Een lang seizoen met struggles

Geplaatst op 27 mei 2024 door Marnix

Het is eind mei. Het voetbalseizoen is sinds vorige week voorbij. Als echte Ajacied was het een moeilijk seizoen voor mij. De laatste wedstrijd was tegen Vitesse. Een wedstrijd die nergens meer om ging. Wij zullen vijfde worden en de Arnhemmers zijn laatste en gedegradeerd en wie weet dat het nog erger wordt als zij het financieel niet voor elkaar krijgen. Tegen deze club speelden we in de blessuretijd nog gelijk. Erg teleurstellend, maar ik ben ervan overtuigt dat er weer betere tijden komen. En zo als wijlen Johan Cruijff altijd zei: “Elk nadeel heb zijn voordeel.” Het is lekker rustig in de stad, want we hebben geen kampioenschap te vieren. Er zijn geen vernielingen of gevechten.

Banden door seizoenkaart

Als echte Ajacied heb ik ook een seizoenkaart. Sinds de Arena bestaat kom ik al. Ik zit aan de noordkant net onder het uitvak. In het begin zat ik meer helemaal aan de zijkant, maar rond 2009 verhuisde ik meer naar het midden. Achter mij kunnen mensen bier halen. Ideale plek. En toen ik naar die plek verhuisde kwamen ook een groep jongens achter mij staan. Nou ja, jongens. Ze waren zo’n 10 jaar ouder dan ik ben, middle age. Maar ze kwamen jongens-achtig over. En dit was één van de beste dingen wat mij is overkomen.

Groeien naar goede vriendschappen

In de jaren daarna werden we steeds betere vrienden. Na wedstrijden namen we biertjes bij Jaz, ik werd uitgenodigd voor hun verjaardagen en we keken samen ergens uitwedstrijden. Als een seizoen afgelopen was spraken we ook nog ergens af voor een biertje of om ergens wat te eten. Als ik geen begeleider mee kon krijgen voor de wedstrijd van Ajax was er altijd iemand van die groep die mijn begeleider wilde zijn. In de eerste jaren dat ik naar de Arena ging was mijn vader standaard mijn begeleider. De begeleiderskaart stond ook altijd op zijn naam. Maar op een gegeven moment werd besloten dat ook de begeleiderskaart op mijn naam staat. Op deze manier kon ik iedereen meenemen die ik wilde als begeleider.

Wisselde begeleider

Mijn vader belandde in 2011 in het ziekenhuis en werd ziek. Zijn ziekte zorgde ervoor dat hij minder stabiel werd en hij kon minder goed tegen drukte. Dit betekende dat hij niet meer mee kon naar de Arena. Sinds die tijd neem ik eigenlijk tijdens elke thuiswedstrijd iemand anders mee. Het is soms mijn broertje, het is soms mijn zwager of mijn zus. Later kwamen ook vrienden, maar als het mij een keer niet lukte om iemand mee te krijgen was er altijd iemand van de groep die achter mij stond. Zo konden zij weer iemand extra meenemen met hun kaarten.

Uitwedstrijden in stamkroeg

De afgelopen jaren kijk ik de uitwedstrijden van Ons Aller Ajax vaak in De Oude Schaeper. Dit is een café in West. Een vriendengroep woonden daar. Dus ik reisde vaak van Oost naar West voor de uitwedstrijd. Die vrienden verdwenen eigenlijk allemaal uit West, maar toch bleef ik naar West gaan voor de uitwedstrijden. Ik bouwde een band op met de vaste gasten van het café en kwam dan ook in hun Whatsapp-groep. Door die groep nam ik nu ook soms de vaste gasten van het café mee naar de Arena. Al vinden zij het ook fijn om de wedstrijd in hun vaste stamkroeg te kijken.

Discussies met stewards

Het gaf mij meer mogelijkheden, maar een vaste kracht blijft toch de jongens achter mij. Of achter mij. Het afgelopen seizoen moesten de jongens hun stoeltje zoeken die zij hebben in de Arena. Stewards gingen lang en vaak in discussie met hun. De stewards bleven bij hun standpunt en konden niet op andere gedachtes werden gebracht. Dit kregen ze ook opgedragen van hogerop. Dus zij konden er ook niets aan doen.

Oproep aan Ajax

Maar Ajax nu vraag ik je. Kijk nog eens terug naar het besluit om iedereen naar hun stoeltjes te sturen? Jaren mochten mensen hier wel staan, tussen de eerste en tweede ring. Hier is genoeg ruimte. Ze versperren geen doorgangen. Ik heb in al die jaren mooie banden opgebouwd die ik nooit meer kwijt wil. Deze banden zorgt er juist voor dat ik graag naar de Arena kom. Ook als het slechter gaat met onze club. Nu zal ik altijd mijn club steunen en nooit mijn seizoenkaarten stop zetten, maar de banden die ik heb opgebouwd door naar de Arena te komen zijn ontzettend belangrijk.

Er bovenop komen door sfeer

Ik plaats mijn blog op X gericht op Ajax Fancare. Ajax Fancare, lees deze blog goed en denk alsjeblieft goed na om volgend seizoen niet supporters weg te sturen die achter ons staan tussen de eerste en tweede ring aan de noordkant van het stadion. Dat zij achter ons staan zorgt voor sfeer. Sfeer die nodig is om er weer bovenop te komen als club.

Op een goed seizoen

Geplaatst op 6 augustus 2023 door Marnix

Beantwoorden

Vorige week keek ik als van ouds Ajax in De Oude Schaeper met mijn vriend Philip. Philip is na een half jaar in Colombia te hebben gezeten weer terug in Amsterdam. Een aflopende visum zorgde ervoor dat hij weer terug moest naar Nederland. De Ajax-wedstrijd was een oefenwedstrijd tegen Augsburg ter voorbereiding van het nieuwe seizoen.

Nog geen gelukkige start

Tot nu toe heeft Ajax drie oefenwedstrijden gespeeld tegen FC Den Bosch, Shakhtar Donetsk en Anderlecht. De wedstrijd tegen Den Bosch was met veel jeugdspelers en veel spelers van het eerste waren nog niet terug van vakantie. Deze wedstrijd werd 2-2 gelijkgespeeld. Maar omdat veel spelers van het eerste er nog niet waren was er nog weinig over te zeggen. De wedstrijd tegen Shakhtar Donetsk was wel beter en werd 3-0 gewonnen. Maar het Shakhtar Donetsk is niet meer Shakhtar Donetsk van een paar jaar geleden. Door de oorlog in Oekraïne zijn daar veel spelers vertrokken. Maar een paar dagen later werd tegen Anderlecht gespeeld en dat werd roemloos verloren met 3-0.

Op nieuwe kansen

Dat in ogenschouw nemend gingen we dus de wedstrijd kijken tegen Augsburg. Ik nam tram 3 naar het Hugo de Grootplein. Ik zou te laat komen voor de wedstrijd, want ik wachten met reizen tot de regen opgehouden was. Daarna had ik nog wat hulp nodig van mijn zorg. Dus rond kwart voor 3 vertrok ik van huis. Terwijl de wedstrijd 3 uur begon. Toch had ik geluk, want toen ik bij het Muiderpoortstation was kwam tram 3 er meteen aan. De reis ging vrij snel, want rond half 4 was ik bij De Oude Schaeper. Ik had niets gemist. Het stond nog 0-0 en waren nog nauwelijks kansen geweest aan beide kanten begreep ik.

Er gebeurt wat bij Ajax

Pas sinds deze week gebeurd er wat bij Ajax. Er waren eerst een aantal verkopen en spelers zijn vertrokken. De nieuwe technisch directeur, Sven Mislintat, laat weinig los over aankopen. Misschien ook wel goed, want hoe minder daar over bekend is, hoe minder concurrenten daarover weten. Tot het eind van augustus zullen er nog aankopen komen voor Ajax. Een erg spannende maand. Maar ik ben er van overtuigd dat er nog veel spelers gaan komen. Misschien moet Maurice Steijn zijn team nog vormen in het begin. Maar uiteindelijk gaan we meedoen om de titel.

Altijd voor de titel gaan

Ik weet dat er nu vrienden zijn die mij voor gek verklaren. Wij kampioen? Ja, wij gaan voor de titel. Zij zeggen het wordt een tussenjaar. Wat heb je daar aan? Ajax moet altijd voor het kampioenschap gaan. Ook dit jaar. Wij hebben goede jaren gehad met Ten Hag en het is altijd zo dat na goede jaren het iets minder kan gaan. We moeten nu een nieuw team opbouwen. Geef Sven Mislintat en Maurice Steijn die kans. Er komen nu al spelers als Diant Ramaj, Carlos Borges en Jakov Medic. Diant Ramaj is een doelman voor de toekomst. Hij zal voorlopig tweede doelman zijn achter Rulli. Borges vind ik echt een topaankoop voor Ajax. Borges hebben we gekocht van Manchester City. Hij heeft daar nooit het eerste gehaald, maar in het tweede was hij topscoorder van Premier League 2. Medic komt van Sankt Pauli. Een club het tweede Bundesliga. Het is afwachten of hij het niveau aan kan. Maar soms moet je iemand een kans geven. Het kan goed uitpakken.

Geeft mij veel hoop

Dit geeft mij toch veel hoop op een succesvol seizoen. De wedstrijd tegen Augsburg was niet goed. We verloren met 3-1. Ik moet ook zeggen dat ik na die wedstrijd vrij teleurgesteld was. Maar we hebben nog een maand om een team te bouwen en ik heb het vertrouwen dat dit ook gaat lukken. Na de wedstrijd bleef ik nog gezellig bij De Oude Schaeper tot het einde van de avond. Het was weer als van ouds met Philip in de kroeg.

Een spannende slotfase

Geplaatst op 8 mei 2022 door Marnix

Beantwoorden

Het voetbalseizoen is weer bijna voorbij. En zo als altijd vallen in deze periode de beslissingen. Tijdens Pasen was de bekerfinale tussen PSV en Ajax. Mijn Paasweekend begon al op zaterdag door met Philip Arsenal te kijken in De Oude Schaeper. Het was erg rustig in De Schaeper. Waarschijnlijk viert iedereen al Pasen bij familie. De afgelopen twee jaar kon je tenslotte niet veel feestdagen bij familie vieren en nu weer wel.

Meer interesse voor FA-cup

Er waren wel een groep Engelsen. Alleen kwamen zij niet voor de wedstrijd van Arsenal, maar voor de FA-cup halve finale Manchester City – Liverpool. Welke gek kijkt ook liever Arsenal dan een wedstrijd Man City – Liverpool? Toch wilde ik Arsenal kijken. Je bent een fan of niet. Alleen was het voor Arsenal een moeizame wedstrijd. Ze hadden wel veel balbezit, maar niet veel kansen op doel. En door één goede uitbraak verloren ze toch de wedstrijd.

Op weg naar De Kuip

Na deze wedstrijden ging ik naar huis. De dag erna, tijdens 1e Paasdag, ging ik naar Rotterdam voor de bekerfinale. Samen met mijn broertje reden we naar De Kuip. De tocht naar het stadion is al mooi. Tijdens de rit verheug je je al op wat een mooie pot zal worden. De Kuip is natuurlijk minder modern dan de Arena. Het is een veel ouder stadion. Wanneer je naar De Kuip rijdt ben je meer in woonwijk dan de Arena. Het is een erg klassiek stadion. We parkeren de auto op een parkeerplaats vlakbij de ingang die wij moeten hebben.

Een ongekende sfeer

Het is veel makkelijker om bij de plek te komen waar je zit dan in de Arena. In de Arena moet je nog met de lift naar boven. In De Kuip zijn steigers gemaakt. Doordat je met je rolstoel op de steiger staat kun je het toch wat beter overzien. Alleen stond de andere rij met supporters zo dichtbij dat je niet helemaal het goal kon zien. Op zich waren we ruim op tijd, maar voor deze finale dachten meer mensen er over om eerder te komen. Dus een plek op de eerste rij op de steiger was niet meer mogelijk. Dus ik stond op de tweede rij. De sfeer zat er al goed in. Er werden veel Ajax-liederen gespeeld en er werd flink meegezongen.

Een goed begin

Toch kwamen er supporters op de steiger die daar niet horen. Ze klommen over de hekken. Ik ervaarde dit als vrij gezellig, maar andere supporters in een rolstoel hadden er meer problemen mee. Dit had ik trouwens pas door toen ik weer thuis was en het vernam via de site van AT5. Ik was vooral met de wedstrijd bezig. De wedstrijd begon moeizaam. Beide teams wilden niets weggeven. Maar je voelde de spanning in het stadion. Toen de wedstrijd steeds meer vorderde merkte je dat Ajax meer het initiatief wilde nemen. Dit leidde uiteindelijk tot het eerste doelpunt. Een mooi afstandsschot van Gravenberch.

Tegenslag

Aan het einde van de eerste helft scoorde Ajax weer. Alleen werd het doelpunt afgekeurd. Het duurde even voor dat de VAR de beslissing nam. Wij zaten in een hoek waar we het niet goed konden zien. Maar we hadden ook niet door dat de VAR naar buitenspel zat te kijken. Wij dachten dat het gewoon 0-2 was. Daarna was het rust en we gingen de rust in met een 0-1 voorsprong.

Comeback PSV

Tijdens de rust was het een feestje. We waren ervan overtuigd dat we vandaag gingen winnen. Mijn broertje ging bier voor ons halen. Dit duurde vrij lang omdat natuurlijk iedereen iets wilden drinken tijdens de rust. Toen Karel terugkwam was de tweede helft al begonnen. PSV begon sterk en scoorde een aan het begin van de tweede helft de gelijkmaker. Niet veel later kwamen ze zelfs op voorsprong. Onze vreugden verdween snel in angst. Een kwartier later scoorde Ajax de gelijkmaker. Maar weer keek de VAR er naar en werd het afgeruid vanwege buitenspel.

Toch heel speciaal een bekerfinale

Wij hadden het gevoel dat de VAR tegen ons was en dat de doelpunten onterecht werden afgekeurd. Maar daar had je niets aan. Naarmate de wedstrijden vorderden was er steeds minder tijd om te scoren en de spanning steeg hierdoor. Maar echt kansen kwamen er niet meer. De laatste minuten hoopte je nog op een wonder, maar je wist dat het er niet meer in zat. Op het moment dat er werd afgefloten baalde je wel. Maar ik had er toch vrij snel vrede mee. We gingen van de steiger af en zochten onze auto weer op bij de parkeerplaats. Toch een mooi avontuur om naar De Kuip te gaan. De sfeer is toch wel speciaal tijdens zo’n bekerfinale. Dat voel je de hele tijd als je daar bent.

Nu maar de competitie

Nu is het alweer begin mei en staan de laatste wedstrijden voor de competitie voor de deur. Ajax moet uit tegen AZ en PSV uit tegen Feyenoord. De beslissing voor het kampioenschap kan vandaag al vallen. Als Ajax van AZ wint en PSV verliest van Feyenoord. Maar wint zowel Ajax als PSV dan valt de beslissing de volgende speelronde. En wint PSV en verliest Ajax dan is de spanning natuurlijk weer helemaal terug en is het verschil tussen Ajax en PSV maar 1 punt. Ik kijk uit naar deze spannende slotfase van het seizoen. We zullen zien.

Eindelijk weer naar De Schaeper

Geplaatst op 15 maart 2022 door Marnix

Beantwoorden

Nadat ik na twee thuiswedstrijden ben geweest in de Arena ging ik weer een uitwedstrijd kijken mijn stamkroeg in de Tweede Hugo de Grootstraat. Ajax speelde om kwart voor 7 ’s avonds, maar ik ging al eerder naar kroeg om met mijn Engelse vrienden eerst nog even naar Arsenal te kijken. Philip was daar niet bij, want hij moest zijn nodige centjes verdienen in de Media Markt. Ik kwam weer met de taxi aan. Ik werd met een grote glimlach verwelkomt door de altijd vrolijke Kim. Ze voorzag mij meteen van een glas modder, of ook wel een Guinness.

Altijd een plek voor mij

De wedstrijd begon eigenlijk meteen toen ik binnen kwam. Er was weer een vaste plek voor mij gemaakt. Arsenal moest tegen Brentford. Een club dat dit seizoen nieuw is in de Premier League en een verrassing is. Al gaat het nu even een stukje minder dan aan het begin van het seizoen. Arsenal’s eerste wedstrijd dit seizoen was ook tegen Brentford en die verloren ze.

Arsenal weer op dreef

Maar nu liggen de kaarten anders. Terwijl Arsenal heel moeizaam begon draaien ze nu beter en hebben ze kans op een Champions League-plek. Stuart was al in De Oude Schaeper. Hij had volgens mij al wat Guinness op. Toch had Arsenal het moeilijk tegen Brentford. In de eerste helft gebeurden er niet veel. Net na rust liet het jonge talent Smith Rowe zich zien. En als Saka ook nog de 2-0. Aan het einde van de wedstrijd deed Brentford iets terug, maar het kwam te laat.

Voorbereiding op Ajax

Tegen 6 uur kwam Philip ook naar De Schaeper en was klaar bij de Media Markt. Stuart wilde eigenlijk Ajax met ons meekijken, maar toen hij de Hollandse inhakers hoorde dacht hij: ‘Snel wegwezen’. Zelf vind ik dit soort muziek wel leuk in een café voor en na een wedstrijd, maar ik zou het zelf thuis niet draaien. Philip en ik bereidden zich voor op de wedstrijd tegen Willem II. We moesten ook nog wat eten en Philip stelde een kapsalon voor bij de buren. Dit bleek een schot in de roos. Deze kapsalon was anders dan die je normaal bestelt. Er zaten bijvoorbeeld andere groentes, zoals asperges, en het had een saus van blauwe kaas. Met deze lekkere kapsalon in de hand kon de wedstrijd beginnen.

Opluchting na doelpunt

Ajax begon voortvarend. In de eerste helft kregen ze enorm veel kansen. Maar het lukten hun niet om er doorheen te komen. In de tweede helft werd het moeizamer voor Ajax. Ze kregen steeds minder kansen. En de brillenstand bleef steeds langer staan. In de 80ste minuut viel een rommelgoal waarbij Timber met zijn handeltje tegen de doelpaal aan kwam. Ook al was het een rommelgoal, de opluchting was groot. Na de wedstrijd vierden Philip en ik het dan ook nog met een paar biertjes.

Ouderwetse sfeer

Een week later was ik weer in De Schaeper voor de wedstrijd tegen Go Ahead. Philip zou hier helemaal niet bij zijn. Als ik het mag zeggen verdient hij zijn centjes op de verkeerde momenten. Maar Kim toonde dat het net zo goed erg leuk in De Schaeper kan zijn zonder hem. Iedereen die naar De Schaeper komt voor Ons Alller Ajax ken ik inmiddels. In de loop der jaren bouw je ook een band met hun op. Het bestaat voornamelijk uit grappen bij elkaar uithalen en discussiëren over de opstelling.

Angstgegner Go Ahead

Nadat Kim met haar vrolijke lach weer een beker modder voor mijn neus zetten spraken we over onder kaartspelletjes die zij met Philip speelt. Nu kon de wedstrijd beginnen. Ook zonder Philip zouden we moeten kunnen winnen van Go Ahead. Ajax begon voortvarend. Alleen vielen ze wel aan, maar ze konden niet veel creëren. Na iets meer dan een kwartier spelen werd een schot van Go Ahead van richting veranderd en dat betekende de 0-1 achterstand. Daarna viel Ajax aan, maar net als in Amsterdam konden ze niet door de muur heen komen die de spelers van Go Ahead zette in hun eigen 16 meter. Aan het einde van de eerste helft dacht Ajax weer veel te laks over de verdediging en dat zorgde voor zelfs een 0-2 achterstand met rust. In de tweede helft zat Ajax nog steeds tegen de muur te spelen. Ze kwamen er één keer doorheen, maar dat was niet genoeg. Ajax verloor met 1-2.

Omdat het weer mag

Natuurlijk baal je even na de laatste fluitsignaal, maar dat zorgde er niet voor dat ik vertrok bij De Schaeper. Philip zou nog even wat drinken na zijn werk en het maakte niet uit dat de wedstrijd van Ajax al afgelopen was. Zeker na een nederlaag merk je dat veel klanten meteen het café verlaten. Maar wij niet. Het was nog gezellig genoeg. Daarnaast moest ik ook nog wat eten. Samen met Philip zat ik nog aan de pizza en we zaten te genieten van het feit dat we gewoon eindelijk weer naar de kroeg kunnen.

Genieten van mijn nichtjes

Geplaatst op 1 november 2021 door Marnix

Beantwoorden

Het is halverwege oktober en best wel een drukte in Amsterdam. Nadat vorig jaar het dance-event ADE niet door ging door corona wordt het dit jaar ingehaald. Ik rijd naar het Scheepvaartmuseum. Samen met mijn nichtjes en mijn zus en mijn zwager breng ik een bezoek aan het museum. Een dagje uit met mijn nichtjes. Het is eigenlijk gek. Ik woon ontzettend dichtbij dit museum, maar dit is de eerste keer dat ik daar geweest ben. Ook als kind heb ik het museum nooit bezocht.

Een blauwe zee

Ik moest even wachten op ze toen ik bij het museum was. Ze hadden last van vastzittend verkeer hier naar toe. Toen ze eenmaal er waren gingen we ook gelijk naar binnen. Tegenwoordig gaat de kaartjes checken ook vrij snel via je telefoon. Binnen aangekomen kwamen we in een grote hal. Daar zagen we een zee van blauw. Iedereen mocht een tekening maken over orka’s en zee. Door een samenwerking met het Wereldnatuurfonds was er aandacht voor de vangst van orka’s. De hal moest een blauwe zee worden van orka’s in de zee.

Serieus genomen opdracht

Mijn nichtjes nemen de tekenopdracht zeer serieus. Ze waren er echt een tijdje mee bezig. Ik moet zeggen het resultaat was ook erg goed. Daarna gingen we verder kijken wat dit museum te bieden heeft. Het museum is verdeelt in de windstreken Noord, Zuid, West en Oost. Wij begonnen met de tentoonstelling aan de noordkant. Deze ging over de geschiedenis van de walvissen vangst. Er waren veel spelletjes die je via touchscreens kon spelen. Dus mijn nichtjes konden daar niet van afblijven.

Nog op een echte VOC-schip

Daarna gingen we naar de westkant van het museum. Hier was een tentoonstelling over de geschiedenis van Amsterdam als haven. Weer waren hier spelletjes die je kon spelen via touchscreens. Mijn nichtjes hadden wel aandacht voor de rest van de tentoonstelling, maar een touchscreen waarmee je spelletjes kan spelen kreeg wel extra aandacht van hun. En als laatste gingen we buiten natuurlijk het VOC-schip bekijken. We waren pas half 3 in het museum, dus daarna ging het museum al sluiten.

Protest tegen ADE

Toen wij naar buiten gingen konden we nog niet bij onze auto terecht. In de stad was er dit weekend het dancefestival ADE. En in de Kattenburgerstraat was er een optocht met wagens die karren trokken waar mensen op stonden te dansen. Ik dacht eerst dat dit bij ADE hoorde, maar weet bleek is dat dit een protest wast tegen het festival ADE. Toen de wagens wat weggetrokken waren konden we in de auto stappen. We gingen in West eten bij Mama’s Tapas op de Hugo de Grootplein. Om daar te komen kosten ook wat tijd.

Moeilijk om parkeerplek te vinden

Eenmaal aangekomen was het nog moeilijk om een parkeerplaats te vinden. Uiteindelijk besloten we eerst mij uit de auto te halen zodat mijn zus daarna de auto kon parkeren terwijl er vlak daar achter een andere auto was geparkeerd. Daarna liepen we rustig naar Mama’s Tapas. Het personeel was een beetje verrast dat ze zulke jonge dametjes als klanten hadden. Maar gelukkig blij verrast. We aten vrij voeg zodat ik hierna nog de tweede helft kon kijken van Ons Aller Ajax in mijn favoriete café.

Het succes van tapas

Mijn nichtjes hadden nog nooit tapas gegeten. En het was dan ook de vraag hoe ze hierop zouden reageren. Mijn zwager maakte de eerste keus voor de hapjes die wij zoden nemen. De verschillende hapjes kwamen op tafel en je zag dat van de meeste hapjes wel werd genoten. Alleen mijn jongste nichtje vond het meesten niet lekker. Maar het was voor mijn nichtjes over het algemeen een mooie ervaring. De meisjes wilden sommige hapjes ook thuis proberen te maken.

Een geslaagde dag

Na dit lekkere maal nam ik afscheid van mijn nichtjes. Je zag dat ze vandaag genoten hadden. Ik ging nog even een paar deuren verder kijken naar wat mijn favoriete club aan het doen is. Via mijn telefoon volgde ik wel wat er was gebeurd in de eerste helft. Het was een zware wedstrijd in Heerenveen, maar rust stand was 0-1. De tweede helft die ik keek met mijn maatje Philip was net veel beter. Maar het is wel lekker om met vrienden in een mooi café naar voetbal te kijken en uiteindelijk wonnen we met 0-2. Toch een goed eind van een hele mooie dag.

Weer gezelligheid

Geplaatst op 11 oktober 2021 door Marnix

Beantwoorden

Na dat anderhalf jaar geleden corona is uitgebroken wordt het leven steeds meer een stukje opener. Afgelopen week mochten mijn collega’s en ik weer naar het stadhuis. Via een app kan je een plek reserveren in het stadhuis. Afgelopen dinsdag had ik dat dus ook gedaan. Ik reed via de Sarphatistraat langs Artis over de Hortus naar het stadhuis. Mijn pas werkte nog, dus ik was zo binnen. Op naar de derde verdieping. Toen ik op mijn werkplek was merkte ik dat nog maar weinig collega’s ervoor kozen om op het stadhuis te werken. Martin en Fong waren er wel.

Collega’s nog steeds thuis

Martin hielp mij als vanouds uit mijn jas. Ik installeerde mij achter een computer. Al snel bleek dat mijn teamgenoten niet van plan waren naar het stadhuis te komen. Straks om 11 uur had ik wel een vergadering met ze. Dus ik moest een hokje vinden om met ze te videobellen. Videobellen kan niet via de computers op het stadhuis. Je kan met de computers op het stadhuis alleen maar op het digitale platform komen waarbinnen we werken en daar werkt MS Teams niet. Dus ging de vergadering met mijn mobiele telefoon. Het lukte mij steeds niet om op de wifi te komen van het stadhuis, dus deed ik het met de mobiele netwerk. Dit bleek uiteindelijk niet slim. Het slurpte data en mijn mobiel ging snel leeg. Een teken om na de vergadering toch maar weer naar huis te gaan.

Alles draait weer

Alles gaat steeds meer een beetje open. Sinds het begin van het nieuwe voetbalseizoen ga ik alweer naar Ajax. Na een stroef begin tegen PSV is Ajax ook beter gaan draaien. Al was het verlies tegen Utrecht een kleine hickup. Maar qua werk heb ik het gevoel dat het allemaal nog op gang moet komen. We hadden wel vorige week een teamuitje. Dit was heel gezellig. We waren naar het Nxt Museum geweest en daarna hebben we gegeten bij Kop van Oost. Je merkte dat iedereen toch weer behoefte had om elkaar weer te zien. Maar het thuiswerken vinden veel mensen toch wel lekker en makkelijk.

Ook zie ik weer familie

Maar ik merk dat er wel veel meer afspraken worden gemaakt. Vorige maand hadden we weer een familiedag met de Brockmeiers. Dit was speciaal voor de 80ste verjaardag van een tante van mij. Maar om elkaar weer te zien en met elkaar te eten dat was belangrijk. Deze kant van de familie had ik heel lang niet meer gezien, misschien wel twee jaar geleden. Daarna was twee weken later ook de eerste communie van mijn nichtje Maé. In de kerk mochten wij er niet bij zijn, nog steeds vanwege de coronamaatregelen. Maar daarna thuis bij mijn broer was er wel weer een uitgebreide lunch. Mijn broer woont met zijn gezin in België. En ze hebben daar van allerlei goede traiteurs, slagers en viszaken in de buurt. Het proeft allemaal veel lekkerder dan in Nederland. Of ik koop gewoon bij de verkeerde winkels.

Volle weekenden

Dat het allemaal weer open gaat merk ik aan mijn weekenden. Die zijn steeds voller aan het worden, elk weekend heb ik wel wat. Volgende week komen mijn nichtjes, kinderen van mijn zus, mij bezoeken in Amsterdam. We gaan naar het Scheepvaartmuseum en daarna eten in West. Zo kan ik daarna nog even Ajax kijken die het in het Abe Lenstra Stadion opnemen tegen Heerenveen in mijn stamkroeg De Oude Schaeper. Mijn weekenden zijn natuurlijk ook voller door deze grote hobby van mij. Ik mag weer naar de Arena voor de thuiswedstrijden en de uitwedstrijden mag ik weer kijken in mijn favoriete café.

Sociale dieren

Ik kijk dus weer met positivisme naar de komende weken. Waar ik weer gezellige dingen mag doen en natuurlijk naar mijn favoriete club gaan. Dat ik weer mensen ontmoet, want uiteindelijk zijn wij mensen sociale dieren. En deze sociale dieren moeten weer uit hun kooi worden gelaten.

Eindelijk weer naar de kroeg

Geplaatst op 29 juni 2021 door Marnix

Het is half juni. Na een aantal sombere maanden lijkt het weer wat vrolijker te worden. Door corona konden we de eerste maanden van 2021 niet veel doen. Daarnaast moesten we erg lang wachten voordat het een beetje mooi weer werd. Het is zaterdag 12 juni. Ik heb een taxi besteld naar de RAI voor mijn eerste prik van de vaccinatie tegen corona.

Mooie dag om mensen weer te zien

Ik heb mijn taxi vrij voeg besteld. Dat blijkt uiteindelijk ook goed te zijn, want ik word gecombineerd met een man die naar zijn stamkroeg gaat. Hier zie je dat we al meer open zijn en weer gaan genieten van het leven. De man woont niet ver van mij. En toch moeten we langs een opgebroken weg bij winkelcentrum Brazilië. De man vertelt vrolijk over dat hij vandaag naar zijn stamkroeg gaat. Het doet mij goed. Ik ben namelijk ook van plan om na mijn prik naar mijn stamkroeg te gaan. Andere mensen bestellen dus ook gewoon weer een AOV-taxi naar de kroeg. In de app van RMC staat nog steeds dat je alleen taxi mag bestellen als het echt noodzakelijk is. Dus ik voelde mij niet helemaal goed om het daarvoor te bestellen. Aan de andere kant vind ik het noodzakelijk, want ik heb weer sociale contacten nodig!

Gooi die prik er maar in

Uiteindelijk ben ik drie kwartier voor mijn afspraak bij de RAI. Ik merk dat ze daar helemaal niet op de tijd letten wanneer mijn afspraak is. Ik moet gewoon aansluiten in de rij. Het lijkt een erg lange rij, maar na een tijdje merk ik dat het vrij snel gaat. Op verschillende plekken vragen ze wel om de juiste papieren. Tegen de tijd dat ze mij prikken is het heel snel gebeurd. Ik rijd verder naar de plek waar ik een kwartier moet wachten om te kijken of de vaccinatie niet voor rare na effecten zorgt. Moet je voorstellen. Misschien kan ik straks lopen.

Als van ouds

De taxi van de RAI naar mijn stamkroeg had ik ook ruim na de tijd van dat ik mijn prik kreeg besteld. Dus bij de parkeerplaatsen bij de RAI moest ik nog even wachten. Rond kwart over twee was ik bij mijn stamkroeg aan de Tweede Hugo de Grootstraat. Ik had met Jelle en Philip afgesproken. Op het moment dat ik aankwam bij het café zei John al meteen tegen de chauffeur: “Neem die jongen maar weer mee.” Echt de humor dat ik gemist heb. Philip zat al aan een biertje toen ik aankwam, alleen Jelle was er nog niet. Hij moest nog even zijn baard netjes trimmen. Waarom weet ik niet. Het is niet zo dat hij Philip en mij hoeft te versieren of zo.

Philip en ik beginnen maar vast

Philip en ik begonnen maar vast te bestellen en zagen wel wanneer ‘Cinderella’ zou komen. Het was nog maar net middag. Tijd om eerst onze magen te vullen. Broodje bal is echt goed bij De Oude Schaeper. Philip begon met een tosti, maar naam daarna nog even de traditionele bal. Het bleek dat er nog iemand genoot van de gezelligheid van De Schaeper die vanochtend een prik had gekregen. Dat gaf meteen een band. Zij vroeg hoe ik mij nu voelde. Zij was twee uur eerder dan ik geprikt. Zij zou vertellen wat voor effecten zij krijgt, dan kon ik mij alvast voorbereiden.

Voetbalgelul

Toen ‘Cinderella’, Jelle, net iets na drieën er dan toch aankwam werd het echt gezellig. Ik had een paar dagen daarvoor net mijn kop kaal geschoren en Jelle doet dat al jaren. We waren net de ‘Ten Hag twins’. Terwijl Philip en ik aan de bier waren bestelde onze ‘Cinderella’, zoals altijd, rosé. Het EK was gisteren begonnen. Terwijl gisteren Italië makkelijker won van Turkije dan ik dacht was de wedstrijd Wales – Zwitserland bezig toen wij met onze drankjes bezig waren. Maar in de kroeg mocht de wedstrijd niet uitgezonden worden. De gesprekken tussen Jelle, Philip en mij gingen ook niet over het EK, maar als echte Ajacieden, over welke aankopen Ajax moet maken deze zomer. Ik vertelde over dat Valentijn Driessen het had over dat Ajax Steven Berghuis wilt kopen. Ik zou dat een slechte aankoop vinden. Volgens mij moeten ze Ihattaren kopen.

Wending gesprek

Een uur later voegde Beau zich bij onze gezelschap. We waren nog steeds over de aankopen van Ons Aller Ajax aan het discussiëren. Beau is de huisgenoot van Philip. Beau houdt niet van voetbal. Maar vaak als hij aansluit gaat het wel vaak over voetbal. Hij zegt altijd dat hij het niet erg vindt dat het gesprek over voetbal gaat, maar hij kan er binnen no time voor zorgen dat het gesprek een ander onderwerp heeft. Zo spraken we opeens over vaccineren. Of in het geval van Beau om je niet te laten vaccineren.

Amsterdamse humor

Het ging nog steeds goed met de vrouw aan het tafeltje naast ons. En John genoot ook aan dat tafeltje. De Amsterdamse humor bleef daar maar doorgaan. Jelle en Beau namen op een gegeven moment afscheid. Philip en ik bleven nog gezellig op het terras. De wedstrijd van zes uur was al begonnen tussen Denemarken en Finland. Op eens kregen we het verschrikkelijke nieuws binnen over Christian Eriksen. Hij viel neer. Philip’s en mijn gedachten keerden natuurlijk terug naar Abdelhak Nouri van een paar jaar geleden.

Dat doen we nog een keer

Later kwam Jelle nog terug. Onze ‘Cinderella’ had een schoonheidsslaapje genomen. We namen nog een biertje of rosé om het af te leren. Met zijn drieën bespraken we wat er in Kopenhagen was gebeurd. Gelukkig kregen wij nog te horen dat Eriksen bij kennis was. Rond 9 uur nam ik weer de taxi terug naar huis. Het was weer ouderwets gezellig in De Oude Schaeper. Hopelijk komen deze tijden om te genieten in je favoriete kroeg weer terug. Lekker lullen over niets en weer grappen uithalen bij elkaar. Of niets. Over voetbal praten, de belangrijkste bijzaak in het leven.