Een avontuur voor mijn nichtje

Met mijn nichtje Faye in de Arena.

We zitten alweer in maart. De tweede seizoenshelft van het voetbalseizoen is alweer een aantal wedstrijden onderweg. Inmiddels is Schreuder ontslagen en heeft Heitinga de taken bij Ajax overgenomen. Ajax staat er in de competitie na een aantal wedstrijden onder leiding van Heitinga er ook een stuk beter voor. Ik ga ook met een lach naar de Arena. Al ben ik altijd wel vrolijk als ik onze jongens mag bekijken in de Arena. Als ik naar de Arena ga heb ik ook altijd een begeleiderskaart. Mijn zwager of zus gaan vaak met mij mee. Als mijn nichtjes horen dat pappa of mamma weer met mij mee gaan vragen ze altijd of ze ook mee mogen, maar ik heb nooit een extra kaart voor hun. Maar deze keer tegen Sparta heb ik het wel kunnen regelen voor Faye.

Op weg naar Ajax

De wedstrijd begint om kwart voor vijf. Ik spreek met mijn zwager af dat we al om vier uur bij de Arena zijn. Mijn nichtje mocht van mij nog een sjaal uitkiezen bij één van de kraampjes rondom de Arena. Als je mij een beetje kent weet je dat ik iemand die graag op tijd is voor een afspraak. Dus ik was al half drie onderweg. En dit bleek een goed idee, want de metro’s waren al redelijk vol richting Gein. Maar ik was zo vroeg vertrokken dat dit geen probleem was. Rond half vier was ik al bij de Arena. Wat bleek is dat mijn zwager en nichtje vier uur niet gingen redden. Uiteindelijk waren ze net voor de wedstrijd aanwezig. Dus was er geen tijd om een sjaal uit te kiezen en moesten we naar binnen.

Enthousiasme van Faye

Toen we eenmaal binnen waren keek Faye haar ogen uit. Zittend op de schoot van haar vader probeerde Jochem te kijken welke spelers ze allemaal kende. Ze kwam niet op veel namen, maar dat is niet zo belangrijk. Ze werd al enthousiast van hoe aanvallend Ajax begon aan de wedstrijd. Dit zorgde er al voor dat Ajax in de zesde minuut 1-0 voor kwam te staan. Ik weet niet of ze de hele tijd oplette wat er gebeurde tijdens de wedstrijd, maar je zag dat ze er wel van genoot om in het stadion te zijn. Ze genoot wel van de sfeer. En eigenlijk is dat ook belangrijk voor mij en de jongens waarmee ik in de Arena zit. Op een gegeven moment kwam ook Ajax op een 2-0 voorsprong, nog voor de rust.

Sfeer in Arena

De rust is het drukste moment om een nieuw drankje te halen of een snack. Dus meestal halen we wat als de tweede helft net begint. En dit keer was het niet anders. Terwijl mijn zwager nog een biertje voor mij haalde kreeg Faye nog een fris met een zakje chips. Ze bood netjes wat chips aan, maar ik hoefde niet. Aan het begin van de tweede helft had Ajax moeite om op schot te komen. Een penalty in de 64ste minuut was nodig om weer een beetje schot in de zaak te krijgen. Maar voor Faye was het spel van Ajax niet het belangrijkst. Je zag dat ze vol genoot van het gezang om haar heen en de sfeer die gemaakt werd. Ze was ook verbaasd hoe sommige supporters fel mee reageren als ze niet eens zijn met een beslissing van de scheids.

Slotfase wedstrijd

In de 84ste minuut maakte Kudus met een mooie vrije trap de 4-0. Ik gaf Faye mijn telefoon in de hand. Zij mocht de man van de wedstrijd kiezen via de Ajax-app. Maar dit ging een beetje fout. Voor zij kon swipen naar de juiste speler vergrendelde mijn telefoon. Toen ik mijn telefoon weer ontgrendelde was er al een stem uitgebracht. We hadden gestemd op Gerónimo Rulli, de keeper. Natuurlijk had hij de 0 gehouden, maar dit was niet echt de man van de wedstrijd. Mijn zwager en mijn nichtje gingen een paar minuten voor de wedstrijd was afgelopen al naar beneden om de auto weer te pakken naar Heemstede. Normaal gesproken zouden we zingen: “Laat je club maar in de steek.” Maar ik begrijp ook wel dat ze niet meer in zo’n file willen komen te staan die ze hadden toen ze naar de Arena reden.

Genieten van mijn nichtjes en neefje

Het is nu de tweede keer dat een nichtje van mij mee geweest is naar Ajax. En beide keren vond ik het hartstikke leuk. Ik probeer mijn nichtjes en neefje de liefde die ik heb voor Ajax mee te geven. Zo heb ik ze allemaal lid gemaakt van de Ajax Kidsclub. De twee nichtjes die nu mee geweest zijn zijn de kinderen van mijn zus. Nu is het nog de bedoeling dat ook haar laatste dochter, Bente, aan het eind van het seizoen mee gaat. En misschien kijken of de kinderen van mijn broer ook een keer mee kunnen gaan. Maar voor nu verheug ik mij eerst op dat Bente mee gaat.

Genieten van mijn nichtjes

Het is halverwege oktober en best wel een drukte in Amsterdam. Nadat vorig jaar het dance-event ADE niet door ging door corona wordt het dit jaar ingehaald. Ik rijd naar het Scheepvaartmuseum. Samen met mijn nichtjes en mijn zus en mijn zwager breng ik een bezoek aan het museum. Een dagje uit met mijn nichtjes. Het is eigenlijk gek. Ik woon ontzettend dichtbij dit museum, maar dit is de eerste keer dat ik daar geweest ben. Ook als kind heb ik het museum nooit bezocht.

Een blauwe zee

Ik moest even wachten op ze toen ik bij het museum was. Ze hadden last van vastzittend verkeer hier naar toe. Toen ze eenmaal er waren gingen we ook gelijk naar binnen. Tegenwoordig gaat de kaartjes checken ook vrij snel via je telefoon. Binnen aangekomen kwamen we in een grote hal. Daar zagen we een zee van blauw. Iedereen mocht een tekening maken over orka’s en zee. Door een samenwerking met het Wereldnatuurfonds was er aandacht voor de vangst van orka’s. De hal moest een blauwe zee worden van orka’s in de zee.

Serieus genomen opdracht

Mijn nichtjes nemen de tekenopdracht zeer serieus. Ze waren er echt een tijdje mee bezig. Ik moet zeggen het resultaat was ook erg goed. Daarna gingen we verder kijken wat dit museum te bieden heeft. Het museum is verdeelt in de windstreken Noord, Zuid, West en Oost. Wij begonnen met de tentoonstelling aan de noordkant. Deze ging over de geschiedenis van de walvissen vangst. Er waren veel spelletjes die je via touchscreens kon spelen. Dus mijn nichtjes konden daar niet van afblijven.

Nog op een echte VOC-schip

Daarna gingen we naar de westkant van het museum. Hier was een tentoonstelling over de geschiedenis van Amsterdam als haven. Weer waren hier spelletjes die je kon spelen via touchscreens. Mijn nichtjes hadden wel aandacht voor de rest van de tentoonstelling, maar een touchscreen waarmee je spelletjes kan spelen kreeg wel extra aandacht van hun. En als laatste gingen we buiten natuurlijk het VOC-schip bekijken. We waren pas half 3 in het museum, dus daarna ging het museum al sluiten.

Protest tegen ADE

Toen wij naar buiten gingen konden we nog niet bij onze auto terecht. In de stad was er dit weekend het dancefestival ADE. En in de Kattenburgerstraat was er een optocht met wagens die karren trokken waar mensen op stonden te dansen. Ik dacht eerst dat dit bij ADE hoorde, maar weet bleek is dat dit een protest wast tegen het festival ADE. Toen de wagens wat weggetrokken waren konden we in de auto stappen. We gingen in West eten bij Mama’s Tapas op de Hugo de Grootplein. Om daar te komen kosten ook wat tijd.

Moeilijk om parkeerplek te vinden

Eenmaal aangekomen was het nog moeilijk om een parkeerplaats te vinden. Uiteindelijk besloten we eerst mij uit de auto te halen zodat mijn zus daarna de auto kon parkeren terwijl er vlak daar achter een andere auto was geparkeerd. Daarna liepen we rustig naar Mama’s Tapas. Het personeel was een beetje verrast dat ze zulke jonge dametjes als klanten hadden. Maar gelukkig blij verrast. We aten vrij voeg zodat ik hierna nog de tweede helft kon kijken van Ons Aller Ajax in mijn favoriete café.

Het succes van tapas

Mijn nichtjes hadden nog nooit tapas gegeten. En het was dan ook de vraag hoe ze hierop zouden reageren. Mijn zwager maakte de eerste keus voor de hapjes die wij zoden nemen. De verschillende hapjes kwamen op tafel en je zag dat van de meeste hapjes wel werd genoten. Alleen mijn jongste nichtje vond het meesten niet lekker. Maar het was voor mijn nichtjes over het algemeen een mooie ervaring. De meisjes wilden sommige hapjes ook thuis proberen te maken.

Een geslaagde dag

Na dit lekkere maal nam ik afscheid van mijn nichtjes. Je zag dat ze vandaag genoten hadden. Ik ging nog even een paar deuren verder kijken naar wat mijn favoriete club aan het doen is. Via mijn telefoon volgde ik wel wat er was gebeurd in de eerste helft. Het was een zware wedstrijd in Heerenveen, maar rust stand was 0-1. De tweede helft die ik keek met mijn maatje Philip was net veel beter. Maar het is wel lekker om met vrienden in een mooi café naar voetbal te kijken en uiteindelijk wonnen we met 0-2. Toch een goed eind van een hele mooie dag.