksonderwerp met een collega die ook naar de wedstrijd blijkt te gaan. Voor deze collega is het de eerste keer dat hij naar een Champions League-wedstrijd gaat. Hij is pas net in de ochtend door vrienden gevraagd of hij vanavond mee wilt. Hij is er erg zenuwachtig onder, maar hij heeft er alle vertrouwen in dat het het vanavond goed gaat komen. Als ik zeg dat ik denk dat Napoli 0-3 van ons gaat winnen dan geeft hij aan dat hij niet zo’n negativiteit van mij verwacht had. “Meestal ben je wel wat positiever.”

De voorpret

Na de laatste vergadering via Teams ga ik op weg naar huis. Hier laat ik mijn tassen achter en kleed ik mij om in mijn Ajax-kleding. Ik heb nog wel even wat tijd voor ik naar Loetje moet rijden, waar ik met vrienden ga eten voor de wedstrijd. Ik zet een Spotify-lijstje op met Ajax-muziek om al een beetje in de stemming te komen. Na een half uurtje ga ik naar Loetje rijden. Via de Mauritskade kom ik op de Weesperstraat. De Ruyschstraat, waar Loetje zit, is een zijstraat van de Weesperstraat.

Lekker eten voor wedstrijd hoort erbij

Als ik naar Loetje binnen wil is Philip er al en hij helpt mij met de iets te hoge drempel om binnen te komen. Achter in het restaurant is er een plek voor ons vieren. Frits, de vader van Philip en Jochem moeten nog komen. Zij komen van buiten Amsterdam en komen nog via het openbaar vervoer. We bestellen alvast voor Frits en Jochem, anders komen we te laat bij de Arena. Ik neem biefstuk Bali, de wat pittigere variant, en de andere de normale biefstuk. Niet veel later komt Frits al binnen en tien minuten later ook mijn zwager.

De weg naar de Arena

Na dat we genoten hebben van de biefstukken pakken we de metro op de Wibautstraat. Ik kan vanavond niet meer met een meisje zoenen, maar dat maakt mij niet uit. Het gaat vrij snel met de metro. De metro naar Gein komt er bijna meteen aan als wij op het perron staan. Eenmaal aangekomen op Strandvliet worden we door politie weer omgeleid zoals altijd bij een Champions League-wedstrijd. We gaan langs het trainingsveldje over het fietspad en dan weer langs de kraampjes met souvenirs aan de noordkant. De uitsupporters van Napoli moeten namelijk via de ingang bij Strandvliet. Na de hele omweg gaan we eindelijk het stadion. Als ik bij mijn plek kom zijn de jongens er al die meestal om mij heen staan. Ook de vriend met Ajax-stress.

Nu komen echt de zenuwen

De jongens zijn zenuwachtig, maar geloven wel in een goed eindresultaat. Ik zeg dat ik denk dat Napoli 0-3 gaat winnen. Ik moet meteen mijn mond houden en ook geloven dat we gaan winnen. Maar Schreuder speelt al weken het zelfde en geen verrassingen. Dat heeft al drie keer geen overwinning opgeleverd. Maar we gaan het zien. Ajax start wel sterk. Dat levert al snel een doelpunt op door matige verdediging van Napoli. Door een soort flipperkast-doelpunt scoort Kudus de 1-0. Ik ben eigenlijk blij dat ik geen gelijk zal krijgen.

Verbijstering

Maar dat waren de enige 10 minuten dat Ajax goed was, daarna kwam Napoli. Binnen een kwartier was het alweer 1-1. Raspadori scoorde. Ik dacht dat het een nieuw Italiaans gerecht was. Daarna zet Napoli Ajax alleen maar nog meer onder druk. Al duurt het wel 20 minuten voor dat de 1-2 valt, maar daarna gaat het snel. Voor rust komt Ajax zelfs op een 1-3 achterstand.

Steun van het publiek

Na rust vindt Schreuder geen reden om al te gaan wisselen en dat heeft hij geweten. Vlak na rust komen we 1-4 achter. Dit kan wel eens een historische avond worden met de grootste thuisnederlaag ooit in Europa worden. Ajax komt er echt helemaal niet meer aan te pas en Schreuder blijft maar vasthouden aan de elf spelers waarmee hij begon. In de 60ste minuut wordt het zelfs 1-5. Dan gaan de eerste supporters al het stadion uit. Dit vind ik toch jammer. Feyenoorders vinden Ajacieden geen echte supporters, omdat zij controleren of Ajax wel echt gaat winnen. Feyenoord-supporters moedigen hun spelers de hele wedstrijd aan, hoe goed of slecht het ook gaat. Volgens hun. Konden sommige Ajax-supporters dat ook maar eens tonen. Maar ik ben het niet eens met die Feyenoorders. Er zijn echt wel supporters die hun club tot het einde van de wedstrijd aanmoedigen. En ik durf te zeggen dat ik daar één van ben. En de jongens die om mij heen staan.

Veel gepraat over Ajax

Pas in de 74ste minuut wisselt Schreuder voor het eerst. Toch opvallend. Na afloop zou Schreuder zeggen dat het toch geen nut had om te wisselen. In de laatste 10 minuten van de wedstrijd scoort Napoli nog één keer. We verliezen met 1-6. De dikste nederlaag thuis ooit in Europa. Bij het wachten bij de liften hebben we het met elkaar er over waar we naar gekeken. Misschien lag deze nederlaag ook aan mij, had ik niet van te voren moeten denken dat we er 0-3 af gaan. En dan is het zelfs nog veel erger geworden. De dagen erna gaan alle praatprogramma’s over de dikke nederlaag en dat de glorie-tijd van de afgelopen jaren misschien wel voorbij is.

Op nog een mooi seizoen

Maar er staat nog een heel sterk team. Misschien moeten we accepteren dat het Europees niet meer goed zal komen dit seizoen, maar we doen altijd mee om de landstitel. En dat zal dit seizoen niet anders zijn. Alleen moet Schreuder wat minder vasthouden en zijn basisspelers en ook wat meer wisselen. Dan geloof ik dat het nog een heel mooi seizoen kan worden.

Voetbalseizoen in volle gang

Het is nu ruim twee weken na de transferdeadline. Ajax heeft Antony uiteindelijk moeten verkopen. Als een club zoveel voor een speler wilt betalen kan je bijna niet weigeren. Het leek uiteindelijk wel op het spelletje Football Manager, wat ik vroeger met veel plezier speelde. Ik was toen trainer van Ajax, maar daarnaast werd ik ook trainer van rijke clubs als Barcelona, Real Madrid en Manchester United. Ik verkocht de slechte spelers van Ajax voor veel geld aan die clubs. Nu lijkt het of er het zelfde gebeurd bij Manchester United. Ten Hag denkt ik moet mijn oude werkgever een dienst verlenen. Ik koop Martinez en Antony voor te veel geld.

Paniekaankopen

We konden Antony natuurlijk goed gebruiken in de Champions League. We willen natuurlijk mee blijven doen aan de top van Europa. Dit was een argument om hem niet te verkopen, maar zoveel geld kan Ajax niet laten liggen. Op de laatste dag dat de transfermarkt open was haalde Ajax nog Ocampos van Sevilla. Uiteindelijk huren ze he hem en kopen ze hem niet. De Raad van Commissarissen riep een halt toe als het ging om het kopen. En misschien was dit ook goed. Het leek namelijk wel dat ze Ocampos wilde kopen als paniekaankoop.

Feyenoorder met verstand van voetbal

Maar goed, Ocampos huren wij nu. Daarnaast haalde we ook even transfervrij Florian Grillitisch. Het zei mij niets, maar Schreuder kent hem nog uit zijn periode bij Hoffenheim. Feyenoord had ook een oogje op deze speler. Op Facebook zeiden Feyenoord-supporters dat het de goede kant op gaat met de club. Hoe een andere Feyenoord-supporter daar op reageerde vond ik grappig. “Het enige verschil is dat hij bij Ajax een reservespeler is en hij zou bij ons een basisspeler zijn.” Ik wilde deze supporter ter plekken een Ajacied maken.

Veel wedstrijden achter elkaar

Maar nu zijn we alweer twee weken verder. Er zijn in die twee weken alweer vier wedstrijden gespeeld. Dit komt omdat we moeten opschieten. Want in november staat alweer het WK voor de deur. Omdat die bondsmensen van de FIFA het zo nodig vonden om het WK in Quatar te laten spelen. En in de zomer is het wel erg warm in Quatar. Dan maar in de winter, dan is het daar iets koeler. Al scheelt het volgens mij niet veel. Maar goed de wedstrijden tegen Cambuur en Heerenveen zijn gespeeld in de competitie en voor de Champions League speelden we tegen Rangers en Liverpool.

Start Champions League

Het lijkt wel of de competitie dit seizoen geen probleem gaat worden, al moet je niet te vroeg juichen. We wonnen respectievelijk met 4-0 en 5-0 van Cambuur en Heerenveen. Vorige week woensdag tegen Rangers was ik in de Arena. Het was een wedstrijd in de vroege avond, kwart voor 7. Dat betekent dat je niet met vrienden voor de wedstrijd in een restaurant kan eten. Dus neem je een vette hap rondom het stadion en ook nog eens in het stadion, want alleen rondom het stadion voor de wedstrijd vult niet. Tegen Rangers zag ik een echt een galavoorstelling van Ajax. We lieten de Rangers echt alle hoeken van het veld zien. Wat je dan krijgt is dat Ajax-supporters naast hun schoenen gaan lopen. “We kunnen van iedereen winnen.” Volgens mij zijn de Rangers de zwakste broeder in de poule.

Nog veel te doen

En dat bleek ook wel een week later. We hadden het erg moeilijk tegen Liverpool. Vooral Liverpool had veel kansen en Ajax kwam er sporadisch aan te pas. Na iets meer dan een kwartier scoorde Salah voor Liverpool de 1-0. In de Premier League doet Salah het dit seizoen nog niet zo goed, maar dan zul je net zien dat hij het tegen Ajax wel doet. Die Salah heeft mij al veel punten gekost in de Football Fantasy dat ik speel met vrienden. Terwijl Liverpool bleef drukken kreeg Ajax toch een kans 20 minuten later. Dit leverde meteen de 1-1 op. Dat was ook de ruststand. In de tweede helft bleef Liverpool drukken en de meeste kansen hebben, maar het lukte ze maar niet te scoren. We hadden eventjes de hoop dat we het 1-1 zouden halen, maar in de 89ste minuut scoorde Matip toch de winnende 2-1.

Op een lekker voetbalseizoen

En nu volgt de uitwedstrijd tegen AZ. De laatste wedstrijd voor de interlandbreak. Als Ajax hier goede zaken doet gaat het in ieder geval in de competitie voor de wind. Het zou mooi zijn als PSV punten zou laten liggen tegen Feyenoord. Maar we hebben het gewoon zelf in de hand als we blijven winnen. Het nieuwe voetbalseizoen is als een tierelier begonnen en ik zit er alweer helemaal in. Hopelijk wordt het een mooi voetbalseizoen.

Op een nieuw seizoen

Het is warm in de stad. Ik begrijp dat het in een stad als Amsterdam het veel warmer kan worden dan buiten de stad. Ik geniet toch van de stad in de warmte. Net als vorig jaar neem ik de metro naar de Arena voor de Johan Cruijff Schaal. In de metro is het niet druk. Je zou ook denken dat klopt, want de meeste mensen zijn op vakantie. Maar Daniëlle is al bij de Arena en appt mij dat het daar wel druk is. Als ik bij Strandvliet kom merk ik al dat het inderdaad druk is. Veel supporters nemen dit seizoen serieus. De hoop is dat we weer domineren in eigen land en weer Europees succes hebben in de Champions League.

Vette hap vooraf

Ik ga nog even door tot Bijlmer Arena. Daar staat Philip al te wachten. Hij vertelt mij dat het zowel druk is bij de Burger King als bij de FEBO. We nemen dus maar een hotdog bij één van de hotdogkraampjes. Daniëlle staat al met een biertje iets verderop te wachten. Wij nemen een biertje van de sixpack die Philip in de supermarkt gekocht heeft. De gesprekken gaan over de nieuwe aankopen van Ajax en over het nieuwe thuisshirt van dit seizoen. Daniëlle heeft het nieuwe thuisshirt gekocht en achterop haar rug schittert, in het goud, de naam van een nieuwe aankoop Bassey. Twee vliegen in één klap.

Nieuwe spelers bespreken

Daniëlle is het toch met ons eens dat de naam en het rugnummer in het goud niet zo mooi is. Maar ze moest wel een nieuw thuisshirt kopen, want op haar laatste thuisshirt die ze gekocht heeft staat nog Martinez en die is weer deze zomer verkocht. Het leuke aan het begin van een nieuw seizoen is het met elkaar hebben over de nieuwe aankopen en het niet met elkaar eens zijn of je de speler goed vindt. Daarna is het toch echt tijd om naar binnen te gaan voor de wedstrijd.

Spanning stijgt

Het is altijd vrij gemakkelijk om de Arena binnen te komen met je rolstoel. De grotere lift, die aan de linkerkant staat, staat meestal al klaar. Meestal zijn we een kwartier voor de wedstrijd boven. Alvast even een biertje halen. En nu hadden we alleen nog een hotdog gegeten. Dus we hadden nog meer honger. Philip ging nog even naar beneden voor een hamburger en friet. Nu maar genieten van het begin van het seizoen. Wat je dan gaat afvragen is hoe nieuwe spelers als Wijndal en Bergwijn het gaan doen.

Goed begin

Ajax begon het eerste half uur erg sterk en kwam op voorsprong door een mooi schot van Bergwijn. Maar daarna vielen ze toch wat terug en zag je dat de verdediging van Ajax nog niet op oorlogssterkte is. Vooral Blind kan het niet meer bijbenen. En als keeper Gorter ook nog eens gaat blunder is het snel van 1-0 voor Ajax, 1-1 en 1-2 voor PSV met de rust. Nieuweling voor PSV Guus Til zorgde daarvoor.

Veel te bespreken tijdens rust

Wat zou de nieuwe trainer Schreuder zeggen in de rust? Het goede begin van de wedstrijd was in het laatste kwartier van de eerste helft meteen weggespoeld. Aan het begin van de tweede helft start Ajax weer goed. Vrij snel wordt het weer 2-2. Ongeveer rond de 60ste minuut denkt Scheuder het om te kunnen gooien. Nieuweling Calvin Bassey komt erin. Maar defensief wordt Ajax niet meteen sterker. Door weer geklungel in de verdeling maakt Til zijn derde. En een paar minuten later zijn er weer fouten en wordt het 2-4 voor PSV. Om het nog erger te maken krijgt Bassey een rode kaart. Hij stond nog geen 10 minuten in het veld. Rond de 80ste minuut heeft Kudus een strak schot, 3-4.

Veel fouten

Nu gaan we nog hopen dat het nog kan. Maar PSV heeft op het einde van de wedstrijd zijn verdeling in orde en er komt daardoor ruimte. In blessuretijd maakt PSV nog 3-5. De Johan Cruijff is voor de Eindhovenaren. In het publiek hoor je alweer gemor. Welke spelers kunnen het niveau van Ajax niet aan? Je hoort de naam van de jonge doelman Jay Gorter en Blind kan het niet meer bijbenen. Maar misschien moeten we dit maar als nog maar een oefenwedstrijd zien. Net als vorig jaar heeft PSV al wat voorrondes voor de Champions League in de benen en moet Ajax het alleen maar hebben van oefenwedstrijden.

Nog veel om aan te werken

Philip en ik namen weer de metro terug naar huis. Al hadden we wel verloren, we hadden wel een wedstrijd gezien met veel doelpunten. Schreuder moet nog zijn juiste team zoeken en spelers moeten weer in wedstrijdritme komen. Deze zoektocht is juist mooi en maakt voetbal mooi. Resultaten kunnen niet in één rechte lijn omhoog gaan. Er zijn altijd hobbels. Voetbal is net het echte leven.

Dronken van geluk tijdens kampioenschap

Drie weken geleden speelde Ajax tegen AZ. We zouden die dag al kampioen kunnen worden. Maar zoals verwacht werd dit een hele zware wedstrijd voor onze jongens. Een groep vrienden kwam langs om de wedstrijd waarin we misschien kampioen konden worden te bekijken op mijn grote tv-scherm. De dag ervoor kwam AH bij mij langs en ik had extra veel bier, chips, ijs en borrelhappen ingekocht voor mijn vrienden. De borrelhappen waren voor in mijn Airfryer en ik kwam er achter dat ik de bitterballen had besteld die alleen voor het frituur bestemd waren.

Een goede gastheer

Ik wilde extra goed zorgen voor mijn vrienden, dan moet je wel het juiste bestellen. Maar dit mocht de lol niet bederven. Er waren genoeg lekkere hapjes en mijn nieuwe grote tv-scherm moest de meeste indruk maken. Ongeveer een uur voor de wedstrijd kwamen mijn vrienden al. Er was al een voorbeschouwing vanaf half 2. Uiteindelijk bleek ik de enige te zijn die bier wilde drinken. Ik had dus een grote voorraad gekocht. Zelfs Philip ging aan de cola. Het bleek dat ik meer dan genoeg bier had, maar te weinig cola.

Hoop op kampioenschap

De wedstrijd begon. Je zag dat beide teams erg voorzichtig begonnen, waarschijnlijk omdat ze vooral niet wilden verliezen. In de eerste helft waren er weinig kansen. Net voor rust is er een opluchting bij ons als Brobbey de 0-1 maakt. In de rust konden de bitterballen en vleugeltjes in de Airfryer. Toen kwam ik er dus achter dat ik alleen bitterballen had aangeschaft die alleen voor het frituur waren. Mijn gasten gingen alleen voor de vleugeltjes. Maar dit mocht de pret niet drukken. We stonden 0-1 voor tegen AZ en als PSV ging verliezen tegen Feyenoord dan waren we kampioen.

Hoop vervliegt

Maar AZ begon de tweede helft heel erg sterk en zette Ajax echt onder druk. Een aantal minuten in de tweede helft scoorde AZ dan ook de gelijkmaker. De druk hield stand en de PSV-supporters die al in De Kuip zaten werden ontzettend enthousiast. Zeker toen AZ in de 75ste minuut een voorsprong nam. Ze dachten: “Vandaag kunnen we de koppositie overnemen.” Maar gelukkig draaide het om en kreeg Ajax meer kansen. In de 86ste minuut maakte Alvarez gelijk. Nu was het zo als PSV van Feyenoord zou winnen vandaag dan konden we niet in de speelronde halverwege komende week kampioen, maar wel over een week tijdens de laatste speelronde van het jaar.

Met dank aan 010

PSV begon sterk tegen Feyenoord. Toen ze na een kwartier op voorsprong kwamen dachten we al dit wordt moeilijk voor Feyenoord. Maar toen ze na een half uur zelfs 0-2 voor kwamen te staan dachten we: “Dit gaat PSV gewoon winnen.” Mijn vrienden gingen naar huis en hoefden deze wedstrijd niet verder af te kijken. Ik ging ook andere dingen kijken. Opeens kreeg ik een appje uit een app-groep van voetbalvrienden uit de Arena. “`Yessss.” De wedstrijd tussen PSV en Feyenoord was bijna afgelopen en Feyenoord kreeg een penalty voor de 2-2. PSV was woest, omdat de penalty onterecht zou zijn. Maar wat maakt mij dat uit. We hoefden nu niet een week te wachten voor de kampioenschap. Tijdens de volgende speelronde, halverwege de week, thuis tegen Heerenveen kunnen we kampioen worden.

Drukte naar Arena

Het is woensdag 11 mei, half 6 ’s avonds. Ik wil net weggaan naar de Arena. Ik rijd naar tramhalte van Rietlandpark. Even wachten tot de tram komt. Op weg naar het Weesperplein om daar de metro te nemen naar de Arena. Maar bij de metro is het al erg druk, al is het nog twee uur voor de wedstrijd. Ik wacht op metro 54 richting Gein. Al komt metro 51 en 53 eerder. Ik had ook metro 53 kunnen nemen richting Gaasperplas en daarna bij Van der Madeweg overstappen en metro 50 nemen die ook naar de Arena gaat. Maar ik wil liever niet overstappen, dus wacht op metro 54. Als metro 54 er na een half uur eindelijk is blijkt het een kleine metro te zijn die bomvol zit. Dus dan toch maar metro 53 nemen naar Van der Madeweg. Bij Van der Madeweg ga ik eruit, maar wat blijkt is dat metro 50, die al klaar stond, ook vol zit. Ik moet nog op twee metro’s wachten tot ik eindelijk mee kan. Tegen de tijd dat ik bij de Grolsch Pub ben om nog een biertje te nemen voor de wedstrijd is het al 7 uur. Een uur voor de wedstrijd.

Dan maar meteen de Arena in

Ik zou met Philip en Daniëlle nog een biertje nemen, maar ik had ook al kwart over 7 afgesproken met Jochem om de Arena in te gaan. Van Daniëlle krijg ik nog een biertje, maar zij willen ook snel daarna de Arena in. Ik neem een paar slokken van mijn biertje, maar besluit hem voor de rest daar neer te leggen om naar Jochem te gaan en ook de Arena in te gaan. Maar Philip wilde nog de tas van zijn zus om mijn rolstoel hangen. Die mogen zij namelijk niet de Arena innemen en ik wel met mijn rolstoel. Hierdoor kwam ik zo’n tien minuten te laat bij Jochem. Hij appt mijn zus om aan te geven dat ik ook eens te laat ben. Ik ben meestal namelijk zelfs redelijk te vroeg.

Het kan niet meer fout gaan

We gingen naar binnen. Het zat al redelijk vol. Niemand wilde deze wedstrijd missen. Vandaag kunnen onze jongens kampioen worden. Nep-schalen gemaakt van karton werden uitgedeeld. De jongens achter mij waren al in een vrolijke stemming. Vandaag zou het niet fout gaan. Na deze wedstrijd zou er een feestje zijn. Ajax begon moeizaam, maar we hoefden niet bang te zijn voor Heerenveen. Zij waren niet bij machten om gevaarlijke kansen te hebben. Toen Tagliafico de 1-0 maakte in de 19e minuut was er een opluchting. Nu kon het echt niet meer fout gaan.

En het feest ging door

Later scoorden nog Berghuis en Haller in eerste helft en Brobbey en Alvarez in tweede helft, maar het maakte niet zoveel meer uit. We zaten de hele wedstrijd te feesten. Wat een topavond en de huldiging was ook mooi. Al was de huldiging na de wedstrijd in de Arena. Nog nooit was er zoveel bier geschonken in de Arena, 50.000 liter. Aan het einde van de avond had ik het gevoel dat ik 1/10 daarvan had gedronken. De volgende dag moest ik gewoon werken en mijn hoofd bonkte. Boem, boem, boem. Maar gelukkig werkte ik thuis, dus merkte niemand het.

Een spannende slotfase

Het voetbalseizoen is weer bijna voorbij. En zo als altijd vallen in deze periode de beslissingen. Tijdens Pasen was de bekerfinale tussen PSV en Ajax. Mijn Paasweekend begon al op zaterdag door met Philip Arsenal te kijken in De Oude Schaeper. Het was erg rustig in De Schaeper. Waarschijnlijk viert iedereen al Pasen bij familie. De afgelopen twee jaar kon je tenslotte niet veel feestdagen bij familie vieren en nu weer wel.

Meer interesse voor FA-cup

Er waren wel een groep Engelsen. Alleen kwamen zij niet voor de wedstrijd van Arsenal, maar voor de FA-cup halve finale Manchester City – Liverpool. Welke gek kijkt ook liever Arsenal dan een wedstrijd Man City – Liverpool? Toch wilde ik Arsenal kijken. Je bent een fan of niet. Alleen was het voor Arsenal een moeizame wedstrijd. Ze hadden wel veel balbezit, maar niet veel kansen op doel. En door één goede uitbraak verloren ze toch de wedstrijd.

Op weg naar De Kuip

Na deze wedstrijden ging ik naar huis. De dag erna, tijdens 1e Paasdag, ging ik naar Rotterdam voor de bekerfinale. Samen met mijn broertje reden we naar De Kuip. De tocht naar het stadion is al mooi. Tijdens de rit verheug je je al op wat een mooie pot zal worden. De Kuip is natuurlijk minder modern dan de Arena. Het is een veel ouder stadion. Wanneer je naar De Kuip rijdt ben je meer in woonwijk dan de Arena. Het is een erg klassiek stadion. We parkeren de auto op een parkeerplaats vlakbij de ingang die wij moeten hebben.

Een ongekende sfeer

Het is veel makkelijker om bij de plek te komen waar je zit dan in de Arena. In de Arena moet je nog met de lift naar boven. In De Kuip zijn steigers gemaakt. Doordat je met je rolstoel op de steiger staat kun je het toch wat beter overzien. Alleen stond de andere rij met supporters zo dichtbij dat je niet helemaal het goal kon zien. Op zich waren we ruim op tijd, maar voor deze finale dachten meer mensen er over om eerder te komen. Dus een plek op de eerste rij op de steiger was niet meer mogelijk. Dus ik stond op de tweede rij. De sfeer zat er al goed in. Er werden veel Ajax-liederen gespeeld en er werd flink meegezongen.

Een goed begin

Toch kwamen er supporters op de steiger die daar niet horen. Ze klommen over de hekken. Ik ervaarde dit als vrij gezellig, maar andere supporters in een rolstoel hadden er meer problemen mee. Dit had ik trouwens pas door toen ik weer thuis was en het vernam via de site van AT5. Ik was vooral met de wedstrijd bezig. De wedstrijd begon moeizaam. Beide teams wilden niets weggeven. Maar je voelde de spanning in het stadion. Toen de wedstrijd steeds meer vorderde merkte je dat Ajax meer het initiatief wilde nemen. Dit leidde uiteindelijk tot het eerste doelpunt. Een mooi afstandsschot van Gravenberch.

Tegenslag

Aan het einde van de eerste helft scoorde Ajax weer. Alleen werd het doelpunt afgekeurd. Het duurde even voor dat de VAR de beslissing nam. Wij zaten in een hoek waar we het niet goed konden zien. Maar we hadden ook niet door dat de VAR naar buitenspel zat te kijken. Wij dachten dat het gewoon 0-2 was. Daarna was het rust en we gingen de rust in met een 0-1 voorsprong.

Comeback PSV

Tijdens de rust was het een feestje. We waren ervan overtuigd dat we vandaag gingen winnen. Mijn broertje ging bier voor ons halen. Dit duurde vrij lang omdat natuurlijk iedereen iets wilden drinken tijdens de rust. Toen Karel terugkwam was de tweede helft al begonnen. PSV begon sterk en scoorde een aan het begin van de tweede helft de gelijkmaker. Niet veel later kwamen ze zelfs op voorsprong. Onze vreugden verdween snel in angst. Een kwartier later scoorde Ajax de gelijkmaker. Maar weer keek de VAR er naar en werd het afgeruid vanwege buitenspel.

Toch heel speciaal een bekerfinale

Wij hadden het gevoel dat de VAR tegen ons was en dat de doelpunten onterecht werden afgekeurd. Maar daar had je niets aan. Naarmate de wedstrijden vorderden was er steeds minder tijd om te scoren en de spanning steeg hierdoor. Maar echt kansen kwamen er niet meer. De laatste minuten hoopte je nog op een wonder, maar je wist dat het er niet meer in zat. Op het moment dat er werd afgefloten baalde je wel. Maar ik had er toch vrij snel vrede mee. We gingen van de steiger af en zochten onze auto weer op bij de parkeerplaats. Toch een mooi avontuur om naar De Kuip te gaan. De sfeer is toch wel speciaal tijdens zo’n bekerfinale. Dat voel je de hele tijd als je daar bent.

Nu maar de competitie

Nu is het alweer begin mei en staan de laatste wedstrijden voor de competitie voor de deur. Ajax moet uit tegen AZ en PSV uit tegen Feyenoord. De beslissing voor het kampioenschap kan vandaag al vallen. Als Ajax van AZ wint en PSV verliest van Feyenoord. Maar wint zowel Ajax als PSV dan valt de beslissing de volgende speelronde. En wint PSV en verliest Ajax dan is de spanning natuurlijk weer helemaal terug en is het verschil tussen Ajax en PSV maar 1 punt. Ik kijk uit naar deze spannende slotfase van het seizoen. We zullen zien.

Eindelijk weer naar De Schaeper

Nadat ik na twee thuiswedstrijden ben geweest in de Arena ging ik weer een uitwedstrijd kijken mijn stamkroeg in de Tweede Hugo de Grootstraat. Ajax speelde om kwart voor 7 ’s avonds, maar ik ging al eerder naar kroeg om met mijn Engelse vrienden eerst nog even naar Arsenal te kijken. Philip was daar niet bij, want hij moest zijn nodige centjes verdienen in de Media Markt. Ik kwam weer met de taxi aan. Ik werd met een grote glimlach verwelkomt door de altijd vrolijke Kim. Ze voorzag mij meteen van een glas modder, of ook wel een Guinness.

Altijd een plek voor mij

De wedstrijd begon eigenlijk meteen toen ik binnen kwam. Er was weer een vaste plek voor mij gemaakt. Arsenal moest tegen Brentford. Een club dat dit seizoen nieuw is in de Premier League en een verrassing is. Al gaat het nu even een stukje minder dan aan het begin van het seizoen. Arsenal’s eerste wedstrijd dit seizoen was ook tegen Brentford en die verloren ze.

Arsenal weer op dreef

Maar nu liggen de kaarten anders. Terwijl Arsenal heel moeizaam begon draaien ze nu beter en hebben ze kans op een Champions League-plek. Stuart was al in De Oude Schaeper. Hij had volgens mij al wat Guinness op. Toch had Arsenal het moeilijk tegen Brentford. In de eerste helft gebeurden er niet veel. Net na rust liet het jonge talent Smith Rowe zich zien. En als Saka ook nog de 2-0. Aan het einde van de wedstrijd deed Brentford iets terug, maar het kwam te laat.

Voorbereiding op Ajax

Tegen 6 uur kwam Philip ook naar De Schaeper en was klaar bij de Media Markt. Stuart wilde eigenlijk Ajax met ons meekijken, maar toen hij de Hollandse inhakers hoorde dacht hij: ‘Snel wegwezen’. Zelf vind ik dit soort muziek wel leuk in een café voor en na een wedstrijd, maar ik zou het zelf thuis niet draaien. Philip en ik bereidden zich voor op de wedstrijd tegen Willem II. We moesten ook nog wat eten en Philip stelde een kapsalon voor bij de buren. Dit bleek een schot in de roos. Deze kapsalon was anders dan die je normaal bestelt. Er zaten bijvoorbeeld andere groentes, zoals asperges, en het had een saus van blauwe kaas. Met deze lekkere kapsalon in de hand kon de wedstrijd beginnen.

Opluchting na doelpunt

Ajax begon voortvarend. In de eerste helft kregen ze enorm veel kansen. Maar het lukten hun niet om er doorheen te komen. In de tweede helft werd het moeizamer voor Ajax. Ze kregen steeds minder kansen. En de brillenstand bleef steeds langer staan. In de 80ste minuut viel een rommelgoal waarbij Timber met zijn handeltje tegen de doelpaal aan kwam. Ook al was het een rommelgoal, de opluchting was groot. Na de wedstrijd vierden Philip en ik het dan ook nog met een paar biertjes.

Ouderwetse sfeer

Een week later was ik weer in De Schaeper voor de wedstrijd tegen Go Ahead. Philip zou hier helemaal niet bij zijn. Als ik het mag zeggen verdient hij zijn centjes op de verkeerde momenten. Maar Kim toonde dat het net zo goed erg leuk in De Schaeper kan zijn zonder hem. Iedereen die naar De Schaeper komt voor Ons Alller Ajax ken ik inmiddels. In de loop der jaren bouw je ook een band met hun op. Het bestaat voornamelijk uit grappen bij elkaar uithalen en discussiëren over de opstelling.

Angstgegner Go Ahead

Nadat Kim met haar vrolijke lach weer een beker modder voor mijn neus zetten spraken we over onder kaartspelletjes die zij met Philip speelt. Nu kon de wedstrijd beginnen. Ook zonder Philip zouden we moeten kunnen winnen van Go Ahead. Ajax begon voortvarend. Alleen vielen ze wel aan, maar ze konden niet veel creëren. Na iets meer dan een kwartier spelen werd een schot van Go Ahead van richting veranderd en dat betekende de 0-1 achterstand. Daarna viel Ajax aan, maar net als in Amsterdam konden ze niet door de muur heen komen die de spelers van Go Ahead zette in hun eigen 16 meter. Aan het einde van de eerste helft dacht Ajax weer veel te laks over de verdediging en dat zorgde voor zelfs een 0-2 achterstand met rust. In de tweede helft zat Ajax nog steeds tegen de muur te spelen. Ze kwamen er één keer doorheen, maar dat was niet genoeg. Ajax verloor met 1-2.

Omdat het weer mag

Natuurlijk baal je even na de laatste fluitsignaal, maar dat zorgde er niet voor dat ik vertrok bij De Schaeper. Philip zou nog even wat drinken na zijn werk en het maakte niet uit dat de wedstrijd van Ajax al afgelopen was. Zeker na een nederlaag merk je dat veel klanten meteen het café verlaten. Maar wij niet. Het was nog gezellig genoeg. Daarnaast moest ik ook nog wat eten. Samen met Philip zat ik nog aan de pizza en we zaten te genieten van het feit dat we gewoon eindelijk weer naar de kroeg kunnen.

Langzaam weer naar vroeger

Het is 13 februari rond half 7. In de Arena hoor je de vertrouwde tonen van ‘Dit is mijn club’. De wedstrijd tegen Twente is net afgelopen. We zijn echt over de Tukkers heen gewaaid. Een vernedering ten top. Maar het is goed om de sfeer weer te proeven in de Arena. Wat heb ik dit gemist. Vorige week was ik er ook bij tegen Heracles. Toen speelden onze jongens ook de pannen van het dak. Ik proef de sfeer alleen vandaag nog meer.

Eindelijk weer leven

De afgelopen maanden zaten we weer in lockdown. Er gebeurde weinig. Zelfs om een blog te schrijven aan het begin van het jaar lukte mij niet. Ik schrijf meestal een blog aan het begin van een jaar over wat dit jaar zal brengen. Maar de afgelopen maanden werkte ik voornamelijk thuis. Elke dag was bijna het zelfde. Er is geen verrassing. Tussen kerst en oud en nieuw was ik vrij. Ik besteedde mijn tijd voornamelijk met films, series kijken en lezen. Dat gaf een ontspanning. Nu is het februari en ik hoop dat ik deze maand weer wat vaker naar het stadhuis mag, naar het stadion en mijn stamkroeg.

Reizen naar Arena

Ik mocht dus weer naar de Arena. Heracles Almelo was de eerste tegenstander van ‘ Ons Aller Ajax’. De reis er naar toe met tram en metro was weer lekker. Ik ging ruimschoots op tijd weg. Ik merkte geen drukte in zowel de tram als metro. Misschien kwam dat ook omdat maar eenderde naar het stadion mocht. Toen ik eenmaal bij de Arena aankwam zag ik wel dat het wat drukker was. Ik ging naar de ingang waar ik altijd de lift pak naar boven. Ik moest nog even wachten op mijn zus, die vandaag met mij mee zou gaan.

Langzaam op gang gekomen

Toen we boven waren hadden we nog een kwartier voor de wedstrijd zou beginnen. Ik ging nog even naar het toilet. Toen ik terug kwam begon de wedstrijd bijna. Je merkte dat iedereen weer even moest wennen dat we weer in het stadion mochten zitten. Het was in het begin best rustig. Een doelpunt van Davy Klaassen was nodig om dit doorbreken. Maar je merkte dat er minder supporters in het stadion waren. Daarnaast had Ajax het echt moeilijk in de eerste helft tegen Heracles. In de tweede helft scoorde Haller door een mooie pass van Tadic. Dit zorgde voor zekerheid. Later in de tweede helft wisselde Ten Hag toch een aantal spelers. Jongere spelers kregen een kans. Hiervan profiteerde Kenneth Taylor. Dit doelpunt zal Taylor wel vertrouwen geven. Aan het einde van de wedstrijd had Tadic de kans om de score nog te vergroten met een penalty. Maar Tadic miste, dat doet hij niet vaak. Het bleef bij 3-0.

Een volle dag

Een week later ging ik weer naar de Arena. Eerst naar de film vlakbij het stadion en daarna de wedstrijd. Ik nam dus een paar uur voor de wedstrijd de metro. Je merkte dat ook. Het was heel rustig in de metro. Zoals altijd was ik ruim op tijd bij Pathé Arena. Philip was toch niet veel later ook bij de bioscoop. Klaar om de nieuwe Spider-Man te kijken. Een bioscoopbezoek was voor mij ook weer een paar jaar geleden. Zeker voor corona. Dus dat was wel weer lekker. We keken de film in Imax. Volgens mij was dit voor mij voor het eerst. Een decennium geleden heb ik Avatar wel in 3D gezien, maar dat was toch anders. Het was een goede film, wat mij nieuwsgierig maakt hoe dit verder zal lopen in de volgende films.

Heerlijke sfeer

Na de film konden we direct doorlopen naar de Arena. De bioscoop ligt ten zuiden van de Arena en mijn plekken zijn aan de noordkant van de Arena. Wij konden onder de Arena doorlopen bij de parkeergarage om bij de noordkant te komen. Het stadion is nog steeds voor eenderde gevuld, dus we waren snel boven. Weer moest ik eerst even naar het toilet. Maar daarna ging het echt beginnen. De sfeer was er misschien toch wat meer dan de wedstrijd een week eerder tegen Heracles. De eerste helft ging wel weer moeizaam. Er was weer een doelpunt nodig van Klaassen om de ban te breken. Maar het was wel weer ouderwets gezellig met Mike en Pelle die weer achter mij stonden. Tijdens de rust gingen zij wel weer naar de plekken waar ze eigenlijk moesten zitten. Daar waren ook vrienden van hun.

De vertrouwde tonen

Tijdens de tweede helft ging het pas echt lopen. Net als tegen Heracles scoorde Haller net na rust de 2-0. Een kwartiertje later had Tadic, net als vorige week, de kans om de score uit te breiden via een penalty. Maar net als vorige week miste hij. Toch echt niet iets voor hem. Later kwam nog een eigen goal van Pröpper. Haller liet aan het einde van de wedstrijd nog zijn klasse zien als goalgetter en scoorde nog 2x in de laatste tien minuten. Uiteindelijk was het een veel grotere uitslag dan je na de eerste helft zou verwachten. Het gaf mij een fantastisch gevoel. Plus dat we eindelijk weer naar het stadion mogen. Daarom kwamen de vertrouwde tonen van ‘Dit is mijn club’ echt aan.

Genieten van mijn nichtjes

Het is halverwege oktober en best wel een drukte in Amsterdam. Nadat vorig jaar het dance-event ADE niet door ging door corona wordt het dit jaar ingehaald. Ik rijd naar het Scheepvaartmuseum. Samen met mijn nichtjes en mijn zus en mijn zwager breng ik een bezoek aan het museum. Een dagje uit met mijn nichtjes. Het is eigenlijk gek. Ik woon ontzettend dichtbij dit museum, maar dit is de eerste keer dat ik daar geweest ben. Ook als kind heb ik het museum nooit bezocht.

Een blauwe zee

Ik moest even wachten op ze toen ik bij het museum was. Ze hadden last van vastzittend verkeer hier naar toe. Toen ze eenmaal er waren gingen we ook gelijk naar binnen. Tegenwoordig gaat de kaartjes checken ook vrij snel via je telefoon. Binnen aangekomen kwamen we in een grote hal. Daar zagen we een zee van blauw. Iedereen mocht een tekening maken over orka’s en zee. Door een samenwerking met het Wereldnatuurfonds was er aandacht voor de vangst van orka’s. De hal moest een blauwe zee worden van orka’s in de zee.

Serieus genomen opdracht

Mijn nichtjes nemen de tekenopdracht zeer serieus. Ze waren er echt een tijdje mee bezig. Ik moet zeggen het resultaat was ook erg goed. Daarna gingen we verder kijken wat dit museum te bieden heeft. Het museum is verdeelt in de windstreken Noord, Zuid, West en Oost. Wij begonnen met de tentoonstelling aan de noordkant. Deze ging over de geschiedenis van de walvissen vangst. Er waren veel spelletjes die je via touchscreens kon spelen. Dus mijn nichtjes konden daar niet van afblijven.

Nog op een echte VOC-schip

Daarna gingen we naar de westkant van het museum. Hier was een tentoonstelling over de geschiedenis van Amsterdam als haven. Weer waren hier spelletjes die je kon spelen via touchscreens. Mijn nichtjes hadden wel aandacht voor de rest van de tentoonstelling, maar een touchscreen waarmee je spelletjes kan spelen kreeg wel extra aandacht van hun. En als laatste gingen we buiten natuurlijk het VOC-schip bekijken. We waren pas half 3 in het museum, dus daarna ging het museum al sluiten.

Protest tegen ADE

Toen wij naar buiten gingen konden we nog niet bij onze auto terecht. In de stad was er dit weekend het dancefestival ADE. En in de Kattenburgerstraat was er een optocht met wagens die karren trokken waar mensen op stonden te dansen. Ik dacht eerst dat dit bij ADE hoorde, maar weet bleek is dat dit een protest wast tegen het festival ADE. Toen de wagens wat weggetrokken waren konden we in de auto stappen. We gingen in West eten bij Mama’s Tapas op de Hugo de Grootplein. Om daar te komen kosten ook wat tijd.

Moeilijk om parkeerplek te vinden

Eenmaal aangekomen was het nog moeilijk om een parkeerplaats te vinden. Uiteindelijk besloten we eerst mij uit de auto te halen zodat mijn zus daarna de auto kon parkeren terwijl er vlak daar achter een andere auto was geparkeerd. Daarna liepen we rustig naar Mama’s Tapas. Het personeel was een beetje verrast dat ze zulke jonge dametjes als klanten hadden. Maar gelukkig blij verrast. We aten vrij voeg zodat ik hierna nog de tweede helft kon kijken van Ons Aller Ajax in mijn favoriete café.

Het succes van tapas

Mijn nichtjes hadden nog nooit tapas gegeten. En het was dan ook de vraag hoe ze hierop zouden reageren. Mijn zwager maakte de eerste keus voor de hapjes die wij zoden nemen. De verschillende hapjes kwamen op tafel en je zag dat van de meeste hapjes wel werd genoten. Alleen mijn jongste nichtje vond het meesten niet lekker. Maar het was voor mijn nichtjes over het algemeen een mooie ervaring. De meisjes wilden sommige hapjes ook thuis proberen te maken.

Een geslaagde dag

Na dit lekkere maal nam ik afscheid van mijn nichtjes. Je zag dat ze vandaag genoten hadden. Ik ging nog even een paar deuren verder kijken naar wat mijn favoriete club aan het doen is. Via mijn telefoon volgde ik wel wat er was gebeurd in de eerste helft. Het was een zware wedstrijd in Heerenveen, maar rust stand was 0-1. De tweede helft die ik keek met mijn maatje Philip was net veel beter. Maar het is wel lekker om met vrienden in een mooi café naar voetbal te kijken en uiteindelijk wonnen we met 0-2. Toch een goed eind van een hele mooie dag.

Weer gezelligheid

Na dat anderhalf jaar geleden corona is uitgebroken wordt het leven steeds meer een stukje opener. Afgelopen week mochten mijn collega’s en ik weer naar het stadhuis. Via een app kan je een plek reserveren in het stadhuis. Afgelopen dinsdag had ik dat dus ook gedaan. Ik reed via de Sarphatistraat langs Artis over de Hortus naar het stadhuis. Mijn pas werkte nog, dus ik was zo binnen. Op naar de derde verdieping. Toen ik op mijn werkplek was merkte ik dat nog maar weinig collega’s ervoor kozen om op het stadhuis te werken. Martin en Fong waren er wel.

Collega’s nog steeds thuis

Martin hielp mij als vanouds uit mijn jas. Ik installeerde mij achter een computer. Al snel bleek dat mijn teamgenoten niet van plan waren naar het stadhuis te komen. Straks om 11 uur had ik wel een vergadering met ze. Dus ik moest een hokje vinden om met ze te videobellen. Videobellen kan niet via de computers op het stadhuis. Je kan met de computers op het stadhuis alleen maar op het digitale platform komen waarbinnen we werken en daar werkt MS Teams niet. Dus ging de vergadering met mijn mobiele telefoon. Het lukte mij steeds niet om op de wifi te komen van het stadhuis, dus deed ik het met de mobiele netwerk. Dit bleek uiteindelijk niet slim. Het slurpte data en mijn mobiel ging snel leeg. Een teken om na de vergadering toch maar weer naar huis te gaan.

Alles draait weer

Alles gaat steeds meer een beetje open. Sinds het begin van het nieuwe voetbalseizoen ga ik alweer naar Ajax. Na een stroef begin tegen PSV is Ajax ook beter gaan draaien. Al was het verlies tegen Utrecht een kleine hickup. Maar qua werk heb ik het gevoel dat het allemaal nog op gang moet komen. We hadden wel vorige week een teamuitje. Dit was heel gezellig. We waren naar het Nxt Museum geweest en daarna hebben we gegeten bij Kop van Oost. Je merkte dat iedereen toch weer behoefte had om elkaar weer te zien. Maar het thuiswerken vinden veel mensen toch wel lekker en makkelijk.

Ook zie ik weer familie

Maar ik merk dat er wel veel meer afspraken worden gemaakt. Vorige maand hadden we weer een familiedag met de Brockmeiers. Dit was speciaal voor de 80ste verjaardag van een tante van mij. Maar om elkaar weer te zien en met elkaar te eten dat was belangrijk. Deze kant van de familie had ik heel lang niet meer gezien, misschien wel twee jaar geleden. Daarna was twee weken later ook de eerste communie van mijn nichtje Maé. In de kerk mochten wij er niet bij zijn, nog steeds vanwege de coronamaatregelen. Maar daarna thuis bij mijn broer was er wel weer een uitgebreide lunch. Mijn broer woont met zijn gezin in België. En ze hebben daar van allerlei goede traiteurs, slagers en viszaken in de buurt. Het proeft allemaal veel lekkerder dan in Nederland. Of ik koop gewoon bij de verkeerde winkels.

Volle weekenden

Dat het allemaal weer open gaat merk ik aan mijn weekenden. Die zijn steeds voller aan het worden, elk weekend heb ik wel wat. Volgende week komen mijn nichtjes, kinderen van mijn zus, mij bezoeken in Amsterdam. We gaan naar het Scheepvaartmuseum en daarna eten in West. Zo kan ik daarna nog even Ajax kijken die het in het Abe Lenstra Stadion opnemen tegen Heerenveen in mijn stamkroeg De Oude Schaeper. Mijn weekenden zijn natuurlijk ook voller door deze grote hobby van mij. Ik mag weer naar de Arena voor de thuiswedstrijden en de uitwedstrijden mag ik weer kijken in mijn favoriete café.

Sociale dieren

Ik kijk dus weer met positivisme naar de komende weken. Waar ik weer gezellige dingen mag doen en natuurlijk naar mijn favoriete club gaan. Dat ik weer mensen ontmoet, want uiteindelijk zijn wij mensen sociale dieren. En deze sociale dieren moeten weer uit hun kooi worden gelaten.

Start van een mooi seizoen

Het is zomer. Ik merk er tot nu toe niet veel van. Door corona is het net als vorig jaar weer geen echte zomer. Ik ben nu twee weken vrij, maar blijf toch weer in Amsterdam. Dat vind ik geen straf. Ik ben graag in deze stad. Ik zou eigenlijk naar Zuid-Frankrijk vliegen voor de verjaardag van mijn vader. Maar dat durf ik nog niet aan in deze tijd. Nu ga ik op een andere manieren er toch twee leuke weken van maken.

Eerste wedstrijd sinds maanden

Het begon al twee weken geleden op een woensdag. Een oefenwedstrijd van Ajax tegen Leeds United. 25.000 toeschouwers waren weer aanwezig. Het was lang geleden dat er zoveel supporters waren in de Arena. Zeker voor een oefenwedstrijd ten voorbereiding van het nieuwe nieuwe seizoen zijn dat heel veel supporters. Meestal zijn mensen dan nog op vakantie. Maar nadat we zo lang niet naar het stadion mochten wil iedereen er weer heen. Ook al is het een oefenwedstrijd.

Weer met de metro

Ik spreek af bij de metrohalte op het Weesperplein met Philip. Sinds de wedstrijd tegen RKC in september vorig jaar heb ik niet meer de trip met de metro gemaakt naar de Arena. De metro is nu voller dan toen. De Arena is half vol, maar de metro lijkt net zo vol als wanneer het stadion helemaal vol zit. We naderen de Strandvliet. Omdat ik in mijn rolstoel zit met smalle wielen, besluiten we hier uit te stappen.

Drukte bij Burger King

Vanuit Strandvliet lopen wij richting Bijlmer / Arena om daar bij de Burger King een vette hap te nemen. Hier merk je weer dat het ontzettend druk is. Als wij aan de beurt zijn versta ik de caissière niet goed. Door de drukte accepteert ze niet dat ik haar niet versta en wordt ze een beetje boos. Dit komt misschien omdat zij de drukte nier meer gewend is. Uiteindelijk hebben Philip en ik onze vette hap die wij verorberen zittend op een muurtje vlakbij het station.

Naar onze plek

Na de vette hap gaan we maar het stadion. Onze plekken zijn aan de andere kant van de Arena. We besluiten naar binnen te gaan aan de zuidkant en onder het stadion naar de noordkant te komen. Bij binnenkomst wordt eerst naar onze QR-code gevraagd van onze vaccinatie. Daarna vragen ze nog wat persoonlijke vragen om werkelijk te kunnen bevestigen dat wij het zijn. Eenmaal boven gaan we richting ons stoeltje. We zijn vrij om een plek te kiezen in ons vak.

Het gaat beginnen

Het gaat nu eindelijk beginnen! Na maanden weer een wedstrijd in de Arena. Philip en ik maken nog even een appje naar de appgroep van onze voetbalvrienden met Good to be back er op. We maken ze gewoon jaloers dat wij hier wel zijn en zij niet. Maar nu gaat het echt beginnen, zelfs Bielsa gaat er van ijsberen.

Lekker om weer in stadion te zijn

Wat een gevoel. Eindelijk hoor je weer de Ajax-marsch door de Arena galmen. Aanstaande zaterdag moet Ajax weer voor de Johan Cruijff-schaal tegen PSV spelen. Dus ze beginnen met de sterkst mogelijke opstelling die ze hebben. En dat merk je dan ook. Klaasen scoort bijna aan het begin van de wedstrijd door een foute terugspeelbal van Ayling op Meslier. Daarna was het spel vrij open. Aan beide kanten kwamen veel kansen. Dat is ook het spel wat Leeds United graag laat zien in de Premier League vorig seizoen. Heel aanvallend spel, maar daardoor krijgt de tegenstander ook veel ruimte voor hun aanvallen. Zo ook Ajax vanavond. Uiteindelijk won Ajax met 4-0.

Met vertrouwen naar PSV

Dit gaf veel vertrouwen voor de wedstrijd tegen PSV de zaterdag daar op. Met veel vertrouwen maakte ik met Philip die zaterdag weer de zelfde trip. Dit keer gingen we niet bij de Burger King eten, maar bij de FEBO. Voor het eerst sinds een lange tijd nam ik weer een milkshake. Dat bracht mij weer terug naar. Mijn kinderjaren. Ik was verslaafd aan milkshakes.

Strenge controle

Weer zoals de woensdag daarvoor gaan we onder de Arena door naar de noordkant van het stadion. Dit keer is het wat strenger qua check van vaccinatie. Je moet je ook kunnen identificeren. Dit was voor Philip even een probleem wat hij had dat niet bij zich, maar via het doorzoeken van zijn mail kon hij toch een identiteitsbewijs tonen.

De spanning stijgt

We zaten ongeveer op de zelfde plek als tegen Leeds. Het leek weer een beetje drukker dan de oefenwedstrijd tegen Leeds. Publiek stond weer achter ons. Het publiek had veel vertrouwen. Sommigen dachten dat we echt dik zouden winnen. Ik dacht wel dat we konden winnen, maar dik zou het volgens mij niet worden en erg spannend.

Toch lastige pot

Aan het begin van de wedstrijd werden we meteen uit onze illusie getrokken dat we echt dik konden winnen. Madueke scoorde vrij snel de 0-1 door verdedigingsfouten van ons. Ajax kwam ook niet in hun spel. Na een half uur kon PSV zelfs de 0-2 scoren.

Bespreken wat er fout gaat

Tijdens de rust bespraken we met de fans om ons heen wat er mis gaat. PSV heeft natuurlijk al een langere voorbereidingen. Zij moesten al kwalificatiewedstrijden spelen voor de Champions League. Ajax heeft voor PSV alleen maar oefenwedstrijden gespeeld. Maar Ajax verdedigt wel heel slecht en daarnaast heeft Tagliafico ook een rode kaart opgelopen.

Bouwen aan team

De tweede helft werd niet beter en uiteindelijk verloren wij met 0-4. Dit is een teken dat er nog veel bij Ajax moet gebeuren. Er moeten nog spelers terugkomen, onder andere Anthony die op de Olympische Spelen actief was. Maar er mogen ook een aantal spelers nog vertrekken. Als dit gebeurd en het team is compleet ben ik ervan overtuigt dat Ajax beter op elkaar ingespeeld zijn. Dan zal het komend seizoen spannend worden tussen PSV en Ajax, maar ik denk toch dat Ajax aan het langste eind zal trekken.

Winst geeft vertrouwen

Een week later was ik met mijn broertje Karel bij de eerste competitiewedstrijd tegen NEC. Ajax speelde overtuigend en won 5-0. Dit is een teken dat de Johan Cruijff-schaal misschien niet veel zegt. Het kan nog echt spannend worden tussen PSV en Ajax. Ik heb zin in aankomend seizoen!