Blijven overtuigen tot 15 maart!

Het is twee maanden voor de verkiezingen. Aan het einde van de maand wordt bepaald welke partijen mee mogen doen aan het premiersdebat van RTL. Het is nog maar de vraag of D66 daarbij zit. Maar het campagneteam van Amsterdam-Oost zet daar wel op in. Dus ik trotseer de kou om iedereen die de winkelstraten van Oostpoort bezoekt een gelukkig nieuwjaar te wensen.

Als campagneteam is afgesproken om te verzamelen bij Joey’s Food and Drinks, het voormalige Roezemoes. Terwijl we twee uur afgesproken hebben zijn we compleet om kwart over twee. Na een koffie betreden we de straten. Niemand is nog echt bezig met de verkiezingen. Sommigen nemen de appel aan zonder te merken dat het om D66 gaat.

Een enkeling gaat met ons in discussie. “Ik stem echt niet op die man. Die gluiperd.” Een collega gaat met hem in discussie. Ze is ook vrij lang met hem in gesprek. Ik blijf vrolijk appels uitdelen en iedereen een gelukkig nieuwjaar wensen. Misschien is het juist goed wat mijn collega doet. Afgelopen weekend stond Pechtold nog in het AD. Hij sluit de PVV wel uit, maar niet zijn kiezers. Dan moet je ook met hun in discussie.

Didi el Moussaoui gaf aan hoe hij kiezers van de PVV probeert te overtuigen. Zo vertelde hij mij dat hij in Nieuwegein in discussie gaat met de kiezer zonder te laten zien dat hij van D66 is. De mensen vertelden gewoon wat hun dwars zaten zonder vooroordeel. Als hij begrip toonde voor hun problemen vertelde hij wat het standpunt van D66 daarop is en waren zij daar blij mee verrast.

Dit is natuurlijk hartstikke goed als er echt een kans is om hem of haar te overtuigen. Maar wanneer je een half uur in gesprek bent en het blijkt dat je echt van mening verschilt is het zonde van de tijd. Daarom blijf ik erbij dat we kunnen winnen door de ‘zwevende kiezer’ te overtuigen.

En de eerste stap hier toe is appels uitdelen in de winkelstraten van Oostpoort. De meeste winkelende mensen waardeerden het gebaar. Maar op een gegeven moment waren de appels op en was het ook ijskoud. Daarnaast wezen de wijzers op de klok ook nog eens bijna op vier uur. Tijd voor de nieuwjaarsborrel van Amsterdam-Oost. Hier ging de discussie over hoe de kiezer te overtuigen nog lang door. Het overtuigen zal ook niet ophouden tot de verkiezingen op 15 maart.

Met een gerust hart naar Den Haag

Informatie vooraf

Er zijn in Nederland drie organisaties (SWZ, Osiragroep en Fokus) die via ADL-assistentie1 ervoor zorgen dat mensen met een beperking zelfstandig kunnen wonen. Deze woningen heten dan ADL-clusterwoningen. De assistentie bestaat uit lichamelijke verzorging, aan- en uitkleden, verplaatsingen in en om het huis, toiletbezoek, eten en drinken, eenvoudige verpleegtechnische handelingen en enige hand- en spandiensten. Het mooie van deze manier van zorg is dat de cliënt de regie in eigen handen houdt, omdat de cliënt 24 uur per dag op afroep assistentie kan aanvragen. Zo heeft de cliënt maximale vrijheid om zijn dagritme zelf te bepalen en te leven zoals hij dat wil. Deze assistentie staat op het spel door de bezuinigingen van het kabinet. Daarom was er op 14 september jl. een commissievergadering over de ADL-assistentie en de ADL-clusters. Voor de vergadering kwam staatssecretaris van Volksgezondheid Veldhuijzen Van Zanten-Hyllner met een brief aan de Tweede Kamer. In deze brief geeft ze aan dat naast de 24-uurs zorg met alarmopvolging ook de extramurale 24-uurs zorg op afroep als afzonderlijke AWBZ-aanspraak2 zal worden opgenomen.

Bron:  http://www.fokuswonen.nl/

1 ADL (Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen)

2 AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) Hiermee worden de kosten voor de zorg van langdurige zieken gefinancierd.

Bron afbeelding: http://www.d66wijchen.nl/

Met een gerust hart naar Den Haag

Het is woensdag 14 september 2011. Ik maak mij klaar voor een lange dag. Vandaag ga ik naar Den Haag voor de commissievergadering over ADL-assistentie en ADL-clusters. Het begon al bij mij thuis. Terwijl ik dacht dat ik om half 1 de plank bij Amsterdam Centraal had besteld bleek dit, toen ik mijn mail checkte, al om 10 over 12 twaalf te zijn. Dus ik moest snel richting het station gaan. Bij de servicedesk gaf ik aan dat ik aanwezig was en stelde ik voor alvast naar het perron te gaan. Toen ik op het perron aankwam stonden er al mensen klaar om mij de trein in te helpen.

In Den Haag aangekomen werd ik ook vriendelijk geholpen door de mensen van de NS. Mijn navigatiesysteem op mijn telefoon moest mij nu naar het Buitenhof leiden.  Toen ik mijn bestemming naderde wist ik toch niet precies waar het Buitenhof was.  Zodoende kwam ik premier Rutte tegen, die in een redelijk luxe koffiehuis genoot van een kopje koffie. Later zag ik op een groot plein meerdere rolstoelen rijden en logischerwijs dacht ik: “laat ik deze mensen volgen.” Ik zat dichtbij. We waren vlakbij het gebouw waar moesten zijn. We moesten nog wel een voor een de lift in, maar dit ging sneller dan gedacht. Op de tweede verdieping waren televisies voor ons gereserveerd om het debat te kunnen volgen, in verschillende ruimtes en van verschillend formaat. Voordat de vergadering begon ging ik nog even naar de toilet, die bleek door te gaan voor een invalidetoilet, maar wel erg krap was.

Toen ik mijn plek weer gevonden had in de zaal begon de vergadering. Wat mij in eerste instantie opviel is dat deze commissie alleen maar uit vrouwen bestond, terwijl er toch aanzienlijk meer mannelijke Kamerleden zijn. Iedere fractie kreeg vier minuten om zijn betoog te doen. Hoe de verschillende partijen over dit onderwerp dachten kan ik als volgt beschrijven: Er waren partijen sowieso blij met de brief van de staatssecretaris die voor deze vergadering aan de Tweede Kamer gestuurd was (Agema, PVV en Uitslag, CDA). Andere partijen waren blij met de brief, maar boos dat dit antwoord zolang op zich liet wachten (Wiegman, CU). Dan waren er partijen die blij waren met de brief, maar nog een aantal kritische vragen hadden (Venrooy, VVD, Voortman, GroenLinks, Wolbert, PvdA en Dijkstra D66). En tenslotte was er één partij sowieso nog niet blij met het antwoord van de staatssecretaris (Leijten, SP).

In de zaal zaten een aantal fanatieke ADL-cluster bewoners. Toen PVV ‘ster Agema aan het woord kwam en de brief verdedigde van de staatssecretaris werd een bewoonster naast mij vrij boos. Ze had blijkbaar verschillende mailcontacten gehad met Agema en ze beschuldigde haar van draaikontenrij . Agema zou blijkbaar ook al blij zijn met de brief die de staatssecretaris eerder had verstuurd naar de Tweede Kamer en nu was een blij dat ze in deze brief haar antwoord op de vorige brief heeft verbeterd. Toen later deze Agema ook nog eens in discussie ging, ik zou bijna zeggen ruzie kreeg, met Leijten van de SP kon je duidelijk horen welke partij zij steunt. Agema houdt sowieso wel van een discussie. Later raakte zij ook in conflict met Wolbert van de PvdA.

Al hoewel ik erg gerust gesteld was na de brief van de staatssecretaris vind betreur ik hoe zij omgaat met kritische vragen. Zo had mevrouw Voortman van GroenLinks een vraag over burgerinitiatief op het gebied van leveren van zorg, zoals in Denemarken het geval is. Zij vroeg zich af of dat niet een idee is voor Nederland. Daar wordt blijkbaar onderzoek naar gedaan en met dit antwoord werd de vraag afgedaan. Mevrouw Dijkstra van D66 vroeg zich af waarom de staatssecretaris wilde kijken naar het verhogen van het minimaal aantal uur zorg per week. Dat nu staat op vijf uur per week. Hier kreeg mevrouw Dijkstra geen antwoord op.

De vergadering heeft mijn mening niet veranderd over de brief van 9 september jl. en ik ging met een gerust gesteld hart weer richting Den Haag Centraal. Ik had namelijk een plank gereserveerd om mij in de trein te helpen. Het was een hele leuke ervaring om zo’n commissievergadering mee te maken, maar mijn tocht ging weer terug naar Amsterdam. Er stonden nog meer belangrijke zaken op het programma, zoals mijn cluppie aanmoedigen in de Champions League!

Vrijheid om te doen wat je wilt blijft!

Ik ben erg blij met de keuze die ik iets meer dan anderhalf jaar geleden maakte naar Amsterdam te verhuizen. Op de Bosk Blog (http://www.boskblog.nl/2011/07/vrijheid-om-te-doen-wat-je-wilt/) heb ik dit zelfs één van de beste keuzen uit mijn leven genoemd, en daar sta ik nog steeds achter. Dit komt onder meer door de vrijheid en zelfstandigheid die ik heb. Ik woon in een Fokuswoning, wat een bepaald type ADL-clusterwoning is. Echter, deze blijheid en vrijheid leek even erg in het nauw te komen.

Net als vele andere Fokusbewoners maakte ik mij natuurlijk ernstig zorgen over de bezuinigingsplannen van het kabinet op deze ADL-clusterwoningen. Afgelopen vrijdag 9 september j.l., is een groot deel van deze zorgen voor mij weggenomen. Een brief van staatssecretaris Veldhuijzen Van Zanten-Hyllner aan de Tweede Kamer heeft daarvoor gezorgd. In deze brief wordt naast de 24-uurs zorg met alarmopvolging ook de extramurale 24-uurs zorg op afroep als afzonderlijke AWBZ-aanspraak opgenomen. Dit betekent dat het concept van Fokuswonen voor een groot en zeer belangrijk deel blijft bestaan. De afgelopen maanden heb ik verschillende blogs gelezen van bewoners van ADL-clusterwoningen die – terecht of niet – ook hun zorgen kenbaar maakten. Soms werden er zeer onzekere of zelfs onaannemelijke, zo denk ik nu, conclusies getrokken. Ondanks het feit dat ik mij na het lezen van de verklarende brief van de staatssecretaris niet meer grote zorgen maak over het zelfstandig wonen in een Fokuswoning in de toekomst, ben ik toch van plan om morgen naar de commissievergadering te gaan over dit onderwerp (ADL-assistentie en ADL-clusters). De voornaamste reden hiervoor is dat ik een keer wil meemaken hoe het eraan toe gaat tijdens zo’n commissievergadering. Ik heb het wel eens gezien via de zender Politiek 24, maar om er echt bij te zijn in Den Haag is toch een andere ervaring. Ik zie hier erg naar uit en hoop dat het een mooie nieuwe ervaring is. Ik houd jullie zeker op de hoogte van de uitkomst van de vergadering!