Het seizoen is alweer een tijdje afgelopen. Het volgende voetbalseizoen gaat weer bijna beginnen. Ik woon nu al bijna een decennium in onze hoofdstad Amsterdam. En in die tijd ben ik echt een Amsterdammer geworden. Al vanaf jongs af aan ben ik ook een groot Ajax-fan. En sinds ik in Amsterdam woon is die liefde alleen maar groter geworden. Het eerste volle seizoen dat ik in deze stad meemaakte, 2010 – 2011, was dan ook een groot succes. Na jaren geen landskampioen te zijn geweest was het weer eens zo ver. Halverwege dat seizoen kwam Frank de Boer aan het roer bij Ajax en we stonden op dat moment een straatlengte achter op concurrent PSV. Maar tijdens de laatste speelronde werden we toch kampioen.
Succesvolle seizoenen
De drie seizoenen daarna kenden we het zelfde succes. En ik kon het allemaal meebeleven in de mooiste stad op aarde. Ik ging niet meer met de auto naar de Arena, maar nam elke wedstrijd de metro. En dat is een beleving. De sfeer zit er al aardig goed in bij de supporters die de metro nemen. Soms een beetje te goed. Dan hebben ze al het één en ander gedronken in de stad. Maar voor mij is de metro echt een uitkomst. Je bent zo in de Arena. Je hoeft de auto niet meer kwijt onder de Arena. En als je de metro neemt met een rolstoel maken de medereizigers altijd ruimte in de metro.
In Caddy naar Rotterdam
Nu ik bijna een decennium in Amsterdam woon maak ik voor het eerst een reis naar Rotterdam. Voor de bekerfinale tegen Willem II. Met een groep vrienden rijden we in de Caddy naar De Kuip. Omdat ik rolstoelgebonden ben hoef ik niet met zo’n combiregeling met bus of trein. Wanneer wij De Kuip naderen kunnen wij met het tonen van mijn Gehandicaptenparkeerkaart parkeren op een parkeerplaats super dichtbij het stadion. We zijn ruimschoots op tijd en nemen eerst nog even een patatje. De ingang die ik moet nemen is ook super dichtbij. Als ik met mijn vriend, Jeroen, naar binnen ga worden we eerst geleidt naar het platform waar de Willem II-supporters opstaan met een beperking. Daarna helpt een steward ons naar het platform achter het doel waar wij mogen staan. Het is erg dicht achter het doel en het doet mij denken aan mijn eerste wedstrijd in De Meer.
Liederen en spandoeken
De clubliederen worden gespeeld van beide clubs, Willem II en Ajax. Bij Ajax zijn dat meerdere liederen. Van de Ajax-marsch tot ‘Dit is mijn club’. Bij Willem II is dat maar één nummer. Zo vaak hebben zij ook niet de kans om iets te winnen. Daarna lieten beide supporters hun spandoeken zien. Dit zijn hele grote doeken en er zit altijd heel veel werk in. Ik vond dit keer de doek van Willem II veel indrukwekkender. Het shirt van Willem II, wat ik een ontzettend mooi shirt vind, was heel groot weergegeven op het doek.
Gespannen gezichten
Voor Willem II is deze finale nog bijzonderder. Zij staan niet zo vaak in een finale. Je ziet het ook aan de gespannen gezichten van de supporters die ik langs zag komen buiten het stadion. De wedstrijd begint. Beide teams beginnen wat aftastend. Maar de supporters, zowel van Ajax als Willem II, niet. Terwijl de wedstrijd meer dan een half uur eigenlijk geen goed voetbal is, steken een aantal supporters van Ajax fakkels aan. Ik vraag mij af hoe ze die naar binnen hebben gekregen. Aan het einde van de eerste helft is er toch een corner voor Ajax en Tadic geeft een mooie pass aan Blind die tegendraads in kan koppen. De bal gaat wel via de keeper. De ban is dan gebroken. Twee minuten later kan Huntelaar alweer scoren door een hele mooie opgebouwde aanval.
Opperbeste stemming
Tijdens de rust blijkt het vrij druk te zijn bij de drankjes. Gelukkig heeft Jeroen voor de rust al wat drankjes voor ons geregeld. De Ajax-fans zijn tijdens de rust natuurlijk in opperbeste stemming. Met de stewards, die komen van de Arena, bespreek ik nog de doelpunten. Omdat een 0-2 voorsprong al redelijk is begint Ajax relatief rustig aan de tweede helft. Pas rond de 65ste minuut komt het derde doelpunt. Huntelaar kan zijn tweede maken van de middag. Hij schiet de bal in een leeg goal omdat Willem II helemaal wordt weggespeeld. Wat is die ‘oude’ Huntelaar nog goed. Ik dacht dat hij het niet meer in zich had na zijn laatste jaren bij Schalke 04, maar bij Ajax is hij weer helemaal opgebloeid. In de 75ste minuut kan Kristensen nog de vierde maken. Hij scoort niet zo vaak. Zijn schot wordt nog aangeraakt door de keeper, maar hij kan het doelpunt niet voorkomen. Aan het einde van de wedstrijd laten de Ajax-supporters nog hun ruggen zien aan de overkant en zitten ze te springen.
Afsluiten met burger
We bekijken nog hoe Tomas Galasek de KNVB-beker aan De Ligt overhandigt. Nadat we even gezien hebben hoe de Ajacieden de beker hebben ontvangen verlaten we toch vrij snel het stadion. We pakken op de snelweg richting Amsterdam nog een Burger King. Een welverdiende snack. Daarna gaan we toch echt richting huis. Als ik thuis word afgezet ben ik moe, maar wel bevredigend.