Een oproep tot verbetering

Mijn vriend Tim met zijn zus en mijn voetbalmaatjes

Het is halverwege juni. Het is bijna zomer, maar met al dat regen lijkt het wel herfst. Het Europees Kampioenschap voetbal is net begonnen en ik ga naar Amersfoort om bij mijn vriend Tim naar de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal te kijken tegen Polen. Ik heb een taxi via Valys, de landelijke service voor vervoer voor mensen met een beperking. De taxi is redelijk op tijd, maar zoals gebruikelijk zitten er al mensen in de taxi en moeten we nog iemand ophalen. Dit is niet erg. Dat hoort erbij.

Andere ophalen

We zijn op weg naar Nieuw-West om de andere passagier op te halen. Het kost wel wat tijd om in Nieuw-West te komen, want ik woon letterlijk helemaal aan de andere kant van de stad. Wanneer we eenmaal de andere passagier hebben opgehaald gaan we op pad. Beide andere passagiers moeten allebei naar Bussum. Dus dat komt goed uit. Wanneer we in de straat zijn waar de eerste passagier naar toe gebracht moest worden blijkt zelfs dat de andere passagier in de zelfde straat moet wezen, want hij zegt: “U moet nog iets verder rijden.” Wat een toevalligheid.

Eindelijk op bestemming

Als we in Amersfoort zijn blijkt het nog wel even te duren voor we in straat zijn waar Tim woont. Wanneer ik uit de taxi ga gaat het harder regen. Tim staat al buiten te wachten. Snel rijden we de ingang in van zijn huis wat speciaal elektrische deuren heeft. Terwijl ik 1 uur de taxi had besteld, de chauffeur maar 10 minuten later was, ben ik net op tijd voor de wedstrijd die 3 uur begon. Het kost gewoon tijd om met Valys te reizen. Dat ben ik wel gewend.

Op het nippertje winnen

We gaan dus eerst de wedstrijd kijken. Nederland heeft zijn kansen, maar geen uitgespeelde kansen. Na een kwartier heeft Polen een hoekschop en via een kopbal scoort Polen 1-0. Daarna krijgt Nederland steeds meer kansen en binnen een half uur is het 1-1. Met rust moet ik naar het toilet. Daarvoor moet ik de lift nemen naar de eerste verdieping. Daar is Tim’s slaapkamer en zijn badkamer. Tim heeft een mooie woning in Amersfoort met twee verdiepingen. Het is ruimer dan wat hij had in Amsterdam. Dus ik begrijp zijn keuze. We gingen de tweede helft kijken. Het was een saaie tweede helft. Op het einde van de tweede helft hadden we weer Weghorst nodig om deze wedstrijd te winnen.

Zien thuis te komen

Na de wedstrijd gingen we pizza bestellen. De bezorger had niet door dat hij aan de achterkant van het huis moest aanbellen, maar uiteindelijk ging hij toch achterom. Rond 8 uur had ik mijn taxi weer terug naar Amsterdam besteld. Die blijkt te laat te zijn. Ze mogen een kwartier eerder of later komen. Dus ik wacht een kwartier en ik wil niet ongeduldig over kom dus rond half 9 ga ik bellen waar mijn taxi blijft. Er wordt niet meteen opgenomen, maar op een gegeven moment duurt het steeds langer, een half uur. Ik bekijk de mogelijkheid om met de trein terug naar Amsterdam te reizen. Maar assistentie om in de trein te komen moet je drie uur van te voren aanvragen. Dus dan kan ik vrij laat reizen met de trein. Daarnaast komen Tim en ik er achter dat er bij Hilversum een treinstoring is. Dus de trein is ook geen optie.

Taxi komt niet

Inmiddels zit ik al een uur aan de lijn met Valys en wordt er nog steeds niet opgenomen. Ik word inmiddels zenuwachtig. Ik heb de hoop opgegeven dat ik deze avond nog geholpen word door Valys en dat er nog een taxi komt. Tim koopt zijn zorg zelf in met een persoonsgebonden budget sinds hij naar Amersfoort is verhuisd. Een aantal verzorgers wonen bij hem in de buurt. Een Hongaarse verzorgster die deze avond geen dienst heeft wil mij wel naar Amsterdam rijden met de Caddy van Tim. Zo kom ik deze avond toch nog in Amsterdam.

Nog steeds zelfde problemen

Ik ben Tim en deze verzorgster eeuwig dankbaar dat ze dit wilden doen. Maar ik vind het ongehoord dat een taxiservice het zo af laat weten. Ik zou echt niet weten wat ik had moeten doen als ik niet met de Caddy van Tim naar huis gebracht kon worden. Het aparte is dat het lijkt dat Nederland zelfs achteruit gaat in plaats van vooruit. Zo’n 10 jaar geleden kon je nog een uur van te voren een taxi bestellen of assistentie voor de trein. Nu moet je de assistentie drie uur van te voren bestellen en de taxi via Valys een avond van te voren en in het weekend zelfs 24 uur van te voren.

Vechten voor verbetering

Soms weet ik niet of het hier nog beter wordt, maar als je wilt dat wij mee doen in de maatschappij en de samenleving wat inclusiever wordt moeten dit soort punten als vervoer beter worden. Al klinkt deze blog misschien wat somber toch heb ik de hoop dat het beter kan worden. Daar zal ik altijd voor vechten.

Eindelijk weer naar de kroeg

Het is half juni. Na een aantal sombere maanden lijkt het weer wat vrolijker te worden. Door corona konden we de eerste maanden van 2021 niet veel doen. Daarnaast moesten we erg lang wachten voordat het een beetje mooi weer werd. Het is zaterdag 12 juni. Ik heb een taxi besteld naar de RAI voor mijn eerste prik van de vaccinatie tegen corona.

Mooie dag om mensen weer te zien

Ik heb mijn taxi vrij voeg besteld. Dat blijkt uiteindelijk ook goed te zijn, want ik word gecombineerd met een man die naar zijn stamkroeg gaat. Hier zie je dat we al meer open zijn en weer gaan genieten van het leven. De man woont niet ver van mij. En toch moeten we langs een opgebroken weg bij winkelcentrum Brazilië. De man vertelt vrolijk over dat hij vandaag naar zijn stamkroeg gaat. Het doet mij goed. Ik ben namelijk ook van plan om na mijn prik naar mijn stamkroeg te gaan. Andere mensen bestellen dus ook gewoon weer een AOV-taxi naar de kroeg. In de app van RMC staat nog steeds dat je alleen taxi mag bestellen als het echt noodzakelijk is. Dus ik voelde mij niet helemaal goed om het daarvoor te bestellen. Aan de andere kant vind ik het noodzakelijk, want ik heb weer sociale contacten nodig!

Gooi die prik er maar in

Uiteindelijk ben ik drie kwartier voor mijn afspraak bij de RAI. Ik merk dat ze daar helemaal niet op de tijd letten wanneer mijn afspraak is. Ik moet gewoon aansluiten in de rij. Het lijkt een erg lange rij, maar na een tijdje merk ik dat het vrij snel gaat. Op verschillende plekken vragen ze wel om de juiste papieren. Tegen de tijd dat ze mij prikken is het heel snel gebeurd. Ik rijd verder naar de plek waar ik een kwartier moet wachten om te kijken of de vaccinatie niet voor rare na effecten zorgt. Moet je voorstellen. Misschien kan ik straks lopen.

Als van ouds

De taxi van de RAI naar mijn stamkroeg had ik ook ruim na de tijd van dat ik mijn prik kreeg besteld. Dus bij de parkeerplaatsen bij de RAI moest ik nog even wachten. Rond kwart over twee was ik bij mijn stamkroeg aan de Tweede Hugo de Grootstraat. Ik had met Jelle en Philip afgesproken. Op het moment dat ik aankwam bij het café zei John al meteen tegen de chauffeur: “Neem die jongen maar weer mee.” Echt de humor dat ik gemist heb. Philip zat al aan een biertje toen ik aankwam, alleen Jelle was er nog niet. Hij moest nog even zijn baard netjes trimmen. Waarom weet ik niet. Het is niet zo dat hij Philip en mij hoeft te versieren of zo.

Philip en ik beginnen maar vast

Philip en ik begonnen maar vast te bestellen en zagen wel wanneer ‘Cinderella’ zou komen. Het was nog maar net middag. Tijd om eerst onze magen te vullen. Broodje bal is echt goed bij De Oude Schaeper. Philip begon met een tosti, maar naam daarna nog even de traditionele bal. Het bleek dat er nog iemand genoot van de gezelligheid van De Schaeper die vanochtend een prik had gekregen. Dat gaf meteen een band. Zij vroeg hoe ik mij nu voelde. Zij was twee uur eerder dan ik geprikt. Zij zou vertellen wat voor effecten zij krijgt, dan kon ik mij alvast voorbereiden.

Voetbalgelul

Toen ‘Cinderella’, Jelle, net iets na drieën er dan toch aankwam werd het echt gezellig. Ik had een paar dagen daarvoor net mijn kop kaal geschoren en Jelle doet dat al jaren. We waren net de ‘Ten Hag twins’. Terwijl Philip en ik aan de bier waren bestelde onze ‘Cinderella’, zoals altijd, rosé. Het EK was gisteren begonnen. Terwijl gisteren Italië makkelijker won van Turkije dan ik dacht was de wedstrijd Wales – Zwitserland bezig toen wij met onze drankjes bezig waren. Maar in de kroeg mocht de wedstrijd niet uitgezonden worden. De gesprekken tussen Jelle, Philip en mij gingen ook niet over het EK, maar als echte Ajacieden, over welke aankopen Ajax moet maken deze zomer. Ik vertelde over dat Valentijn Driessen het had over dat Ajax Steven Berghuis wilt kopen. Ik zou dat een slechte aankoop vinden. Volgens mij moeten ze Ihattaren kopen.

Wending gesprek

Een uur later voegde Beau zich bij onze gezelschap. We waren nog steeds over de aankopen van Ons Aller Ajax aan het discussiëren. Beau is de huisgenoot van Philip. Beau houdt niet van voetbal. Maar vaak als hij aansluit gaat het wel vaak over voetbal. Hij zegt altijd dat hij het niet erg vindt dat het gesprek over voetbal gaat, maar hij kan er binnen no time voor zorgen dat het gesprek een ander onderwerp heeft. Zo spraken we opeens over vaccineren. Of in het geval van Beau om je niet te laten vaccineren.

Amsterdamse humor

Het ging nog steeds goed met de vrouw aan het tafeltje naast ons. En John genoot ook aan dat tafeltje. De Amsterdamse humor bleef daar maar doorgaan. Jelle en Beau namen op een gegeven moment afscheid. Philip en ik bleven nog gezellig op het terras. De wedstrijd van zes uur was al begonnen tussen Denemarken en Finland. Op eens kregen we het verschrikkelijke nieuws binnen over Christian Eriksen. Hij viel neer. Philip’s en mijn gedachten keerden natuurlijk terug naar Abdelhak Nouri van een paar jaar geleden.

Dat doen we nog een keer

Later kwam Jelle nog terug. Onze ‘Cinderella’ had een schoonheidsslaapje genomen. We namen nog een biertje of rosé om het af te leren. Met zijn drieën bespraken we wat er in Kopenhagen was gebeurd. Gelukkig kregen wij nog te horen dat Eriksen bij kennis was. Rond 9 uur nam ik weer de taxi terug naar huis. Het was weer ouderwets gezellig in De Oude Schaeper. Hopelijk komen deze tijden om te genieten in je favoriete kroeg weer terug. Lekker lullen over niets en weer grappen uithalen bij elkaar. Of niets. Over voetbal praten, de belangrijkste bijzaak in het leven.