Het is eind mei. Het heeft dit jaar lang geduurd voordat het mooi weer is, maar vandaag is het dan echt zover. Het mooie weer slaat aan. Echt weer om een kroegentocht te houden. Geen kroegentocht waarbij het doel is drinken. Vandaag is het doel toegankelijkheid. Ik ga richting Zoey’s waar ik met vrienden van Onbeperkt Oost heb afgesproken. Zoey’s zit aan de ene kant in de richting van de Linnaeusstraat en aan de andere kant hoort het bij het winkelcentrum Oostpoort.
Het openbaar vervoer met visuele beperking
Nadat bijna iedereen is aangekomen bij Zoey’s is het nog even wachten op Erwin. Erwin heeft een visuele beperking. Hij is net uitgestapt uit tram 9. Hij woont in Park de Meer, waar vroeger het oude stadion van Ajax stond. Terwijl ik hem uit de tram zie lopen met zijn blindengeleide stok, vraag ik mij af hoe hij weet wanneer er een tram aankomt en wanneer hij moet instappen. Ik durf het niet te vragen, ik weet niet waarom.
Bewust worden
Het is zo belangrijk dat iedereen bewust is wat er komt kijken als je uitgaat met een beperking. Daarom houden wij, als Onbeperkt Oost, ook deze kroegentocht. Ik doe nu al een jaartje of vijf vrijwilligerswerk voor deze vereniging, maar nog steeds vind ik het moeilijk om zelf hier bewust van te zijn bij mensen die een andere vorm van een beperking hebben dan ik. Laat dus staan hoe moeilijk het is voor mensen die geen beperking hebben.
Aftrappen met drankje
We besluiten om op het terras van Zoey’s te gaan zitten aan de kant van het winkelcentrum. Daar is het wat koeler dan aan de andere kant. We nemen allemaal een drankje, nog niet alcoholisch. We blijven niet lang bij Zoey’s, want we hebben strak programma dat Els echt in de gaten houdt.
Goed toegankelijk
Er wordt wel even gekeken naar het invaliden toilet, dat Zoey’s als één van de weinigen heeft. Er zijn toch punten op aan te merken. Zo is het voor een rolstoelgebruiker handig om een staaf aan de binnenkant van de deur te hebben. Zo kun je als je in het toilet staat de deur dicht krijgen. Daarnaast er een verschoontafel in het toilet voor een baby, waardoor er minder ruimte voor de persoon met een beperking is om te draaien met je rolstoel.
Vriendelijkheid is erg belangrijk
We lopen via een steegje dat Nirwana heet naar de Oranje-Vrijstaatkade. Ik moet zeggen dat ik mij niet echt in mijn hoogste staat voel als ik door dit steegje rijd. Als we bij het terras komen van Blend Coffee & Wine zegt Erwin dat de stoeprand tussen de straat en het terras onduidelijk is voor iemand met een visuele handicap. De serveerster is ontzettend vriendelijk en haalt al snel de menukaarten te voorschijn. Ook één voor Erwin. Niet bij nagedacht dat hij de kaart toch niet kan lezen. Coen begint de kaart aan Erwin voor te lezen. Tegen de tijd dat wij onze eerste drankjes bestellen en ook hebben doorgegeven wat we willen eten vragen we toch aan de vriendelijke serveerster of zij Erwin de menukaart zou hebben voorgelezen als wij er niet waren. Natuurlijk zegt zij met alle vriendelijkheid: “Natuurlijk.”
Minder toegankelijk
Na dat wij heerlijk gegeten hebben kijken we nog even hoe ruim het binnen is. Het restaurant heeft een ruime ingang en ook de tafeltjes binnen zitten op een ruime afstand van elkaar. Even nog naar het toilet. “Nee, dat is geen invaliden toilet te noemen.” Het heren- en damestoilet zit ook nog eens heel dicht op elkaar. Sommige toiletten in restaurants hebben ondanks dat ze geen invaliden toilet hebben toch een redelijke ruimte waardoor je eventueel als mannelijke gebruiker je plasfles kan gebruiken. Hier is dat echt niet het geval.
Nog veel te doen
We gaan nog met z’n allen een drankje als afsluiting doen bij Poesiat en Kater. Terwijl dit café pas een jaar geleden opgeleverd is zitten de toiletten op eerste verdieping. De serveerder vindt dit erg vervelend. Je zou zeggen dat als het een jaar geleden is opgeleverd ze zeker rekening houden met de toegankelijkheid. Maar het is een monument. Dit zorgt ervoor dat er niet mag worden uitgebouwd. Er konden ook op geen andere plek toiletten worden geplaatst. Erwin vertelt dat hij hier al eens eerder heeft gegeten en dat toen de serveerster niet van dienst wilde zijn om zijn vis te ontgraten. Dit speet de serveerder ook. Hij zei er wel bij dat het soms erg druk is en de vis die zij serveren heeft veel graten. Dan zou er niet echt tijd voor zijn.
Goede ervaring om verder op te bouwen
Al met al was het een goede ervaring met Els, Frederieke, Coen en Erwin. Terwijl zij nog zitten na te genieten van het afsluitende drankje excuseer ik mij. Aangezien Poesiat en Kater geen invaliden toilet heeft ga ik toch richting huis. Het was een goede avond. Buiten het feit dat zeker nog niet alles goed aan het VN-verdrag voldoet, worden ze er in de horeca bewuster van dat er wat gedaan moet worden aan toegankelijkheid. Maar er zijn nog grote stappen te zetten.